İlker Abi: Polis ihbar hattını rahatsız etmeyi ne zaman bırakacaksın?
İlker Abi: Senin kolundan tutup karakola getirince mi, yoksa dört duvar arasına tıkılınca mı?
Başak: Hayır yaa!
Başak: Ben değildim o, kuzenim yazmış abi benim telefonumdan.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başak| Eylül| Ali 🐎🏇
Eğer Kibritçi Kız hikayesini ben yazmış olsaydım eminim o son kibritle tüm dünyayı yakardım. Öyle isyankar, her an bir taarruza hazır, anarşist bir yanım vardı.
Aynı zamanda 'robot musun' testini çözerken bile ciddi bir şekilde çözer, karışmdaki robottan bozma siteye robot olmadığımı kanıtlamaya çalışırdım.
Yani yeri gelir en basit işi bile ciddiye alır, devletin bekası benden sorulacakmış gibi davranırdım, bazense en önemli işi sanki dünyada bir zerreymiş, o zerrede benim zerremde değilmiş gibi önemsiz bulur parmağımı bile kıpırdatmazdım.
Misal şuan yaptığım gibi...Daha iki gün önce varlığının farkına vardığım sekiz yıllık komşum,abim, bir ata binmeye gidiyor diye ve o atın dişi olmasını kıskanmak suretiyle müthiş bir ciddiyetle hazırlanıyordum.
Yirmi derece havada, daha ortalıkta kar bile yokken uzun, siyah, binici çizmesi olarak hayal edilen bir çizme, giyildi.
Daracık her yerimi sıkı sıkıya saran siyah bir tayt, giyildi.
Üzerine beyaz, arkası hafif uzun götümü kapatır gibi yapan ama kesinlikle kapatmayan tişört, giyidi.
Siyah deri eldiven, ne alakaysa, takıldı. Fötr şapka kafaya geçirildi...
At binme kombinimi son kez boy aynamda inceleyip kendi kendime gülümsedim. Kesinlikle İlker beni bu halde at üstünde görünce, bana binmek...aman işte bana sarılmak isteyecekti.
At kırbaçlar gibi popoma bir tokat atıp kendimi motive ettikten sonra takındığım en artist yürüyüşümle odamdan çıktım.
"Eniğin sıpasıı evin içinde ayakkabıyla napıyon sennn!"
Eh her artistin ayağını kaydırmak isteyen bir rakibi olurdu değil mi? Benim ki de annem olmuştu."Birincisi anneciğim eniklerin sıpası olmaz, bu dünya literatürüne aykırı bir olay. İkincisi ayakkabımın altı temiz kadın." Koluma geçirdiğim küçük çantamı düzeltip daha fazla bir şey demeden kapıya doğru ilerledim.
"Nereye bu halde? Kaçta geleceksin?" Klasik anne sorularına hızlı birkaç cevap verip aşinası olduğum mahallemin sokaklarına attım kendimi. Eylül ve Ali çoktan çıkmış, İlkerlerin kapısının önünde bekliyorlardı.
Yanlarına ilerlerken beni ilk fark eden Eylül baştan aşağı kombinimi inceleyip, ufak bir göz devirme hareketi yapmıştı. Kesinlikle kıskançlıktandı, görümce işte ne beklersin ki?
