Annemin bana Andaçla ilgili söylediklerini onaylarken yatağıma girmiş ve uyumaya calışıyordum.
Zon zamanlarda her sey fazlasıyla rayından sapmıştı. Gözümü açtım çoktan sabah olmuştu kalktım ve üzerime elime ne gerçerse giyindim okula doğru yola koyuldum.
İki derse girdim ve kantine indim Andaç'ın gelmesini bekliyordum ona dün gece beni almasını söylemiştim.
"Hey yavru."
Arkamı döndüğümde Berrak'ın koşarak geldiğini gördüm , koştu ve bana sımsıkı sarıldı.
"Tatlım seni özledim. "
Dedim
"Hiç öyle gözükmüyor annene sürekli yalan söylüyorsun ve.."
"Berrak her seyin bir açıklaması var ama bunlar ayak Üstü konuşulacak şeyler degil."
" Garez durum ciddi yani ve benim hiç bişeyden haberim yok öylemi? .
Berrak biseylerden kıllanmıştı, tabikide ona hiç bişey anlatmayacaktım çünkü Andaç'ı ele vermek istemiyordum ,neden bilmiyorum ona karşı farklı bir kıpırtı vardı kalbimde sanki gondolo kemersiz binmek gibi birseydi bu.
Karşıdan Andaç'ın geldiğini gördüm ve içimde atlar tepinmeye başladı.
Aslında Andaç tamda zamanında gelmişti çünkü Berrak beni sorgulaya çekmeye hazırlanmıştı bile
"Andaç bekle, Berrak sonra konuşuruz. "
"Ama hey Garez."
Diye bağırdını duydum arkadamdan ama hiç bakmadan Andaç'ın arabasına bindim ve gidelim dedim.
Yola çıktık bu sefer kesinlikle Güneşle konuşmaya kararlıydım Andaç bile bunun fazlasıyla farkındaydı.
Issız yolda giderken arabayı birden durdurdu ve aşağı indi arabada sorun var diye düşündüm ama kapımı açtı ve beni aşağı indirdi.
Ağzımın içine girerek..
"Sen hırsızsın."
"Ne , sarhoşmusun."
"Kolyeyi ver."
Kolyem? doğru ya onu tamamen unutmuştum ben anlamamışlığa vurarak gözlerimi gözlerine diktim.
"O kolye benim görmüyormusun ne kadar boş bi kız gibi davrandığımı, onu senelerce ben taşıdım boynumda. "
Yüzümü arabaya yasladı bacağınıda iki bacağımın arasına sıkıştırdı ve beni ellemeye başladı
"Hey bu konuda anlamıştık birbirimize dokunmayacaktık"
ne yaptığını hala çözemezken deri ceketimin ceplerine bakınca anladım üzerimi arıyordu.
"Bak Andaç artık çek şu ellerini üzerimden. "
Dedim ve arka cebimden kolyeyi bulmasına engel olamadan ellerimle yüzümü kamufle ettim.
"Sen fazla alıştın benden Bişeyleri çalmayı. "
Dedi kızgınlıkla
"Peki ya sen ? Senin benden çaldıkların ?."
"Bunu git Muratla tartış."
"Bazen çok aptalca konuşuyorsun Andaç. "
Yüzüme bakmadan arabaya bindi.
Kardeşin ne durumda diye sormak için ağzımı açtım ama çoktan gelmiştik arabadan aşağı indim.
Gene her yer fazla gizemliydi.
"Güneş seni bu sefer öldürürse umrumda olmazsın bunu biliyorsun dimi?"
"Bu umrumda mı sence Andaç. ?"
Gözlerini belerterek bana baktı bodrum kata indik ,bu sefer gerçekten bişeylerin yerine oturması gerekiyordu ve buna karşılık büyük bir adım atacaktım.
Bana çenesiyle içeri girebilirsin diye işaret verdi. Büyük bir tereddütle içeri girdim kafasını kaldırıp bana baktı sanırım bu sefer beni gerçekten öldürecekti.
