Kabanata 4

307K 8.7K 2.3K
                                    

Kabanata 4

Brought

PUSHING myself harder against the wall, trying to create a little distance between us. Pero mas lalo niya lang idinikit ang matigas na katawan niya sa'kin. Like he could almost crash my slender body in just a single snap of his finger.

He never did this to me before. He was not like this.

Hearing the noise from the partying crowd in the bar to this narrow, dark and deserted corridor. I could not scream nor shout and ask for help if ever he would try to do something disgusting to me.

Walang makakarinig sa'kin.

Itinagilid ko 'yong ulo ko nang tumungo siya at inilapit ang kaniyang mukha sa'kin. Kapag ihaharap ko kasi ang mukha ko ay baka mahalikan niya ako.

He never kissed me before, just a plain sex to save his ass.

Naramdaman ko ang kaniyang mga malalaking kamay sa aking siko at idinikit ito sa pader.

"Calista, do you know exactly what you're doing?" Hindi ko maipaliwanag ang galit sa kalmadong boses niya. Hindi naman siya nagtitimpi, galit siya sa kalmadong paraan. "Where's my son?" He squeezed both my elbows but not that hard simultaneously as he whispered over my ears.

Ramdam ko ang mainit ngunit presko sa pakiramdam na hininga niya. I felt goose bumps on my neck where his fresh breath hit and burned my skin. Some hair on my neck were raising because of the sudden feeling of excitement.

D*mn. I shouldn't feel like this.

Ignoring the hair-raising feeling, I groaned in displeasure.

"Lumayo ka nga sa'kin—"

"Have you ever thought of that before wearing these trash of clothes? Natural lang na lumapit ako sa'yo dahil nakasuot ka ng ganito at isa pa nasa bar tayo, hindi sa simbahan. You're having every guys' attention in this bar." Iyong boses niya talaga ay magkaiba sa boses niyang marahas at sumisinghal sa'kin noon. I could also feel how irritated he is at the moment but his deep voice remained calm.

Nasaan na 'yong Lazarus na pinagtutulukan ako at marahas na hawakan ang buhok ko noon?

"Anong pinagsasasabi mo?" Sa totoo lang kahit galit din ako ay para akong tanga'ng nagsasalita rito na naka-side-view 'yong ulo at hindi makatingin sa kanya. "Na nakuha ko rin ang atensyon mo?" I tried to move and adjust my uncomfortable position in front of him but he already did it for me when he released my elbows and took a step back from me.

"You already have my attention since you have my son." Even we're talking in this bar. He still sounded professional, formal and strict with his eyes full of seriousness.

Kahit madilim dito ay sinusubukan ko pa ring makita ang pagmumukha niya. Umayos ako sa kinatatayuan ko. "Excuse me? Your son? Anak ko lang siya, Lazarus. Anak ko lang," I proclaimed.

This ain't the first time that we called each other by our first name. Kilala ko siya noong high school sa pangalang Zarus.

"I want my child to live with me, Calista."

Umakto akong napasinghap na parang nagulat sa sinabi niya but it ended up sarcastic. "Hindi mo nga siya anak." I tilted my chin up just to meet his humorless eyes. "Kahit anak mo pa siya, hindi ako papayag sa kagustuhan mo! Puwede ba? Umalis ka na! Kasi 'yon naman lagi ang ginagawa mo, 'di ba? Lumalapit ka lang sa'kin kung may kailangan ka e', aalis naman kapag nakuha mo na ang kailangan mo pero no'ng ako ba ang nangangailangan sa'yo, nanatili ka ba?"

"Can't you understand that we're still young that time?" Akala ko talaga ay susuko na siya at hihingi ng tawad nang dahil sa ginawa niya noon base sa unang sinabi niya. He's relentlessly towering over me as superiority surrounded him. "At hindi ko pinagsisisihan ang nagawa ko noon."

The Billionaire's Hidden Son (Cavanaugh #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon