Why do you hate me?

Chapter 14

Noze's POV

"NOZE, thank you talaga because pinag bigyan mo ako sa dinner na ito"

Tiningnan ko naman si Jungkook na ngayon at nakangiti sa akin. Katatapos lang namin na kumain sa restaurant na kinainan namin, and now hinatid na n'ya ako sa bahay namin.

"Wala iyon. I hope you'd enjoy this night"

"Of course, I did"Ngiti n'ya sa akin.

"Happy birthday, Jungkook"Sambit ko pa sa kanya.

"Thank you, Noze"Tumango naman s'ya sa akin.

"So, paano, pasok na ako?"Paalam ko pa sa kanya.

"Wait, Noze"Napatigil naman ako nang hawakan n'ya ako sa aking kamay.

"Why?"Tanong ko pa sa kanya. Hindi naman sa nag mamadali ako, gusto ko lang tawagan si Limario para mapag usapan na namin Ito.

"Uhm.."Napahinga pa s'ya nang malalim bago hawakan ang aking mga kamay. Nabigla ako sa ginawa n'ya pero hindi ko nalang pinahalata"Noze, I'm here to say that I want to ask permission to court you"

"Jungkook.."Ganun nalang ang pag tawag ko sa kanya.

"Noze, I like you"hinawakan n'ya ako sa aking kamay"I really do so please let me court you-"

"Jungkook..."Pigil ko pa sa kanya bago napahinga ng malalim"Let's make this clear"Parang hindi ko kayang matingnan s'ya.

"Do you feel the same way, Noze?"Ganun nalang ang pag pikit ko ng marinig ang umaasa n'yang tanong. Pakiramdam ko ay nahihilo na ako sa nangyayari sa aking buhay.

"Jungkook.."I whispered"Yes, I like you..."Parang naman s'yang nakahinga ng maluwag sa aking sinabi. Kitang-kita ko din ang pag kislap ng kanyang mata habang nakatingin sa akin.

Fuck!!

"Really?"He still hoping...and that's killing me.

"Jungkook..."Hinawakan ko ang kanyang kamay. Tanging pangalan n'ya nalang ang nasasabi ko"Yes, but..."Napatingin naman s'ya sa akin, hinihintay ang sunod kong sasabihin.

"But what?"

"But as my...friend. My closest friend, Jungkook"Finally, I said. Kitang-kita ko kung paano nag halo ang mga ngiti n'ya sa kanyang labi at hindi nakapag salita. Napaiwas ako ng tingin sa kanya dahil ayokong nakikita s'yang ganito.

"Wait..."He chuckled"I thought.."Napatigil s'ya kaya ganun nalang ang pag yuko ko"I thought..you like me, too"

"Jungkook..."Umiling ako sa kanya at malungkot s'yang tiningnan"I'm sorry"'Yon nalang ata ang tamang masasabi ko sa kanya. Gusto kong humingi ng tawag sa kanya paulit-ulit.

Hindi agad nakapag salita, napahawak nalang s'ya sa kanyang batok at parang hindi parin makapaniwala.

"No.."Ngumiti s'ya sa akin na s'yang kinagulat ko"Don't be sorry, Noze"Hinawakan n'ya ako sa kamay at doon binaba ang tingin"Alam ko naman na hanggang doon lang ang tingin mo sa akin. Ako lang 'yong umasa na baka...baka pwedeng maging tayo"Humina ang kanyang boses. Pakiramdam ko ay naiiyak na ako sa kanyang sinasabi.

Ngumiti s'ya at tumingin na sa akin"It's okay..."Lumapit s'ya sa akin at pinunasan ang mga luhang nag babadyang tumulo"It's okay...don't cry"Hindi ko na mapigilan ang yakapin s'ya at ganun din s'ya sa akin.

"I'm so sorry, Jungkook"Hindi naman s'ya nag salita, hinagod n'ya lang ang likod ko"I swear, i tried to like you back but-"

"Shush! It's okay. Alam ko 'yon, Noze. I can still feel it..and I'm happy with that"Bulong n'ya sa akin"Hindi mo kasalanan"He assured me.