2nd update for the day.
Happy Reading !! .
..
Jin's POV
"මේ ශිෆ්ට් එක තමයි හොදම..උදේ දහය රෑ දහය. උදේ හත රෑ හත එකට බාත් රූම් පෝලිම එහෙම වැඩියි ගොඩක්. ඒක මහ වදයක්. ඊට වඩා ලේසියි මේ වෙලාව. හැමතැනින්ම කන්න යන්න එපා. මෙතන විතරයි පොඩ්ඩක් හරි හොද තැනකට තියෙන්නේ. අනිත් තැන් වල හැමදාම උදේට පණුවොයි, කැරපොත්තොයි.... ඒයි ඔයා කොහෙද ඔය දුවන්නේ?"
ආව වෙලාවේ ඉදන් කියවපු ඔක්කොම අහගෙන හිටියත් කැරපොත්තො ගැන , පනුවො ගැන කියන කොට මට අප්පිරියා හිතුනා.ඒ සත්තුන්ට මම බය නැති උනත් ඒ සත්තු කෑම අස්සේ ඉන්න එක ගැන මට එච්චර ලොකු හොදක් හිතුනේ නෑ. දවසේ ආයෙම වතාවක් වොමිට් කරලා ඉවර උනාට පස්සේ මම එයා මගේ ලග හිටගෙන අමුතු විදිහට බලාගෙන හිටිය එකට මම පොඩ්ඩක් බය උනා. ඒත් මම ඒ බය පෙන්නන්නේ නැතුව එයා එක්ක හිනා උනේ මට මේ රස්සාවත් නැති වෙයි කියලා බයෙන්.
"ඔයාට සනීප නැද්ද ?"
"න්-නෑ මට අප්පිරියා හිතුනා. සොරි.."
"ඔයා දන්නවද ඔයා බොරු කියනකොට ඒක ඕනේ කෙනෙක්ට තේරුම් ගන්න පුලුවන් කියලා. අතන සින්ක් එකෙන් කට හෝදගන්න."
මම කට හෝදගෙන ආවට පස්සේ එයා එක්ක මම එයා කිව්ව තැනට කන්න ගියා. මගේ පොකට් එකම නැති වෙලා තිබ්බත් ඇදුම් අදින වෙලාවේ මගේ පොකට් එකේ තිබිලා බස් එකේ ඇවිත් ඉතුරු උන සල්ලි තිබුන හන්දා මම බය නැතුව එයා එක්ක ගියා. ඒත් මගේ අතේ තීබුනේ වොන් 480ක් විතරයි.
පෝලිමට මම ගියාට පස්සේ එතන දහ දෙනෙක් විතර මගේ ඉස්සරහින් හීටියා. එයා මට තියන හැම කෑමකම හොද නරක කියලා දෙනකොට මම ඒ කෑම දාලා තිබ්බ ශෝ කේස්, කේටරින්ග් ට්‍රේ දිහා බැලුවේ එයා කියන විදිහට මේක එච්චරටම හොද නම් එයා හොද නෑ කිව්ව තැන් වල කොච්චර නරක තත්ව්ව්‍යක්ද ඇත්තේ කියලා හිතන ගමන්. අන්තිමට අපි දෙන්නම ට්‍රේ වලට අපේ කෑම අරගෙන ඇවිල්ලා ඉඩ තිබ්බ තැනකින් වාඩි උනා.
"ඔයාගේ නම මොකක්ද ?මම කිම් වූබින්."
"මම කි- ජින්. "
"කිම් ජින් ?"
"ඔව්. කිම් ජින්."
"කිම් ජින්. ඒක හරි ලස්සන නමක්. ඉතින් ඇයි ඔයා මෙහෙ ආවේ වැඩ කරන්න. ගෙදරින් එලියට දැම්මද?"
YOU ARE READING
Thousand Miles | Nam × Jin | Completed
Fanfictionහැමදේටම මට සමාවෙන්න. අපේ සූ ඔයා එනකන් බලන් ඉන්නවා. මම ඔයා එනකන් බලන් ඉන්නවා. එන්න බැරිම නම් ඔයා අපේ පුතත් එක්ක සතුටින් ඉන්නවා කියලා මට කියන්න. අඩුම තරමේ ඔයාලා දෙන්න ජීවත් වෙනවා කියලා හරි මට දැනෙන්න දෙන්න. ~Na...
