Sabah olmuştu. İlk ben kalkmıştım ve hala gece olanları düşünüyodum. O sırada annem ve babam kalkmıştı. Anneme soran gözlerle baktım annem kahvaltı hazırlamak için mutfağa gidiyordu. Babama döndüm, babamda yüzünü yıkamak için lavaboya gitt. Bende tekrar odama döndüm. Yatağıma uzanmak için aynanın önünden geçerken kendime baktım. Orta boy dudaklarım, kahverengi saçlarım, ela gözlerim vardı. Boyum uzundu, ve zayıftım. Hatta arkadaşlarım dalga geçerdi, "bacaklarını kırsak kürdan diye dişimize sokarız" diye.
Yatağıma uzanmış boş boş etrafa bakınırken annemin sesiyle kendime geldim.
-Hadi sofra hazır
Tamam diyerek yatakdan kalktım. Sofraya oturduk ama kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. Kendi kendime konuyu aç yoksa bir şey öğrenemezsin diye düşündüm ve babama dönüp;
-Baba artık her şeyi anlatıcakmısınız dedim.
Fakat babam gece sölediklerini tekrarladı. Bende tamam baba diyip sofradan kalktım ve odama ilerledim. Üstümü değiştirip dışarıya çıktım, yalnız kalmak istiyordum bu yüzden arkadaşlarımın yanına gitmemiştim. Yalnız kalmak istediğimde gittiğim yere, yani ormanın derinliklerindeki eski, çatısnın yarısı içe doğru göçmüş, gri boyalı eve girdim ve telefonumdan şarkı açtım.Ormana gelene kadar sanki takip ediliyomuşum gibi bi his vardı içimde. Biraz oturdum ve dışardan çıtırtılar gelmeye başlamıştı. Dışarı baktım ve 2 kişinin ağaçların arkasında saklandığını gördüm, hemen evden çıkarak uzaklaşmaya başladım artık adamlar Kendini gizlemiyor, beni takip ediyordu adımlarımı iyice hızlandırmıştım tam arkama baktığım sırada içlerinden birisi lacivert, uzun ceketinin iç cebinden bi sopa çıkarttı ve bana doğruttu ardından KOMALA diye bağırıp sopayı salladı. Birden önümden bir taş adeta kafama doğru gelmeye başladı, son anda kafamı çektim ve bi ağacın arkasına geçip saklanmaya başladım. Adamlar geliyordu ayak sesleri ve bastıklarında çıtır çıtır öten dallar belli ediyordu geldiklerini. İçimden "beni göremesinler, göremesinler, göremesinler" diye tekaralayıp dururken istemeden burda olmadığımı ve beni göremediklerini düşündüm.
Adamlar yanıma gelmişti, artık yakalandım diye düşünürken, adamlar karşımda durdu ve komuşmaya başladı.
-Nereye gitti bu kız, nasıl bu kadar hızlı kayboldu?
İnanamıyordum görünmez olmuştum, ve bu hayatımı kurtarmıştı. Adamlar ellerindeki sopaları salladı ve aniden ışık süzmeleriyle birlikde yok oldular.
Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir. Bidahaki bölümü yorum ve votelere bakarak yazacağım :)
Bu arada medyadaki İlayda :)
