The Game Of Fate | Jikook

Bölüm |13|

💐🌷......

Jungkook dolmuş gözleriyle aynı şekilde ona bakan annesine döndü. Çenesi titriyordu.
Dizleri üzerine çöktü. Hala daha şoktaydı ve inanamıyordu.

Kadın oğlunun yanına çömeldi ve elini tuttu.

"J-jungkook b-ben üzgünüm, korunmayı unutmuşuz ve bir anda oldu. Çok üzgünüm hayatım gerçekt-"

"Sorun değil."

"A-anlamadım?"

Jungkook'un kafası çok karışıktı. Kardeş istiyor muydu emin bile değildi. Ve sevdiği adamın babasından! Yine de bunu isteyerek yapmamışlardı. Bebeğin de suçu yoktu. İstemese bile yapacak birşey yoktu, olan olmuştu artık.

"Olan olmuş anne. Ne desem boş. Kafam çok karışık ama yine de sorun değil tamam mı? Alışmaya çalışacağım..."

"Jungkook!"

Kadın sevinç gözyaşları ile oğluna sımsıkı sarıldı. Saçından öptü ve kulağına bir çok kez 'teşekkürler' diyerek fısıldadı.

Jimin ise hala kapıda dikiliyor, olanları izliyordu. Suratı ifadesizdi, hiçbirşey anlaşılmıyordu. Fakat aklından neler geçiyordu orası bilinmez.

"T-tamam biz daha fazla oyalanmadan gidelim anne."

"Peki tamam."

Kadın göz yaşlarını silip yüzündeki sıcak tebessümüyle ayağa kalktığında Jungkook da kalkmıştı. Ardından sarışın ile birlikte apartmandan ayrılmışlardı.

Jimin ile Jungkook sonunda eve geldiklerinde Jimin'in sessiz tavırları Jungkook'un dikkatini çekmeye başlamıştı.
Montlarını çıkarıp odaya girdiler ve çantasını yere gelişi güzel fırlatıp, yatağa Jimin'in yanına uzandı.

"Biliyorum, kabullenmesi zor. Ama alışsak iyi olucak Jimin... Başka çaremiz yok."

Jimin sessizce tavanı izlemekten başka birşey yapmıyordu.

"Sende birşeyler var. Ne oluyor anlat bana."

"Anlatsam da o çok sevdiğin cici babanı savunacaksın."

Jimin yataktan kalkıp dolabını açtı ve rahat kıyfetlerden giymeye başladı.

"Şimdi kalk masaya otur. Aç kitabını ve beni bekle."

✧✧✧

" 'Yukarıdaki şiirde anlatılmak istenen nedir?'... Çok basit, bunu çözebilirsin."

"Dalga mı geçiyorsun bu kaçıncı düzey soru, yapamam."

"Benim testlerimi çözecek kadar zekisin Jungkook, kendini hafif görme. Uzun satırlar gözünü korkutmasın."

Jimin dağınık sarı saçları, pembe kalın dudakları ve saldığı erkeksi ama bir o kadarda çam ağacını andıran kokusu ile Jungkook'u mest ettiğinin farkında değildi.

Jimin sarı saçlarını arkaya tarayıp, diliyle alt dudağını ıslattı ve soruyu dikkatle bir kez daha incelerken, Jungkook somurtkan ifadesini bozmamıştı.

"Şiirlerle aram pek iyi değil Jimin..."

Jimin yumuşak bakışlarını Jungkook'a dikti ve aynı tonda konuşmaya başladı.

"Şiir kalbin aynasıdır. Bazı hastalıkların şifası, kırılmış kalplerin yara bandı, dile getiremediğini seni yerine anlatan ya da benliğini tamamlayan parçan gibidir. Şiirler bir satırda bile aslında çok şey anlatırlar.
Kim bilir, belki de bu şiiri yazan kişinin ne dertleri vardı..."