#Green

6 Nablijven en deals

De volgende dag moet ik samen met Quinn nablijven. Angstvallig ontloop ik hem de hele dag en ga expres helemaal van voor in het lokaal zitten. Want wie wil er nu van voor zitten? Alleen de persoon die iemand een hele dag wil ontlopen. Al is het maar vier lesuren.

Ik kan hem slechts ontlopen totdat de twaalfuur bel gaat die aankondigt dat de schooldag om is. Aarzelend wandel ik naar de reusachtige studiezaal waar het nablijven zal doorgaan. De studiemeester is er al wanneer ik binnenwandel, en ik haast me naar een plekje aan het raam. Hij vraagt slechts mijn naam en vinkt me aan als aanwezig.

Na mij komen nog drie andere personen binnen. Bij hun zijn twee brugpiepers die kennelijk op de meidentoiletten zijn binnengeslopen en daar de toiletten hebben bekladdert. Niet meteen een drama, maar volgens de directie een echt misdrijf.  De derde persoon is een derdejaars met stijl blond haar. Ze heeft blijkbaar medicijnen doorverkocht een medestudenten.

Wanneer de bel aangeeft dat het nablijven begint, vraag ik me af waar Quinn is. Zou hij echt nablijven overslaan? Lang denk ik er niet over na. Morgen heb ik een belangrijke toets van chemie en ik probeer me te concentreren op mijn studies, maar na een kwartier wordt mijn concentratie bruusk onderbroken door een harde bonk op de deur.

Quinn komt binnengewandeld met in zijn kielzoog ‘de leider’ van hun bende. Verbaasd kijk ik naar Quinn die naar de studiemeester toe wandelt. De brugpiepers beginnen meteen luidop te fluisteren en het derdejaarsmeisje kijkt de beide jongens vol bewondering aan. Ik haal mijn neus op en richt mijn blik weer op mijn cursus.

‘Cathy.’ De stem van de studiemeester weergalmd in de ruimte en verstoord kijk ik op. Quinn en ‘de leider’ staan nog steeds bij de studiemeester, die me wenkt op naar hun toe te komen. Verbaasd en een beetje wantrouwend sta ik recht en wandel naar hun toe.

‘Quinn heeft me zojuist uitgelegd dat dit alles een misverstand is. Jullie zijn beide van jullie sanctie verlost en mogen naar huis gaan.’ Mijn mond valt nog net niet open en ik kijk verrast naar een stralende Quinn. ‘Wel, pak je spullen,’ zegt de studiemeester. Dat laat ik me niet twee keer zeggen. Ik haast me naar mijn plaats en pak alles in. Al die tijd blijven Quinn en ‘de leider’ wachten. Wanneer ik klaar ben volgen ze me naar buiten.

‘Je mag ons bedanken,’ zegt Quinn als ik me heb omgedraaid. We staan op de speelplaats die uitgestorven is op ons drieën na. ‘Bedankt,’ zeg ik, terwijl ik op mijn horloge kijk die aangeeft dat ik slechts een halfuur binnen ben geweest.  ‘Feitelijk moeten jullie beide mij bedanken.’

‘Bedankt Richard.’ Quinn klopt hem vriendschappelijk op de schouder en richt zijn blik dan verwachtingsvol op mij. ‘Bedankt.’ Mijn stem zit vol sarcasme en ik kijk Richard wantrouwend aan. ‘Wat moet je?’ vraag ik, als bescherming kruis ik mijn armen en recht ik mijn rug. ‘Hoe kom je daar nu weer bij?’ zegt Richard quasi verrast,’ ik doe zo’n dingen graag voor mijn jongens.’ Hij glimlacht naar Quinn die terug lacht.

‘Wel ik ben niet één van je jongens, dus wat moet je?’ sis ik. ‘Ze is niet dom,’ hij wendt zicht tot Quinn,’ je hebt gelijk. Ze is perfect voor dit klusje.’ Ik trek een wenkbrauw op en kijk Quinn vragend aan. ‘Cathy, je moet ons helpen Green opsporen.’

*******

‘Jij bent vroeg thuis.’ Mijn moeder kijkt verrast op van de televisie en zet het programma op pauze. ‘Moest jij niet nablijven?’ vraagt ze. ‘Nee, een vriend heeft wat geregeld voor me,’ zeg ik tegen haar.  ‘Wel dat is aardig van hem,’ zegt mijn moeder. Ze werpt me een veelbetekende blik toe, die ik angstvallig negeer. ‘Niet zo’n vriend,’ zeg ik mopperend,’ en nu ga ik naar boven want ik heb nog werk te doen.’

Vermoeid plof ik neer op mijn bed en sluit mijn ogen zodat ik even na kan denken. Het voorstel is niet eens ernstig. Ik moet gewoon twee avonden in de week mee patrouilleren. Ze vermoeden dat Green geen onraad ruikt van een en ik citeer :’ weerloos, lief, onbeschermd meisje.’ Bij deze woorden heb ik mijn best gedaan op Richard geen dreun te verkopen, maar ik heb me ingehouden. Dit voorstel is te interessant om aan me voorbij te laten gaan. Ze laten me nu al hun bevindingen weten en ik word bij alles betrokken. Dat houdt in dat ik mezelf ook veel beter kan verbergen en niemand zal ooit ontdekken dat ik Green ben.

Mijn laptop maakt een plotse ‘pling’ en ik spring recht. Het is een melding van Facebook en verrast schuif ik achter mijn bureau. Ik heb een vriendschapsverzoek gehad van Quinn Adams. Ik accepteer het verzoek en neus nog wat verder rond op Facebook. Enkele vriendinnen hebben me uitgenodigd voor een aanstaande fuif, en de plaatselijke voetbalploeg speelt deze zaterdag een belangrijke wedstrijd.

Er opent zich plots een venster en verrast kijk ik naar de oproep die ik krijg van Quinn Adams. Even twijfel ik, maar ik accepteer de oproep.

‘Hallo!’ De stem van Quinn weergalmd door de luidsprekers. Zijn bruine haren zijn helemaal in de war en hij wuift naar me. ‘Hallo?’ Quinn schiet in de lach en schudt dan zijn hoofd. ‘Waarom zeg je hallo op een vragende toon?’ vraagt hij aan me.

‘Misschien omdat je me uit het niets belt voor een videogesprek?’ Er speelt een glimlach op zijn lippen en zijn ogen lijken wel te schitteren. ‘Wel, ik moest je van Richard meer vertellen over onze deal, dus ik vond het wel handig om dat al pratend af te ronden,’ zegt hij kalm.

‘Wat moeten we nog bespreken?’ vraag ik. ‘We hebben de avonden nog niet besproken en de tijdsstippen. Je rijdt dinsdagavond en vrijdagavond rond. Als bescherming geven we je natuurlijk iets mee,’ legt hij uit. ‘Als bescherming?’ vraag ik spottend. ‘Ja, we geven je een zakmes mee.’

Zonder het zelf door te hebben schiet ik in de lach. Tranen vormen zich in mijn ogen en mijn buikspieren protesteren luid tegen deze lachbui. Wanneer ik weer bij zinnen kom, kijkt Quinn me geamuseerd aan. ‘Was dat grappig?’ vraagt hij aan me. Ik haal mijn schouders op. ‘Ik dacht eerder aan pepperspray, maar oké, een zakmes gaat me echt beschermen. Zeker omdat ik weet hoe je daarmee om moet gaan.’

Quinn bijt op zijn lip. ‘Dat is inderdaad waar. Ik zal dit voorleggen aan Richard en kijken wat hij hiervan zegt.’ Ik vertel hem dat ik dat een goed idee vind. ‘Mooi, dat is goed. Ik zie je morgen wel weer! Slaapwel.’

Tot mijn verbazing voel ik me leeg wanneer het videogesprek wegvalt en de stem van Quinn verdwenen is. Ik trek mijn pyjama aan en probeer de slaap te vatten, die maar niet komt. In mijn hoofd zit ik met duizend vragen, en ik probeer mijn hart te negeren dat steeds lijkt op te leven wanneer zijn naam in mijn gedachten voorbij komt. Bij mezelf kan ik alleen maar denken dat dit niet goed is. Ik kan toch niet verliefd zijn op Quinn Adams?

Omg het spijt me zo!

Ik ben bijna een week te laat met mijn beloofde update! De examens hebben langer geduurt voor me omdat ik ziek ben geweest tijdens deze periode, dus ik moest deze bijmaken. Daarna had ik het super druk met Pasen en ik ben begonnen aan een nieuwe boekenserie ;) Natuurlijk ga ik jullie niet verwaarlozen! Ik ga proberen deze week nog eens te updaten, misschien lukt dit niet wegens privéredenen, maar ik ga mijn best doen! Zo niet, update ik volgende week woensdag.

Groetjes

I.S.