Merhaba herkese. Her satıra yorum yapabilirmisniz lütfen. Bir de yorum yapmadan okumayın lütfen, herkesin en az bir tane yorumu olsun.
Bölüm şarkıları
Pinhani - Sevmekten Usanmam
Yaşlı Amca - İstanbul Beyefendisi
:)))
Derin'den
Abim iyi olduğumdan emin olduktan sonra odamdan çıkmıştı. Bende ılık bir duş alıp kendimi yatağa fırlattım. Valizimi hala açmamıştım. Ama burada da çok fazla eşyam bulunuyordu zaten.
Üşengeçliği bir kenara bırakıp hızlıca üzerimi değiştirdim. Evin içi sıcak olduğundan ince beyaz bir body ve olmazsa olmazım kareli pijamamı giydim. Çorabımı da giyip kendimi yatağa bıraktım; uykusuzluktan ölüyordum...
Bir anda karnımdan gelen sesle bir sonraki durağımın uyumak değil de mutfağa uğramak olduğunu anladığım için sessizce aşağıya indim.
Sabahtan beri pek fazla birşey yememiştim. Kendime 2 tane sandviç hazırlayıp dolaptan aldığım meyve suyuyla odama çıktım.
Müzik dinlerken kitap okur, bunları da o arada gömerdim.
Elimde ki tepsiyi yatağın üzerine bırakıp karşımdaki raftan bir kitap aldım. Ardından airpodslarımı çıkartıp telefonuma bağladım. Müziğin sesini kısık kulağıma taktım. Telefonumu yanımda duran rafa bırakıp tepsiyi kucağıma çektim. Bir elime kitap, diğer elimde sandviç alarak yatağa yerleştim.
Yatak çok rahattı ve şuan bulunduğum oda çok iyiydi. O yüzden sorgulamayı bırakmıştım.
Yavaş yavaş yiyip, bitirdikten sonra azıcık kalan meyve suyunu kafama dikip tepsiyi kenara çektim. Tekrar odağımı kitaba çevirmek isterken airpodsumun biri kulağımdan yatağın arkasına doğru düşmüştü.
Eğilip baktığım da yatağın altı karanlık olduğundan gözükmüyordu. Telefonumun flaşını açıp tekrar baktım. Airpodsu bulmuştum fakat yatağın altında bir kutu vardı. Yatağın altında bir şeyler koymazdım. Varlığı rahatsız ederdi; büyük ihtimalle abim koymuştu.
Önce kulaklığı çekip ardından kutuyu aldım. Ayakkabı kutusuydu. Umursamayıp masanın üzerine koydum. İçi doluydu. Büyük ihtimalle kendi ayakkabılarından biri vardı. Bunun neden benim yatağımın altında olduğunu da sorgulamadım.
Airpodsu temizleyip kutusuna koyduktan sonra kitabı kapattım. Tepsiyi tekrar mutfağa götürüp sessizce odama çıktım. Abimin horlama sesleri tüm evi inletmişti bile, onu uyandırmak istemezdim.
Odama çıkıp sıcacık yorganın altına geçtim. Uyusam iyi olacaktı.
Artık her şeyi öğrenmek ve anlatmak istiyordum. Her ne kadar belli etmesem de içimdeki sıkıntı da gün geçtikçe artıyordu.
Bu yükle yaşamak artık yorucu geliyordu. Herkes hak ettiğini yaşamalıydı.
Neden üç yıl beklediğimi hala anlamış değildim. Keşke hatırlayabilseydim ama yoktu. Hiçbir anı yoktu. Ne yaşamıştım bilmiyordum ama 3 yılımı çöp etmişti. En büyük nefretimde oydu. Hayatımın en güzel zamanlarını mahvetmişti.
