Binlerce dua istedim yaratandan bana hayırlı gelmen için
Gözlerim karardı sensizlikten yöneldim bütünüyle yanlışa
Karanlık zihnime bir aydınlık bile ulaşamıyor artık niçin
Sarhoş olmuş gözlerim unutmuş kulaklarım seni dilimse ama
Kaç kapı çaldım kaç sokakta aradım seni yavaşça tükenerek
Tüm yollar çıkmaza uzanmış bunu hissettim caddelerde gezerek
Gökyüzü siyahta sen sanki maviler içinde mi saklanıyorsun
Kaçmak bir çözüm değil bilmelisin beyazları kirletiyorsun
Yapraklar örtüyor ayak izlerini bir kaç metrede kayboluyorlar
Kokun bitiyor bir yerden sonra çiçekler kokularıyla saklıyorlar
Bir çıtırtını dahi duyamıyorum kuşlar yüksek sesle ötüyorlar
Araf'tayım kayboldum derinlerde yok artık yazdığım sayfalar
Sen siyah sayfalarımın üzerine yazılmış adeta beyaz bir kömür
Silgiye gerek yok yanlışta olsa yeter ki sayfalarımı sen sömür
Seni anlatmaya çalışırken kara kitabımda kelimelerim bitti
Oysa sen sonsuz sayfaları olan hiç bitirilemeyen bir ciltti
