သွေးတို့၂ယောက်လုံးဆင်းရမဲ့ မှတ်တိုင်မှာ တူတူ ဆင်းလာပြီ
နည်းနည်းလောက်လျောက်လိုက်တော့ စိုင်းအိမ်ရဲ့ လမ်းထိပ်ကို ရောက်လာတယ်
"မောင် မင်းအိမ်ထဲဝင်ဦးမလား"
"ဒီနေ့တော မဝင်တော့ဘူး နောက်မှပေါ့ကွာ ငါသွားတော့မယ် Bye"
"အေး ကောင်းကောင်းပြန်"
ဆိုပြီး ၂ယောက်လုံးလက်ပြ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်
စိုင်းလည်း အိမ်ထဲကိုဝင်လာတယ်
အိမ်ရောက်တော့ အလုပ်သမားတွေကလွဲလို့ ဘယ်သူ့ကိုမှမတွေ့
ဒါဟာလည်းဖစ်နေကျအရာတခုပါပဲ မိဘတွေက ညီမလေးကိုကြိုပြီး အပြင်မှာ မုန့်တခုခုစားလာမယ် ပြီးမှပြန်လာမှာကိုး
စိုင်းလည်း အပေါ်တက်ရေချိုးအဝတ်စားလဲပီး ညစာစားဖို့ပြန်ဆင်းလာတဲ့ထိ ပြန်ရောက်မလာကြသေး ကြည့်ရတာရုပ်ရှင်ပါ ဝင်ကြည့်နေပုံပဲ
"အဒေါ် ကြီး ကျနော့်ကို ထမင်ပြင်ပေးပါဦး"
လို့ စိုင်းကအော်လိုက်တော့
အလုပ်သမားတယောက် ရောက်လာပြီးပြင်ပေးသွားတယ်
မိဘတွေနဲ့ ညီမကတော့ စိုင်းထမင်းစားပြီးခါနီးမှ ပြန်ရောက်လာတယ်
ပြန်ရောက်တော့ အမေဖြစ်သူက
"သားကြီး အဲမှာမင်းအတွက် စေတဘေယ်ရီကိတ်လေး ဝယ်လာတယ်
စားလိုက်ဦး"
ဆိုပြီး အထုပ်တခု ပေးလာတယ်
စ်ုင်းလည်းအထုပ်ကို ဆွေကြည့်လိုက်ပြီး
"ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်
ကျနော့်ဖို့ ဝယ်လာပေးလို့
ဒါမဲ့ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ကျနော်က
အဲဒီ နီတီတီ အသီးနဲ့ အလက်ဂျစ်ရှိတယ်"
ဆိုပြီး ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ အလုပ်သမားလေးကိူ ပေးလိုက်ပြီး
"တမင်သက်သက် ကျနော်နေမကောင်ဖစ်အောင် ဝယ်လာတာတော့ မဟုတ်ဘူးမလား"
ဆိုပြီး စိုင်းက သူ့အမေရဲ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး မေးလိုက်တော့ စိုင်းအမေတယောက်
မျင်နှာက ဆိုးရွာစွာပျက်သွားတာကို စိုင်းတယောက်မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ပါသေးတယ်
"ဟေ့ မင်းကိုယ့်အမေကို ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ မင်းအမေလည်းတခါတလေ မေ့မှာပေါ့
စားစေချင်လို့ ဝယ်လာတာကို စေတနာနဲ့ကို မတန်ဘူး"
YOU ARE READING
Ride or Die
Romanceစိုင်းဧကရာဇ်မောင်: မောင့်ကိုပဲ ချစ်တယ် မောင့်ကိုပဲမြတ်နိုးတယ် မောင်က ငါ့တယောက်တည်း အတွက်ပဲ ဘုန်းသွေးသစ်မောင်: ကို မောင်တယောက်တည်းအတွက် ဖြစ်တည်လာတာမို့ မောင်ကလည်း ငါ့အတွက်ပဲ ဖြစ်ပေးပါ ဝါသနာအရရေးတာမို့ အရမ်းမကောင်းနိုင်ပါဘူးနော် ငြမ့်ငြမ့်လေးနဲ့ Roဆန်...
