ေရာင္စဥ္အတန္းၿပီးေတာ့အခန္းထဲကထြက္႐ုံဘဲရွိေသးေရာင္စဥ္ရဲ႕သက္ေတာ္ေစာင့္ကလြယ္အိပ္ကိုလာယူေပးတယ္ေလ။အတန္းထဲကလူေတြကေရာင္စဥ့္ကိုၾကည့္ၿပီးတိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႕ေျပာေနၾကတယ္။ၾကားပါတယ္သူတို႔ေျပာတာ။သူတို႔ေျပာၾကတာကေရာင္စဥ္က ကံေကာင္းလိုက္တာ၊သူ႕ကိုအားက်လိဳက္တာ၊သူေဌးခ်င္းတူတူေတာင္ကြၽန္ေတာ့္ကိုအားက်တယ္တဲ့ေလ။
"ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေနၿပီးေတာ့သူ႕ သူငယ္ခ်င္းကို ငါသူ႕ကိုအားက်လိဳက္တာ၊မိဘကလည္းခ်မ္းသာ၊အရမ္းေတာ္တဲ့အမရွိလည္းရွိ၊သူ႕ကိုလည္းၾကည့္ဉီးေယာက်ာ္ေလးေပမဲ့လွေနေရာဘဲ။မ်က္လုံးကလည္းလွႏွာခမ္းကလည္းလွေနေရာဘဲ။သူ႕မိဘေတြအဲ့တာေၾကာင့္သဲသဲလႈပ္တာေနမွာေပါ့။''
ကြၽန္ေတာ္သူတို႔စကားေတြကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲနဲ႕ကားေပၚတက္လိုက္တယ္။
Driverကေနၿပီးေတာ့
"သခင္ေလးကြၽန္ေတာ္ဘယ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးရမလဲ။''
"အိမ္ကိုဘဲေမာင္းပါဉီးေလး''
'ဟုတ္သခင္ေလး'
အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းဘဲကိုယ့္အခန္းထဲဝင္ၿပီးလဲခ်လိဳက္တယ္။လွဲပီးမၾကာခင္မွာဘဲ
ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ သခင္ေလး
'ဝင္ခဲ့ပါ'
"ထမင္းစားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီးသခင္ေလး''
"ကြၽန္ေတာ္မစားေတာ့ဘူး။စားခ်င္စိတ္သိမ့္မရွိလို႔ဉီးေလး။ဟို.. ဒါနဲ႕ေလdaddyတို႔ေရာလို႔ေမးလိုက္ေတာ့မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္သြားတယ္။''
'ဟို သခင္ႀကီးတို႔ကအလုပ္ကေနဘဲတန္းၿပီးညစာသြားစားၾကတယ္တဲ့''
ရၿပီးဉီးေလးသြားလို႔ရၿပီး။မသြားခင္ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္မေကာင္းသလိုၾကည့္ၿပီးထြက္သြားတယ္။ဉီးေလးေျပာတာစဥ္းစားၿပီးရီလိုက္တယ္။ကြၽန္ေတာ္ကိုလူေတြကအခ်စ္ခံရတဲ့မင္းသားေလးလို႔ထင္ၾကတယ္ေလ။တကယ္ေတာ့သူတို႔မသိပါဘူး။သူတို႔ရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာအထီးက်န္စရာေကာင္းတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကိုေလ။Daddyတို႔ကမမကိုသိမ့္ခ်စ္ၾကတယ္။မမမွာကႏွလုံးအားနည္းတဲ့ေရာဂါရွိတယ္။တစ္ခါတစ္ေလကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားတယ္မမလိုမ်ိဳးအဲ့ေရာဂါရွိရင္ကြၽေတာ့္ကိုဂ႐ုစိုက္မလားလို႔ေလ။မမနဲ႕ယွဥ္ရင္ကြၽန္ေတာ္ကအၿမဲတမ္းေနာက္မွာ။ဒါေပမဲ့မမကိုမမုန္းပါဘူး။ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုေျပာတယ္။ေရာင္စဥ္နင့္ကိုမိဘေတြကိုခ်စ္တယ္။သူတို႔မအားလို႔နင့္ကိုအခ်ိန္မေပးနိုင္တာလို႔ေျဖသိမ့္ရင္းငိုမိတယ္။ငိုေနတဲ့အတြင္းမွာဘဲTVကိုၾကည့္မိၿပီးၿပဳံးမိတယ္။ကြၽန္ေတာ္tvထဲကသူ႕မ်က္ႏွာၾကည့္ေနမိရင္းငိုေနတဲ့စိတ္ေတာင္ေပ်ာက္သြားတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဲ့လိုၿပဳံးေအာင္လုပ္နိုင္တဲ့သူကေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားရဲ႕အရွင္သခင္ေလ။အရွင္သခင္ဆိုလို႔သူကမိန္းကေလးမဟုတ္ဘူး၊ေယာက်ာ္းေလး။သူ႕နာမည္ကမာန္ေဇရဲတဲ့။ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုလြန္ခဲ့ေလးႏွစ္ကစီးပြားေရးဘုရင္ဆိုတဲ့interviewတစ္ခုကေနေတြ႕ၿပီးခ်စ္မိသြားတာ။ကိုကိုကအရမ္းခန့္ညားတယ္။မ်က္လုံးေတြကလည္းစူးရွေနေရာ။ကိုကိုဆိုတာကကြၽန္ေတာ္ေခၚခ်င္တဲ့နာမည္ေလ၊ေခၚလို႔ရေအာင္လည္းႀကိဳးစားသြားမွာ။ကိုကို ကိုၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ
ring.. ring.. ring
"Helloမမ''
"စားၿပီးၿပီးလားလင္း''
"စားၿပီးၿပီးမမ ''
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာစရာရွိလို႔လားဟင္''
"ဟုတ္တယ္လင္းမနက္ျဖန္က်ရင္အားေအာင္လုပ္ထားေနာ္။မမခ်စ္သူနဲ႕မိတ္ဆက္ေပးမလို႔လင္းကို''
"ဟင္ မမမွာခ်စ္သူရွိေနတာလား''
"ဟီးဟီး ဟုတ္တယ္လင္းရဲ႕မမအရမ္းခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူေလ။''
"ဟီးဟီး မသိလို႔ပါေနာ္။ကိုယ့္အမကcompanyမွာဘဲအခ်ိန္ကုန္ေနေတာ့အပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ္ထင္တာေပါ့လို႔''
"ဟုတ္ပါၿပီးမနက္ျဖန္ေန႕လည္ကားလႊတ္လိုက္မယ္ေနာ္။အဲ့ဆိုဒါဘဲေနာ္လင္း''
"ဟုတ္မမ ဒါဘဲေနာ္''
ဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္မိတယ္။မမေတာ္ခ်စ္ရမဲ့သူရွိေနၿပီးေလ။'
(ဘယ္သိမလဲမနက္ျဖန္က်ရင္သူ႕ရဲ႕
ကမာၻေလးပ်က္သြားမယ္လို႔)
CZYTASZ
ကျွန်တော့်ရဲ့အရှင်သခင်(Complete)
Fantasyကျွန်တော်ဘဝမှာဘာကိုမှမျှော်လင့်ချက်မထားတော့တာတော်တော်ကြာပြီးကိုကို။ဒါပေမဲ့ကိုကိုကိုတွေ့ပြီးထဲကကျွန်တော်ကို့ကို့အချစ်ကိုမျှော်လင့်ချက်ထားခဲ့တယ်။အဲ့မျှော်လင့်ချက်ကြောင့်ကိုယ်အမကိုသစ္စာဖောက်ခဲ့တယ်။အဲ့သစ္စာဖောက်မှုကြောင့်အရာအားလုံးကိုစွန့်လွှတ်လိုက်ရတယ်...
