Coincidence ✘ vmin

20. Smell

Yazardan

Yorucu bir günde yorucu bir çekim. Park Jimin artık bu hayat rutinine alıştığı için sorun etmiyordu amma bıktığını da inkar edemezdi.

Karşısındaki kızın yüzüne son dokunuşları yapıp makyajını tamamlamasıyla bıkkınlıkla derin bir nefes almıştı.

Şu an kendini bu yıl yaptıkları son çekim olmasıyla teselli ediyordu. Evet son çekim. Çünkü şirketleriyle beraber aldıkları ortak kararla bir sürelik ara vereceklerdi. Yani tatil yapacaklardı? Her neyse.

Taehyung'la bol bol vakit geçire bilirdi böylece. Bunu düşünürken yüzünde küçük bir gülümseme belirmişti. Düşüncelerine bir sürelik ara vermesine sebep olansa ne ara yanına gelip oturduğunu bilmediği arkadaşıydı.

"Aptal aşık gibi sırıtmaya daha ne kadar devam edeceksin acaba?"

Gülüyor muydu? Pekala bunu bilerek yapmıyordu.

"Bundan sana ne? Bir gülmeme karışmıyordun artık ona da karış Kook."

"Aman be. Ne sinirleniyorsun sorun sorduk sadece."

"Kavga etmeyin!" diye kamera karşısında durup poz verirken bağırmıştı Jin.

"Şakalaşıyoruz sadece hyung." Jungkook kendini şirin gösterip cevaplamıştı Jin'i.

"Diyecek söz bulamıyorum. İdol yerine oyuncu olmalıymışsın velet."

"Belki bir gün olurum?"

Jimin tam ona cevap vereceği sırada yönetmenin sesiyle durmuş "Jimin sıra sende." çekim alanına doğru gitmişti.

⭐️⭐️⭐️

Sabah kalktığında beri başı ağrıyan Taehyung şirkette odasında bir türlü bitmeyen dosyaları inceliyordu.

Sıkılmıştı. Tıpkı Jimin gibi.

Nerdeyse üç gündür Jimin'le görüşemiyordu. Hem sevgilisinin, hem de kendisinin işleri yüzünden bir türlü uygun bir vakit bulup buluşamıyorlardı.

En fazla yapa bildikleri görüntülü konuşma yapmaktı.

Gece uyuyana kadar konuşuyorlardı.

Dün gece olduğu gibi. Amma dün gece için Taehyung'un hatırladığı tek şey Jimin'in şarkı söylemesi ve kendisininde muhtemelen sevgilisinin sesini dinleyerek uyuduğuydu.

Sabah uyandığında da telefonunda Jimin'in

"Öyle huzurlu uyuyordun ki uyandırmak istemedim. İyi geceler sevgilim" mesajıydı.

Aklına dolan anılarla şu sıralar ne kadar da mutlu olduğunu farketmişti Taehyung.

İşleri istisna tabi ki.

Kapısını birisinin tıklatmasıyla "Girin." demişti.

"Efendim son olarak bu dosyalar var."

Taehyung gördüğü dosyalarla birlikte gözlerini kapayıp sabır dilemişti.

"Şöyle yapalım sen bunları işten sonra benim evime göndere bilir misin?"

"Tabi efendim."

"Harika öyleyse şimdi getirdiklerini de, burda kalan bir kaç dosyayıda evime gönderirsin. Çıkıyorum ben iyi günler." diyip şirkette yeni çalışmaya başlayan ve adını henüz bilmediği çalışanını odada yalnız bırakıp dışarı çıkmıştı.