KathNiel: One Shot Collection

I'll Never Let Go

I'll Never Let Go...

...even if it hurts me to see you broken, don't worry I'll never let go.

Written by: Pamela Claudio // All Rights Reserved 2013

 Kathryn's POV 

I broke up with him not because I don't love him anymore. I still love him. Hindi nawawala iyun. 





“Kathryn, give me another chance. I dont wanna lose you.” But you already lost me.... I'm sorry, Daniel. 




“I'm sorry Daniel. But I think giving you another chance, is giving ourselves another pain, and I don't want you to get hurt all because of me. I love you so much Daniel that I have to let go.” I said then starting walking away with tears falling from my eyes. 


9 years Daniel. 9 years. We we're almost there. 2 years after and still all those memories, never faded away. 






That was your chance, but your choice was wasting it. 



Here's the story goes. It was 11 years ago. First year college to be exact. 



“Oo na ako nalang lagi ang walang lovelife sa inyo! Magsama nga kayong lahat diyan Humph!” tinalikuran ko ang aking mga kaibigan at tinawanan lang nila ako.



Kathryn Bernardo, 17 years old. Single. Oo, single ako. but not happy. It's so pathetic and desperate of me to say that right? 


Kasi naman lagi nalang akong third wheel sa mga kaibigan ko. Sa tuwing nag-aaway sila, ako ang lagi ginagamit nila para lang makapag-bati. 

Ang saklap noh? Porket single ganun na agad? 



Naglalakad ako ngayon mag-isa sa hallway. Pangpalipas din nang oras. Naiinis din ako sa mga kaibigan ko eh, and at the same time nagseselos. Oo, nagseselos ako. Kasi ang sweet nila sa isa't-isa, yung indearments nila, the “I love you's” and how they show they love for each other. Ang sakit lang noh? Dahil walang gumagawa nun sa akin.


“Aray!” dahil sa pagiging drama queen ko ay may nakabunggo na pala ako, 



“Ay shi-! Sorry Miss!” sabi nang lalaking nakabunggo sa akin at inilalayan ako tumayo. 




“S-Sorry din. Ako rin naman may kasalanan eh.” sabi ko habang nakatungo. 




“Well I guess pareho tayo may kasalanan.” he chuckled. 




“A-ah hehe! Sige, nice bumping into you. I-I should be heading. I'm sorry.” sabi ko at dumiretso na. 



But unexpectedly, nagulat ako kasi bigla niyang hinawakan agad braso ko. 



“Hey wait, I don't even know your name. I'm Daniel Padilla by the way.” sabi niya while he lend out his hand. 




“Kathryn, Kathryn Bernardo. Nice to meet you.” sabi ko sa kanya at nakipag-shake hands. 




“Nice meeting you too Kathryn, hmm say? Do you want to have some coffee with me? Pangbawi na rin sa pagbunggo ko sa'yo. If you're not busy? Tsaka I feel na we might get along.” he asked then smiled. 




“Hmm, sige ba. basta libre mo ha?” sabi ko at tumawa siya. 




“Oo naman. So ano tara na? Ba ka naman may klase ka pa?” 




“Ah eh? Wala na eh. Kasama ko kasi kanina mga friends ko, kaso pinagtitripan nila ako eh. Porket ba kasi single.” sabi ko then sighed. 




“Ha? Sa ganda mo niyan? Single ka? No wonder, we like have the same attitudes of our friends. Ako rin kasi single.....but not happy. Drama lang 'noh?” sabi naman niya then sighed pero binawi agad nito ng ngiti.





No wonder? Parehas din pala kaming hindi masaya. 



“Sus! Nambola ka pa. Ba't ikaw? Gwapo ka rin naman ah? And like yeah, I'm not happy being single also. We have so much in common talaga. Ang pathetic natin magsalita.” sabi ko at tumawa. 



“Yeah so that's why I have the feeling that we might get along.” he smiled. 



“Ah. So ano, tara na?” 



“Sige let's go.” sabi niya at umalis na rin kami ng university. 




Dumiretso kami sa isang well-known coffee shop and thats when we shared conversations by a guy I just met, and he was right... magkakasundo nga kami.


The first time when we first met each other. The feeling that he held my hand, hindi ko maiexplain sa sarili ko kung ano ba yung nararamdam kong kuryente sa kamay ko. Tanong ko pa nga sa sarili ko ”Yun na ba ang sign ng love?”. Kahit kakakilala ko pa sa kanya nun I feel like we're attached to each other, parang? Matagal na kaming magkakilala. 


Time flew by and we became good friends.... or rather special friends.


Ang saya ko dahil halos everyday pag kasama ko siya. Hindi nawawala yung ngiti sa aking mga labi. Lagi ko nga tinatanong sa sarili ko, “Is he the one?” ang lagi namang sagot nang isip ko ”Kung siya nga talaga, patunayan niya.” at ang sabi naman ng puso ko “Siya na talaga, wag mo nang papalampasin pa.”


Hindi ko alam kung anong gagawin ko nun, hindi ko alam kung ano ba talaga ang susundan ko. Kaya ang sinunod ko muna ang Isip ko. 



Nang makalipas na ang mga araw at buwan, 1st year friendsary namin at doon siya nagtapat na mahal niya ako at nag-akyat siya nang ligaw. 


It was Saturday, first friendsary namin. Nandito ako ngayon sa kwarto, nakahiga sa kama. 


Oo nga pala, today is our 1st year friendsary ni Daniel. Grabe! I can't wait kung saan niya nanaman ako dadalhin ngayon.


Usually kasi we go on dinner or movie dates. Kahit simple lang, basta kasama ko lang siya, masaya na ako. 



*Ting Ting* 



Halos mahulog ako sa kama nang tumunog ang cellphone ko. OMG! This is it! This is really is it.


From: Julia M.


Hi Kathy! You free today? Shopping tayo. Mga 10:30. :) 

PS: Happy 1 year friendsary pala sa inyo ni Daniel. :*




Halos mapalaglag ako nang panga. Kala ko pa naman si Daniel.



Ma-replyan na nga lang si Julia.


To: Julia M. 

Ah sige okay lang, 'di rin naman nagtetext si Daniel sa akin kung saan kami ngayon eh. Sige Maghahanda na ako. Sunduin mo ako ha? :)


Btw, thank you sa pagbati, siguro nakalimutan ni Daniel na friendsary namin ngayon. :(




Inilapag ko na yung aking cellphone at naghanda na para sa lakad namin ni Julia.



After a few minutes. Tinignan ko yung orasan, at exactly as planned. 10:30 na.



Bumaba na ako sa hagdanan at nakita ko si Julia na naghihintay sa sofa. 



“Hey Julia. Tara na!” tapik ko sa kanya. 



“Oh, ikaw na pala yan hehe. Nevermind, tara na nga.” sabay tayo sa sofa at lumabas na rin kami ng bahay. 




Nandito na rin kami sa mall. Nagshoshopping with Julia Halos hindi ako maka-concentrate sa pinagbibili ko, dahil naman kasi wala man lang ako na-receive na text galing sa Bestfriend ko na si Daniel at parang wala ata siyang alam na friendsary namin ngayon. 



I AM SO DISSAPOINTED. 



“Kathryn! Kathryn! Look oh, you should wear this. Bagay ito sayo.” sabi ni Julia habang pinakita niya sa akin yung red silk tube dress with matching black heels. 



Tumango nalang ako at isinukat ito. 


Pagkalabas ko nang fitting room halos mapanganga si Julia. 


“OMG! OMG! Who are you at bakit nandyan ka sa fitting room nang friend ko?!” sigaw ni Julia nang lumabas ako sa fitting room. 


Dahil doon ay sinampal ko siya nang mahina.



“OA! Ako ito Julia noh? Si Kathryn!” sabi ko at binigyan niya lang ako ng confusing look. 



Tumayo siya sa kinauupuan niya at inikutan ako. She looked at me from top to buttom. 

Bigla na siya sa harap ko at niyakap ako. 



“OMG! OMG! OMG! Ang ganda mo talaga Kathy!” sabi niya sa akin at niyayakap-yakap ako. 




“Oo na! Oo na! Para kang baliw.” sabi ko at kumalas sa yakap niya. 



“At dahil bagay sayo yang outfit na yan, We'll take it.” sabi niya at hinatak ako sa may counter.



Wala na akong ginawa dahil nasa may counter na kami. Pinasuot na sa akin ni Julia yung damit at dinala niya ako sa isang lugar na madalang ko puntahan.





“SALON?” 




“Malamang salon, alangan namang carnival. Utak din naman my sister. Tara na nga sa loob.” sabi sa akin ni Julia at pumasok na rin kami sa loob.




“Bonjour Danielle! C'est mon ami Kathryn. C'est la fille qui je parle. Donc oui, Donnez-lui le passés en charges tous les make-up et je vais prendre tous les frais.” sabi ni Julia doon sa baklang stylist. Seriously? What the hell are they talking about? 



“Oui Mlle Julia ” sabi niya at pinaupo niya ako. 



Seriously? Anong gagawin nila sa akin?




“Ano ito Julia?!” tanong ko sa kanya nang pagalit. 




“Just wait and see.” and she gave me her famous smirk.


Napansin ko walang mirror sa harap ko. Hala? Anong klaseng salon ito? 



“Hoy Julia! Bakit walang mirror sa harap ko? Aba! May salon ba na walang mirror?” pagtatakang tanong ko sa kanya. 




“Just shut up.” sabi niya at tumahimik nalang ako. 




Napansin ko natapos na yung pagaayos sa aking nang beking stylist at naglabas na nang isang mirror. 


Jaw drop. 


“A-ako i-to?” tanong ko sa kanila. Grabe! Nagulat ako! Ako ito? Myghad! Hindi sa nagb-brag. Pero OMG! Ang ganda ko! 




“Oui Mlle Kathryn! You look magnific!” tumango yung stylist.




“OMG! Girl! Ang pretty pretty ko!” sabi ni Julia hala? Anong connect?




”Oo dati pa since the day you we're born.” sarkastikong sabi ko sa kanya. 





“De joke lang Girl, Seriously you look FABULOUS!” sabi niya at napatawa siya. Proud lang? 





“At dahil maganda ka na, we should proabably get going.” sabi niya at nagbigay ng tip kay Danielle. 




“Merci Danielle. Nice meeting you.” sabi ko at nakipagbeso sa kanya. Iyun lang na alam kong French eh. 




“Pas de problème Mlle Kathryn, I'm glad seeing you too.” sabi niya at ngumiti.




“Merci pour la transformation de Danielle. Jusqu'à la prochaine fois.” sabi naman ni Julia at nakipagbeso naman sa kanya. 




“Pas de problème Mlle Julia Rendez-vous la prochaine fois.” sabi naman nung stylist at nagpaalam na kami.


Mag-gagabi na at pauwi na kami ngayon and still no message or call from Daniel. I guess he forgot about our friendsary.


Napansin ko nagkamali ng way si Julia pauwi sa amin.

“Hoy Julia! Where the hell are you taking me?” 



“Paradise.” sabi niya at ngumiti nang nakakaloko.

After a few minutes.Napansin kong tumigil na kami at bumaba siya nang kotse at tumakbo papunta sa loob ng 'Paradise Forest'.


What the hell? Saan nanaman ba pupunta tong si Julia at dinala niya ako dito sa forest? 

Bumaba na rin ako nang kotse at sinundan si Julia.

“JULIA! JULIA!” sigaw ko habang hinahanap-hanap ko siya. 


Sigaw pa rin ako nang sigaw sa pangalan ni Julia, and yet no sign of her. Umupo ako sa isang malaking bato at nagbuntong-hininga. Paano ako makakabalik sa kotse? Eh kalawak-lawak nitong forest na ito? 




“Aray naman!” sabi sabay hawak sa ulo ko. Paano ba naman kasi may nagbato sa akin. 



Hinanap ko ito at nakita ko... Isang paper rock. 



Binuksan ko ito at binasa yung nakasulat.



Dear Beautiful,