ပန့်အပေါ်စိမ်းကားရက်စက်သောထိုသူငယ်ချင်းကောင်လေးဟာနောက်တစ်နေ့တော့
ရွှေဘုံစံလက်ကို တွဲပြီး ပန့်ရှေ့ပြန်ရောက်လာတယ်
ဒီတစ်ခါပန်တို့ပြန်တွေ့တာစိမ်းသက်လျက်
မနာလိုဖြစ်စရာကောင်အောင်ရွှေဘုံရဲ့လက်ကလေးပေါ်မှာ ပုလဲလက်ကောက်လှလှလေးရှိနေပြန်တယ်
" ပန်...
ငါနဲ့မောင်ရည်းစားဖြစ်တဲ့အထိမ်းအမှတ်နဲ့
နင်နဲ့ ကိုနေဘုန်းခန့်ကို မုန့်လိုက်ကျွေးမယ်လေ"
အော် " မောင်" ဆိုပါလား
ပန်တွေးရင်းသူ့ကိုစေ့စေ့ကြည့်တော့ သူကမျက်နှာလွှဲထားတယ်
ပန်သူ့ကိုမေးကြည့်ချင်တာတစ်ခုက
ဒီပုလဲလက်ကောက်ကငါ့အတွက်ယူလာခဲ့တာဟုတ်လားမဟုတ်ဘူးလားဆိုတဲ့မေးခွန်းပဲ
အခုတော့ ပန်နဲ့သူနဲ့က ရွှေဘုံမှတဆင့်ပတ်သက်တဲ့ဆက်ဆံရေးတစ်ခုဖြစ်သွားခဲ့ပြန်သည်။
အဲ့ဒီ့နောက်ပိုင်း ပန်နဲ့သူနဲ့စကားမပြောဖြစ်ခဲ့
ဘယ်အထိလဲဆိုရင်
တက္ကသိုလ်ပေါင်းစုံဘောလုံးပွဲအထိပဲ
လူတွေရှုပ်ယှက်ခတ်နေပေမဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ဘောလုံးအင်္ကျီအဝါရောင်အောက်မှ သက္ကရာဇ်ကို ပန်ဟာ camera က focus ချိန်ထားသလိုရှင်းလင်းထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှရွှေဘုံကလည်း ခေါင်းပတ်အဝါလေးကိုနဖူးမှာစည်းနှောင်ရင်းပြုံးရွှင်နေခဲ့သည်
အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ မနာလိုတာလား
စိတ်ခံစားချက်ကတမျိုးကြီးပဲ
ငါ ရွှေဘုံ့ကိုပထမဆုံးအမြင်ကတ်မိတာပဲသက္ကရာဇ်
ဒုတိယပိုင်းပွဲစဉ်မစခင်အထိအရာရာဟာအေးဆေးဆေးသာ
ဆူညံနေတဲ့ကျောင်းသားတွေဟာ ပူပြင်းတဲ့အပူရှိန်အောက်မှာမမောနိုင်မပန်းနိုင်အော်ဟစ်အားပေးနေခဲ့သည်။
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ဘောလုံးလေးဟာ သက္ကရာဇ်ရဲ့ ခြေထောက်နားရောက်လာတော့အားပေးသံတွေဆူညံသွားတော့သည်။
" ထားဝယ်သား... ထားဝယ်သား"
တစ်ကွင်းလုံးရဲ့အာရုံစိုက်မှုက သက္ကရာဇ်ထံမှာ
ရှေ့ပွဲတွေမှာလည်း ဂိုးဆက်တိုက်သွင်းခဲ့သော ရှေ့တန်းတိုက်စစ်မှူးမို့ ပိုပြီး မျှော်လင့်ချက်ကြီးကြသည်။
YOU ARE READING
တံခါးလေးစေ့ရုံ
Romance"ငါတို့ကသူငယ်ချင်းတွေပါပန် ငါတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးက မပြိုလဲသွားဘူး မယိုင်လဲသွားဘူး အဘိုးကြီးအဖွားကြီးဖြစ်တဲ့ထိခိုင်မြဲနေမှာ" သက္ကရာဇ်ဟာပြုံးပြီးပြောတော့ ပန်ဟာခပ်ဝေးဝေးကလှိုင်းလေးတွေကမ်းခြေနားမှာအဆုံးသတ်သွားတဲ့မြင်ကွင်းကိုငေးကြည့်ရင်းမေးလိုက်သည် "ဒါဆို မနေ...
