"Άντα κατέβα ήρθε η Έλενα!" φωνάζει η μάνα μου από κάτω και τονίζω λίγο ακόμα το κραγιόν μου.
"ΤΩΡΑ!" απαντάω φτιάχνοντας λίγο την μπότα μου και αφού κοιτάζομαι για τελευταία φορά στον καθρέφτη, παίρνω την τσάντα μου και το τζάκετ μου.
"Έτοιμες είστε κοριτσαρες;Μισή ώρα περιμένω!" γκρινιάζει ο μπαμπάς μου όταν πια στέκομαι δίπλα στην κολλητή μου στο σαλόνι.
"Καλά ε; Άξιζε τόση αναμονή! Είσαι μια κούκλα" αναφωνεί η μάνα μου με ένα πλατύ χαμόγελο.
"Δίκιο έχει. Τα αγόρια μας περιμένουν, πάμε;"ρωτάει η Έλενα με ένα πλατύ χαμόγελο και ο μπαμπάς μου σηκώνεται από τον καναπέ.
"Ναι πάμε. Μήπως θα μπορούσα σήμερα να κοιμηθώ στον Στέφανο; Ξέρετε πως τον τελευταίο καιρό διαβάζω πολύ και έχω την ανάγκη να ξεσκάσω και αυ-"
" Εντάξει, εντάξει πήγαινε. Δεν χρειάζεται όλη αυτή η ανάλυση για να μας πείσεις" με κοροιδεύει ο μπαμπάς και παίρνει τα κλειδιά από το τραπεζάκι.
"Καλά να περάσετε και προσοχή εκεί στο κλαμπ εε!"αναφωνεί η μαμά μου αφού τις δίνω ένα φιλί στο μάγουλο.
Βγαίνουμε έξω και προχωράμε μέχρι το γκαράζ για να βγάλει ο κυρ Γιάννης το αυτοκίνητο.
"Ελπίζω να έχει προφυλακτικά και να μη χρειαστεί να σας δώσω εγώ"ψιθυρίζει πονηρά η Έλενα και της παταω το πόδι για να κάνει ησυχία. Ώρα είναι να μας ακούσει ο μπαμπάς και να έχουμε φασαρίες.
"Έννοια σου και είναι γεμάτο κάθε συρτάρι στο δωμάτιο του" της λέω σιγογελώντας και ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού.
Σε όποια γωνία και να ψάξεις στο δωμάτιο του, ένα πακετάκι θα το βρεις.
[...]
" ΣΤΟ ΚΟΡΜΊ ΣΟΥ ΈΧΕΙΣ ΚΆΝΕΙ
ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΜΟΥ ΤΑΤΟΥΆΖ
ΚΑΙ ΜΥΡΊΖΕΙΣ ΌΤΑΝ ΒΓΑΊΝΕΙΣ
ΤΟ ΆΡΩΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΦΟΡΑΣ" τραγουδάω δυνατά μαζί με τον Στέφανο έχοντας τα πρόσωπο μας πολύ κοντά.
Τα χέρια του βρίσκονται απαλά γύρω από την μέση μου και το χαμόγελο του πιο μεγάλο από ποτέ.
"ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΤΑΤΟΥΑΖ
ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ
ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΎ ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΆΣ"
"Αααα ρε μωρό μου όμορφο" αναφωνεί χαρίζοντας μου ένα παθιασμένο φιλί.
Ρίχνω το κεφάλι μου προς τα πίσω και χαμογελάω. Ίσως είναι η πιο ευτυχισμένη περίοδος στην ζωή μου. Μέσα σε όλο μου το άγχος για τις εξετάσεις έχω εκείνον και ξεσκάω.
Πίνω λίγο από το ποτό μου και ακουμπάω το κεφάλι μου στο στερνό του.
"Θα πάρουμε και άλλο μπουκάλι; Τελειώνει!" διαμαρτυρεται ο Γιώργος ενώ έχει πάνω στα πόδια του μια κοπέλα και φαίνεται κάπως μεθυσμένος.
"Στη μάνα σου να δω τι θα πούμε ρε όταν θα σε πάμε πίτα πάλι" λέει γελώντας ο Βασίλης φωνάζοντας την σερβιτόρα και χασκογελαω.
Όντως έχει ψιλομεθύσει ο Γιωργάκης.
"Που χάθηκες εσύ ρε μαλάκα;" ρωτάει ο Στέφανος τον Χάρη όταν επιστρέφει μετά από κανένα δεκάλεπτο απουσίας στις τουαλέτες για να κανονίσει κάτι 'επείγον'.
Το πουκάμισο του είναι ελάχιστα ξεκουμπωτο και η μούρη του αναψοκοκκινισμένη.
"Γκχμ, εδώ γύρω ήμουν και εγώ"δικαιολογείται προκαλώντας τα γέλια όλων μας και βάζει στο ποτήρι του βότκα.
"Έχεις κραγιόν στον λαιμό σου" τον ενημερώνει γελώντας η Έλενα και εκείνος τρίβει ντροπιασμενος εκείνο το σημείο.
Καλοπέρασες μου φαίνεται Χαρούλη.
"Άκου, ακου"με σκουντάει ο Στέφανος κάνοντας μου νόημα να ακούσω την μουσική και επικεντρωνομαι εκεί.
"Στα μάτια όταν με κοιτάς
Το βλέμμα σου αλλάζεις, γελάς
Τι παίζει με μας;
Τρελαίνομαι όταν μου λες πως μ'αγαπάς"
"Έλα ρε Στέφανε" αναφωνώ συγκινημένη και χαϊδεύω το μάγουλο του.
"Το ξέρεις ότι σαγαπάω πολύ" μου λέει με ένα αγνό χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη." Πρώτη φορά το λέω σε κοπέλα και μπορεί να κάνω και μαλακ-"συνεχίζει με φλυαρία αλλά του κάνω νόημα να σταματήσει.
"Και εγώ σαγαπαω...βλακάκο"
-oliaaaa
YOU ARE READING
Close Your Eyes
Teen Fiction"Κλείσε τα μάτια σου" μου λέει στο άσχετο και πλέον ήρεμος. Προσπαθώ να χαλαρώσω τις ανάσες μου από την ένταση της στιγμής. "Τι;" τον ρωτάω στην προσπάθεια μου να καταλάβω γιατί μου ζητάει κάτι τέτοιο. "Κλείσε τα μάτια σου, Άντα" επαναλαμβάνει σοβα...
