忘羡 | Wàng Xiàn

梅花奇迹 : Yeni Yaşamı Kutlamak (Part 14) Sezon Finali

Selamlaaaaar Lil'Panda Ailesi!!!!

Nasılsınız? Ben sınav haftamın içindeyim. Ama hangi sivri zekalı bu sınav tarihlerini ayarladıysa sınavlarım arasında boş günler koymuşlar... Hemen bitirip gitsek olmaz mı? Neyse bende hazır boşluğum varken bölüm yazayım dedim. Güzel sürpriz ne dersiniz?

Bölüm başlığından anlayacağınız gibi bu bir kutlama bölümü! Biraz zaman atlaması yapacağız. Birkaç ay kadar... Hadi bakalım çekin üzerinize kırmızıları! Kutlama yapmaya gidiyoruz!

Ayrıca bu bölüm sezon finali olacak. (Ah ne kadar heyecanlı. İlk defa bir hikayeme sezon finali yapıyorum.)

Fazla uzatmadan size iyi okumalar dilerim.

(y.n: Bu bölümde çok fazla yazar notu görebilirsiniz. Araştırmacı yazar Rainbow Panda iftiharla sunar)

................................

"Pekala," beyaz cübbeli adam yatakta uzanan adamın üzerinde gezdirdiği elini çekti. "Herşey yolunda gözüküyor. Doğumdan bu yana neredeyse üç buçuk ay geçti. Vücudunuz oldukça iyi toparlandı."

Wei WuXian rahatlamış bir halde uzandığı yerden doğruldu. Kucağında kızlarıyla birlikte hemen yatağın yanında bekleyen Lan WangJi'de eşinin yanına oturdu. Hekimin sözlerine her ikiside oldukça sevinmişlerdi. Çünkü doğumun hemen ardından lohusalık dönemi Wei WuXian için oldukça zordu. Vücudu bir kadın gibi hareket etse de fizyolojik değişikliklere rağmen her şey çok boğucuydu. Normal bir gebede kırk gün süren lohusalık dönemi Wei WuXian için neredeyse altmış günü bulmuştu. Kanaması sürekli devam etmişti. Bazen o kadar çok geliyordu ki güçsüz düştüğü oluyordu. Yataktan başı dönmeden kalkmak neredeyse iki buçuk ayını almıştı. Bu süre zarfında bebeğiyle yeterince ilgilenemediği düşüncesi beyninde ona işkenceler ediyordu. Yeterli olmadığını düşünerek gecelerce ağladığı olmuştu. O gecelerde onun yanında olup sırtını sıvazlayarak kulağına en iyisi olduğunu fısıldayan kişi elbette Lan WangJiy'di. Tüm bu zor zaman boyunca eşinin daha çabuk iyileşebilmesi için çok çabalamıştı. Bebekle itinayla ilgilenmiş Wei WuXian'ın yanında yıkılmayan bir dağ gibi durmuştu. Wei WuXian ona sahip olduğu için çok şanslı olduğunu her seferinde düşünmüştü.

Şimdi ise her şey geride kalmıştı. Wei WuXian artık iyiydi. Vücudu kocasının ilgisi ve sevgisiyle hızla iyileşmişti. Artık her şey olması gerektiği gibiydi.

"Bu iyi." Diye şakıdı. "Sürekli yatmaktan sıkılmıştım."

Hekim gülümsedi. "Wei Gongzi hareketli biri."

Lan WangJi başını onaylayarak salladı. "Mn."

"Bebekte annede oldukça iyi durumda. Yine de her ihtimale karşı dikkatli olmaya özen gösterin. Her hangi bir durumda beni bilgilendirin lütfen."

Ardından adam ev sahiplerine veda edip Sessiz Oda'yı terk etti. Şimdi iki koca kızlarıyla birlikte yalnız kalmışlardı. Wei WuXian başını kocasının omzuna yaslayıp kucağındaki bebeğine baktı. Minik kız doğduğu günden beri hızla gelişiyordu. O zaman henüz tek kollarını bile güçlükle dolduruyorken şimdi iyice toparlanmıştı. Wei WuXian bir elini uzatıp bebeğin çenesinin altını dolduran gıdısını mıncırdı. Minik kız huylanmış olacak ki kollarını bacaklarını çırparak kıkırdama benzeri sesler çıkardı. Wei WuXian mest olarak gülümsedi.

"Benim tatlı Erik Çiçeğim, sen de anne de artık daha iyi, değil mi?"

Bebek onu onaylar gibi minik parmaklarıyla annesinin elini yakaladı. "Çok çalıştınız." Lan WangJi başını yana çevirip eşinin saçlarını koklayarak öptü.