Adopted by Hazza(Harry Styles) // One Direction

H4

Harry E.M Styles Pov 

Ik kijk naar mijn bed en zie Ruth helemaal in paniek zitten. Ze trilt helemaal en ik betwijfel of het alleen van angst is. 
‘Wat is er gebeurd?’ Vraag ik bezorgd waarna ik bij haar op bed ga zitten. 
‘Hij… Hij.. P- Papa… Hij.. Hij was hier! Hij had een mes! Hij wilde me vermoorden!’ Ze barst in dikke tranen uit. 
‘Maar… Hoe komt hij binnen?’ Vraag ik me hardop af. Ik kijk weer naar Ruth die alleen nog kan huilen. 
‘Kom maar hier..’ Zeg ik zacht en trek haar naar me toe. Er vormt een natte vlek boven in mijn shirt van tranen. 
‘Shh.. Rustig maar. Je bent veilig. Shh..’ sus ik zacht in haar haren. Ze is nog steeds helemaal koud. Heel voorzichtig laat ze me los en kijkt me aan. 
‘Gaat het?’ Vraag ik dan. Ze haalt haar schouders op. 
‘Ik heb het koud, en hoofdpijn.’ Zegt ze zachtjes. Mijn grip verstrakt. Dat is míjn schuld….
‘Het spijt me zo, Ruth.’ Zeg ik zachtjes. Dan wordt er zacht op de deur geklopt wat Ruth in elkaar laat krimpen en mij laat opkijken. 
‘Hey Li.’ Zeg ik. 
‘Wat is hier gebeurd?’ Vraagt hij als hij het raam ziet. 
‘Ze zegt dat haar vader hier was.’ Zeg ik. 
‘Wat?! Maar hij zat toch vast?’ Vragend kijkt Liam Ruth aan. 
‘Nee, hij is weer vrij.’ Piept ze. Verschrikt kijk ik Liam aan. Dan bukt hij zich en pakt een papiertje op. 
‘Die is voor Ruth..’ Zegt hij zacht. 
‘Ik heb niks voor haar geschreven…’ Zeg ik. Liam vouwt het blaadje open en zijn ogen vliegen over de letters. Vervolgens kijkt hij naar buiten. 
‘Wacht hier maar even.’ Fluister ik aan Ruth en loop vervolgens naar Liam waar ik het blaadje uit zijn handen pak. Ik begin druk te lezen. 

Ik heb jullie gevonden.
Denk maar niet dat jullie veilig zijn.
Neem maar alvast afscheid…

‘We moeten beveiliging regelen…’ Zeg ik vastbesloten. Liam knikt. Ik draai me weer om naar Ruth en til haar op met deken en al om haar heen. 
‘Zal ik wat lekkers voor je maken, dan wordt je misschien wat warmer.’ Ze knikt op mijn voorstel. Ze laat haar hoofd tegen mijn borst leunen en kijkt me aan. Ik glimlach zwakjes naar haar en kijk weer naar Liam. 
‘Kom je mee naar onder?’ Hij knikt en we lopen de trap af. Ik zet Ruth in de stoel en geef haar nog een kusje op haar voorhoofd. 
‘Wat wil je hebben, lieverd?’ Vraag ik. 
‘Maakt niet uit.’ Zegt ze zacht. Ik knik en loop naar de keuken. Wat zal ik voor haar maken? Misschien een kommetje soep. Het is lekker warm en ze krijgt groenten binnen? Ik haal een blik soep uit een van de kastjes en maak het warm. Even later, als het warm is, pak ik een roze kommetje en doe er wat soep in. Dan pak ik nog een lepel en neem het mee terug naar de woonkamer. Voorzichtig til ik Ruth op en ga op haar plaats zitten. Ik zet haar neer op mijn schoot en ze pakt de lepel. Ze begint langzaam te eten, maar ze is nog steeds ijskoud. Ik voel het door de dekens heen. Het is mijn schuld! ALLES IS MIJN SCHULD! IK HAD HAAR TEGEN MOETEN HOUDEN! 
‘Gaat het Ruth?’ Vraagt Zayn die haar aankijkt. Langzaam knikt Ruth. Ik leg ondertussen mijn hoofd tegen de rugleuning en sluit mijn ogen voor even. Ik voel me even in slaap dwarrelen als iemand mijn naam roept. 
‘Hmmm.’ Hum ik geïrriteerd. 
‘Gaat alles wel goed? Misschien moet je even slapen ofzo.’ Probeert Niall. 
‘Hmm… Kan..’ Mompel ik weer. 

Ruth L.J Cox/ Styles Pov. (IN HARRY’S SLAAPKAMER)

Langzaam open ik mijn ogen. Waar ben ik? Ik kijk rond en kom tot de conclusie dat ik Papa’s slaapkamer ben. Mijn knie en arm doen pijn en het is super koud. Ik tril helemaal! Zal ik naar onder gaan? Net als ik uit het bed wil kruipen gaat het raam stuk. Verschrikt kijk ik om en zie mijn echte papa. Ik ren naar de deur maar wordt ruw aan mijn arm teruggetrokken. 
‘Hier blijven!’ Sist hij.
‘Laat me los!’ Smeek ik. Papa duwt me terug op bed en haalt een mes achter zijn rug vandaan. Nee! Hij gaat me vermoorden! Ik begin van angst te gillen en nog erger te trillen. Dan hoor ik voetstappen op de trap. 
‘Shit!’ 
‘PAPA!’ Roep ik bang. Papa duwt me terug in het bed en ik knal met mijn hoofd tegen de muur. Papa springt uit het raam en ik kan er alleen nog doodsbang naar staren. De deur gaat open maar ik kan mijn ogen niet van het raam halen. Dan zie ik de krullen van papa. Een last valt van mijn schouders als ik er weer aan denk dat hij me niks zal doen. 
‘Wat is er gebeurd?’ Vraagt hij bezorgd, en ondertussen komt hij bij me op bed zitten.
‘Hij… Hij.. P- Papa… Hij.. Hij was hier! Hij had een mes! Hij wilde me vermoorden!’ Ik begin weer te huilen.
‘Maar… Hoe komt hij binnen?’ Vraagt pap, maar ik ben niet in staat om te antwoorden.
‘Kom maar hier..’ Zegt hij zacht en trekt me naar zich toe. Ik zit nu tussen zijn benen in en leg mijn hoofd tegen zijn buik. In zijn trui komt een natte vlek van mijn tranen.
‘Shh.. Rustig maar. Je bent veilig. Shh..’ Sust papa zachtjes in mijn haren. Ik kijk langzaam op en glimlach naar hem.
‘Gaat het?’ Vraagt hij dan. Ik haal langzaam mijn schouders op. 
‘Ik heb het koud, en hoofdpijn.’ Zeg ik zacht. Zijn armen worden sterker om me heen getrokken. 
‘Het spijt me zo, Ruth.’ Zeg t hij zachtjes. Wat nou? Het is toch niet zijn schuld? Dan wordt er op de deur geklopt wat mij en Papa allebei in elkaar doet krimpen, maar dan komt Liam binnen gelopen
‘Hey Li.’ Zegt papa. 
‘Wat is hier gebeurd?’ Vraagt hij als hij het raam ziet. 
‘Ze zegt dat haar vader hier was.’ Zegt papa. 
‘Wat?! Maar hij zat toch vast?’ Vragend kijkt Liam me aan. 
‘Nee, hij is weer vrij.’ Piep ik. Dan bukt hij zich en pakt een papiertje op. 
‘Die is voor Ruth..’ Zegt hij zacht. 
‘Ik heb niks voor haar geschreven…’ Zegt papa. Liam vouwt het blaadje open en zijn ogen vliegen over de letters. Vervolgens kijkt hij naar buiten. 
‘Wacht hier maar even.’ Fluistert papa en staat op. Vervolgens loopt hij naar Liam waar hij het blaadje van afpakt en het begint te lezen. 
‘We moeten beveiliging regelen…’ Zegt hij vastbesloten waarna Liam knikt. Papa loopt weer naar me toe en tilt me op. De dekens houdt hij stevig om me heen.
‘Zal ik wat lekkers voor je maken, dan wordt je misschien wat warmer?’ Ik knik op papa’s voorstel. Dan kijkt hij weer naar Liam.
‘Kom je mee naar onder?’ Hij knikt en we lopen de trap af. Papa zet me in de stoel en drukt vervolgens nog een kusje op mijn hoofd.
‘Wat wil je hebben, lieverd?’ Vraagt hij dan. 
‘Maakt niet uit.’ Zeg ik dan. Papa knikt lichtjes en loopt dan naar de keuken. Ondertussen dat papa wat eten maakt, is het hier stil. Als papa terug komt met blijkbaar een kom soep gaat hij in de stoel zitten en zet me dan op zijn schoot neer. Ik begin langzaam mijn soep te eten. 
‘Gaat het Ruth?’ Vraagt Zayn die me aankijkt. Langzaam knik ik. 
‘Harry!’ Roept Louis lacherig.
‘Hmmm.’ Humt papa geïrriteerd.
‘Gaat alles wel goed? Misschien moet je even slapen ofzo.’ Probeert Niall. 
‘Hmm… Kan..’ Mompelt hij weer. De jongens raken geïrriteerd door papa. Ondertussen heb ik goenoeg van de soep en wil het op de tafel zetten, maar papa laat me niet los. Ik wil loskomen, maar durf niks te zeggen of doen. Zuchtend leun ik tegen papa’s buik aan met de kom soep op mijn benen. 
‘Ruth, als je moe bent, brengt papa je wel naar bed, oké?’ Ik knik. Nadat hij het heeft gezegd staat hij op, waarbij hij me meteen ook optilt. Hij sloft naar de keuken waar ik de kom neer kan zetten.
‘Je hebt hem nog niet op..’ Merkt papa op. 
‘Ik heb geen honger meer… Sorry.’ Zeg ik zacht. Papa zucht, maar loopt dan naar boven. 
‘Je moet meer gaan eten, Ruth.’ Zegt hij dan. 
‘Weet ik, papa.’ Hij loopt mijn slaapkamer binnen waar hij me in bed stopt. 
‘Het je het nog altijd koud?’ Vraagt hij als ik onder 3 dekens lig. Vervolgens schud ik mijn hoofd. Ik heb het niet warm, maar ook niet koud. 
‘Ohh…. Het spijt me, Ruth. Ik had niet boos moeten reageren. Ruth, als er iets is, kun je het me vertellen, maar beloof me dat je dat nooit meer doet! Ik slik. 
‘Ruth… Ik wil je alleen maar helpen!....’ Ik kijk papa aan die waterige ogen heeft. 
‘Ik wil wel, maar ik durf niet..’ Mompel ik. Ik kruip dichter tegen hem aan tot ik half op hem lig. Hij slaat zijn armen beschermend om me heen. 
‘Zou je het nu willen vertellen?’ 
‘Maar je bent moe, papa.’ 
‘Dan gaan we eerst even slapen.’ Ik knik. 
‘Welterusten papa.’ Mompel ik en sluit mijn ogen. 

----