Merhabaaaaaaa.
Son bölüm de çok güzel bir yerde kestiğim için özür dilerim. Ama öyle daha hoş oldu bundan eminim. Kafamda kurduğum bir senaryo yok. Bu bölüm tamamen doğaçlama olucak. Umarım güzel bir şey çıkar.
Bölüm şarkıları
Berkay - kırgınım ona
Dinleyin bizimkilere cuk diye oturdu resmen şarkı:))
Berat
Derin...
Gene arkası dönüktü. Sinirle güldüm. Dikkatle ona baktım. Kulağında telefon vardı. Biraz daha yaklaştım duvara doğru dinlemek amacıyla. Başımı yere eğdim. Ona baktığım belli olmasın diye.
"Of abi nerdesin sen ya?" Antreman da. Kız nerden bilsin amına koyayım. Adım sesleri daha yakında gelmeye başladı. Kafamı kaldırdığım da tam karşımdaydı.
Bu sefer arkası dönük değildi. Şaşkınca bana bakıyordu.
"Berat?"
Yazardan
Berat aylar sonra ilk kez görmüştü sevdiği kadını. Üstelik onu hatırlamasına şaşırmıştı. Öylece Derin'e baktı.
Derin, gözlerini kısmış Berat'ı inceliyordu. Berat ise tepkisiz bir şekilde durmuş, olayın şokunu üstünden atmaya çalışıyordu.
Derin onu hatırlamıştı. Berat'ın aklından geçen tek şey buydu.
Dakikalarca suratına baktı Berat, Derin'in. Genç kız artık dayanamadığından konuşmaya başladı.
"Berat yerine Ayberk'i mi kullanıyorsun yoksa?" Kafasını sola sallayıp gözlerini kıstı Berat.
"Ne?" Derin ne yaptığının farkına vararak durumu toparlamaya çalıştı.
"Ha şey pardon. Tanışmadık. Yani aslında tanıştık. Hani Dorukhan varya takım arkadaşın. Kız kardeşiyim ben onun. Hatta konuşmuştuk seninle, daha doğrusu mesaj atmıştım sana."
Fakat her şey daha da mahvoldu...
Berat kendisini hatırlamadığını biliyordu. Ama adını o söylemeden Derin'den kendi adını duymak küçük bir umut bağlamıştı içine.
Uğradığı hayal kırıklığı sonucu suratını astı.
"İyi misin?" Karşında ki kadına bakacak hali yoktu. Eğer onun gözlerinin içine bakarsa her şeyi anlatırdı ve bu Derin için iyi olmazdı.
Derin bir nefes aldı Berat. Kafasını kaldırdı fakat genç kızın gözlerinin içine bakamadı.
