2. Bölüm -"Bedel"

1K 63 19
                                    


Öykü

Koşarak kendimi konaktan dışarı attım. Daha 1 gün tanıdığım adamla nasıl evlenirim anlamıyorum. Selim Bey'in sözünü dinlemessem neler olacağını biliyorum. Sonuçta o İstanbul'un en büyük ağlarından biri .

Ya evlenilecek yada bu kız ölür demişti en son.

Ardından Ayaz yanıma geldi. " Korkma benim sana hiçbir zararım dokunmaz ben seni korurum arkadaş gibi oluruz " diyerek eliyle saçlarımı düzeltti.

" T-tamam " diyebildim hıçkırıklarımın arasından.

Beni kucağına alarak arabaya bindirdi. Kemerimi taktı ve sürücü koltuğuna geçti.

"Nereye ?? " diye sordum.

Başını öne eğerek "nikah dairesine " dedi. Ne yani bu kadar çabuk muydu ?

"Hemen mi ?"

"Babam öyle emretti " dedi ve gözünü yola çevirdi.

"Sende beninle evlenmek istemiyorsun değil mi ? Zaten hiç guzel değilim evlenmek zorunlu olmasak kesin evde kalırdı-".

"Hayır Öykü sen çok güzel bir kızsın" diyerek gülümsedi.

"Sende bir prens kadar yakışıklısın" eyvah ne dedim ben ?

"Sende benim prensesim olacaksın o zaman" dedi ve yola devam etti.

♡♡♡

Ayaz

Nikah dairesinden çıktık. Gerçekten de birsürü test yapmamızı istemişlerdi. Ama hepsini halletmiştik 4 gün sonra bir karım olacaktı.

"Öykücüm gelinlik bakalım mı ?" dediğimde biraz garipsedi.

"Ben gelinlik giymek istemiyorum beyaz bir elbise olsa yeter" dedi ve kestrip attı.

"O zaman elbise bakalım" dedim ve Öyküyü nikah dairesinin yanındaki mağazalardan birine soktum.

İçeri girer girmez bir elbise beğendim ve Öyküye göstedim "bu nasıl ?".

Öykü elbiseye büyülenmiş gibi bakarak "harika" dedi.

"O zaman deniyorsun" diyerek Öyküyü kabine sürükledim.

Birkaç dakika sonra perde açıldı ve içinden bir melek gibi olmuş Öykü çıktı. Elbise ona çok yakışmıştı.

"Çok güzel olmuşsun" dedim ve Öykü biraz kendine bakıp içeri girdi.

Dışarıya çıktığında elbiseyi kaptığım gibi kasaya gittim.

"Ben öderim" dedi Öykü.

"Saçmalama müstakbel karım" diyerek elbiseyi satın aldım.

Sokaktan geçenler ya fotoğraf çektirmek istiyor yada imza almak istiyordu. Sonuçta ben Dinçer aşiretinin tek varisiydim.

Öykü kızskanmış olacak ki "artık eve gidelim !" dedi.

"Tamam" dedim ve arabaya atladık.

♡♡♡

Öykü

Konağa girdiğimizde bavulum bıraktığım yerde değildi.

Pelin ablanın yanına gittim ve " ablacım bavulum nerde ? " diye sordum. Pelin abla bir odayı işaret etti. Odanın kapısından girdim.

Dolaplara baktığımda bir tarafında benim kıyafetlerim bir tarafta ise erkek kıyafetleri vardı.

Ardından odaya Ayaz girdi. Burda ne işin var der gibi bir bakış attı. "Eşyalarımı buraya getirmişler " dedim.

"Ne yani seni benim odama mı yerleştirmişler" diyerek Pelin Hanımı çağırdı.

"Öykü'nün kıyafetlerini neden benim odama koydunuz ?" diye sordu

"Babanız istedi Ayaz Bey" diyerek odadan çıktı.

"Ne yani birlikte mi uyuyacağız ?" diye sordum.

"Öyle görünüyor" diyerek kendini yatağa attı.

"Oldu canım başka isteğin diyerek yatağa çıktım ve Ayaz'ı yataktan itmeye çalıştım.

"Burası benim yatağım farkındaysan".

"Banane hem kaç kilosun sen ya ?" dedim.

Ayaz atak bir hamleyle beni üzerine çekti ve sıkıca sarıldı.

"Ne yapmaya çalışıyorsun" dedim kısık bir sesle.

"Bana alışmanı sağlıyorum canım 4 gün sonra kocan olucam" dedi kendinden emin bir şekilde.

Dirseğimi karnına geçirmem ile acıyla kıvrandı.

"Elinde ağırmış beni hergün dövmessin değil mi ?" diyerek kıkırdadı.

"Bu sana bağlı döverim severim sonra yine döverim açıkçası sağım solum belli olmaz".

"Severim ? Kabul et bana aşık olmaya bile başladın" dedi.

"Bilmiyorum" gerçektende bilmiyordum.

Sonradan fark ettim ki hala Ayaz'ın üstündeyim. Hemen üstünden kalktım ve gücümü toplayarak Ayaz'ı yataktan ittim.

Anında cırladı ama ben önemsemeden kafasına 1 yastık ve çarşaf fırlattım.

Daha sonrada yatağa girip yattım.

Herşey yeni başlıyordu...

Gülümse KaderineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin