Close Your Eyes

Κεφάλαιο 18

"Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έρθεις. Νόμιζα πως θα έκανες πίσω" αναφωνεί και τον κοιτάω με μισό μάτι.

"Φαντάσου που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να σε αποφύγει" του λέω εντελώς ειρωνικά και χασκογελάει κλείνοντας μου παιχνιδιαρικα το μάτι του.

Τι έκανε λεει;

"Ωπα, πως και από εδώ τα δύο σας;" μας ρωτάει ο Γιώργος μόλις μπαίνουμε μέσα στο γυμναστήριο.

Πριν λίγο έμαθα ότι πάμε στο ίδιο.
Δεν είναι πολύ τραγικό;
Παντού με κυνηγάει αυτός ο άνθρωπος.

"Εχουμε βάλει ένα στοιχηματάκι στο ρινγκ" του απαντάει αλαζονικά ο Στέφανος καθώς πιστεύει πως θα νικήσει.

Ναι και εγώ όταν έρχεται το βράδυ βγάζω φτερά και γίνομαι νυχτερίδα.

"Ωχ. Να σας πω, το θέλω το ρινγκ. Το ξέρεις ότι την νευριαζες τόσο πολύ που όταν ερχόταν εδώ κόντευε να μου σκίσει τους σάκους;" ρωτάει χασκογελωντας και κοιτάω το άλλον από δίπλα μου με το βλέμμα που είχε πριν.

"Μην την βλέπεις έτσι, κατά βάθος με συμπαθεί και με αγαπάει"ψιλογελάει και ρολλάρω τα μάτια μου.

Σίγουρα το κάνω. Για αυτό όταν σε βλέπω θέλω να πάρω το κεφάλι σου, να το βάλω μέσα σε ένα κουβα με νερό και να σε πιέζω εκεί μέσα μέχρι να πνιγείς.

Είδατε που όταν είμαι μαζί του έχω δολοφονικές τάσεις; Τι άλλο με περιμένει δηλαδή;

"Ναι αντε προχώρα τωρα"τον σπρώχνω με δύναμη προς τα ρινγκ.

Αναθεμα την ώρα και την στιγμή που έβαζα εκείνο το στοίχημα. Μπορείτε να μου πείτε τι με έπιασε;

Όχι πείτε μου.
Εγώ δεν θα έπεφτα ποτέ σε τέτοιο επίπεδο.
Αλλά αυτός ο βλάκας, το σκουλήκι, ο ανώριμους, ο ηλιθιος, το παλιό γουρούνι με προκαλεί συνεχώς.

Δεν μπορώ να κάτσω με σταυρωμένα χέρια.

"Να ξέρεις ότι όποιος πέσει κάτω πρώτος χάνει" αναφωνεί ενώ βγάζει την μπλούζα του και μένει με την την γκρι φόρμα του.

Ετοιμάσου να χάσεις ηλίθιε.

Καθώς ετοιμάζεται, βγάζω την φορμα μου και το φούτερ που φοράω με σκοπό να μείνω με το αθλητικό σορτς και μπουστάκι.

Για μια στιγμή τον παρατηρώ που γουρλωνει τα μάτια του αλλά κουνάει πέρα δώθε το κεφάλι του και φοράει τα γάντια του.

Το ίδιο έκανα και εγώ ενώ μπήκα μέσα στον χώρο.

"Αλήθεια που θες να σε βγάλω για πρώτο ραντεβού;" με ρωτάει αυτάρεσκα αλλά έχε χάρη που με τα γάντια δεν μπορώ να του κάνω κωλοδάχτυλο.

"Ετοιμάσου να με αφήσεις ήσυχη" αναφωνώ λίγο πριν ξεκινήσουμε. Στην αρχή ο καθένας απέφευγε τις κινήσεις του άλλου. Κάποια στιγμή όμως έκανε ντιρέκτ που στο τσακ γλύτωσα και το απέφυγα.

Δαγκωνω τα χείλη και συνεχίζω να προσπαθώ να τον χτυπήσω όπως κάνει και εκείνος. Το χέρι μου βρίσκει το στήθος του και κάνει μερικά βήματα πίσω.

Χαμογέλασε λοξά και πήρα μια βαθιά ανάσα. Δεν στα είπαν καλά Στέφανε.
Πάω να τον χτυπήσω στο πρόσωπο αλλά τελευταία στιγμή κάνει και απότομη κίνηση με το πόδι του. Το βάζει πίσω από τα δικά μου με αποτέλεσμα να πέσω πίσω και εκείνος πάνω μου.

Με κοιτάει με ένα πλατύ χαμόγελο.
Γαμώτο έπρεπε να προβλέψω την κίνηση που θα έκανε για να χάσω.

"Που θες να σε πάω είπαμε;" με ρωτάει χαμογελώντας ενώ βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής απο εμένα.

-oliaaaa