Fake Love

Chapter 1

One day I start falling inlove with a man who surely can't love me back.

Kadalasan na sa ibang storya na may nakakaranas ng one sided love.Kung minsan na-iinsicure tayo sa taong gusto ng gusto mo.Pero hindi naman ako insecure,maganda nga sya pero maganda ba ang ugali nya?

Para maging maganda ka sa paningin ng iba,dapat maganda ang ugali at pananaw mo sa buhay.

But then one day..We don't have our future.Our future was handed by our family.Of course,at first I was in a big shock.Who wouldn't?Marriage is a BIG BIG DEAL.

MARRIAGE..
-is the process by which two people make their relationship public,official, and permanent.There are two types of marriage.Arrange or fix marriage and love marriage.

Arranged or Fix Marriage
-Parents agreed and planned it with their business partner or friends for their childs.
While Love Marriage is between the two individuals who loved each other will planned for their future.Kahit tutulan sila ng magulang nila,kakayanin nilang ipaglaban ang pag iibigan nila.

Napunta sa marriage ang usapan naten kase Arranged Marriage ang magiging future ko after 5 years.

Ako nga pala si Hope Armaine DeGuzman.16 years old.

Ang taong pakakasalan ko after 5 years ay ang taong gusto ko.Ang taong gusto ko ng kalimutan.Ayos na sana kung hanggang crush lang kase pwede ko pa naman syang makalimutan pero dumating nga ang hindi inaasahang pangyayare.

*flash back*

"Andito na ko!"-kakauwe ko lang galing sa school.

"Anak lika muna dito dalii."-kinikilig na sabe ni mama.Pumunta naman ako agad sa sala.

"Nak,si Mrs. Jennifer Kang nga pala.kaibigan ko.Ahmm−−−"
mukang hindi mapalagay si mama kaya kelangan ng mag paka pranka.

"Ma,sabihin nyo na..Ano ba kasi yung sasabihin nyo?Bakit natataranta ata kayo kanina pa?May problema ba?Tungkol saan ba ang sasabihin nyo ah?"

*end of flash back*

ayun na nga ang nangyare,ayoko ng balikan pa eh ..hahaba lang ang usapan dun din naman mapupunta.Anak ng kaibigan ni mama si Junric Tristan Kang.Ang taong gusto ko noong 1st year high school palang kami.

Bago ako umuwe noon sa bahay iniisip ko na mag momove-on nako kahit wala namang nabuo.Imomove on ko na dapat yung feelings ko dahil mukang unreachable sya pero ayun nga dumating ang di inaasahang bagay..Tumira na sila sa bahay dahil wala na pala ang dady neto.So ngayon sinusubukan kong kalimutan na may feelings ako sa kanya.

"Oy!"kasalukuyan kaming nag lalakad papunta sa school.

"Aray!Bakit?" iritang tanong ko nung huminto sya sa pag lalakad,Nauntog kase ako sa likod nya since nasa una s
ya.Ang laki pa naman nyang tao at ang lapad ng likod.

"May kasunduan dapat tayo..Wag mong sasabhin sa iba yung tungkol sa--sa akin at sayo at yung tungkol sa pag tira namen senyo.At hindi tayo mag uusap kung hindi kinakailangan.At dapat hindi ka lalapit sakin.Act as if we don't know each other." Well literally I know him and feels like I don't exist on his life.

"Fine..hindi tayo mag uusap kung hindi kelangan and don't worry,I'll play my role.Hindi naman tayo close eh." Syempre nag susungit ako para madali ko nalang makalimutan na gusto ko sya.Kainis kase yan.Masyadong naging cold sakin nung nalaman na ganun ang magiging future nya.Sinisi pa nga ako.Bakit daw ba ako naging babae?Syempre nasaktan ako kaya binatukan ko para masaktan din sya.Eh hindi ko naman kasalanan na sakin sya ikakasal.

"Better play your role well."-walang emosyon nyang sabe.

"Okay." And with that,he leave me.