Different [completed]

Part 25

Hello, sorry voor het lange wachten. Ik heb de laatste tijd minder wat minder inspiratie maar ik blijf wel updaten. Hier is chappie 25 😊
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️️️️️️️️️️️️️️Pov Beca✖️

De gedachte dat iemand Zayn en mij in de gaten houdt blijft hangen. Ik kijk voortdurend om me heen en blijkbaar merkt Zayn het. 'Wat is er? Je kijkt steeds om je heen' mompelt Zayn. Ik haal mijn schouders op, 'Ik heb het idee dat we worden bekeken. Maar het zal wel niks zijn' zucht ik en ik trek Zayn mee. 'Ik moet nu nog wel alles tegen Thomas vertellen' mompel ik. Zayn's greep om mijn hand verstrakt. 'Relax, we zijn gewoon vrienden, en jij gaat mee zodat jij en Thomas kunnen praten' zeg ik en ik trek hem mee richting de kamer. Zayn laat een geïrriteerd zucht horen maar verzet zich niet. 'Ik wil dat mijn vriendje en 1 van mijn beste vrienden ook vrienden zijn dus je gaat mee en we gaan niet weg totdat alles goed is tussen jullie' zeg ik.

Ik loop met Zayn achter me aan de kamer binnen. Ik hoor wat geluiden waaraan ik kan merken dat Thomas er is. We treffen hem aan op de bank. Als hij ons ziet glimlacht hij. Dat had ik niet verwacht. 'Jullie zijn weer samen' concludeert hij nog steeds glimlachend. Ik knik met een glimlach en kijk even naar Zayn. Hij kijkt Thomas met een kleine glimlach aan. 'Ik neem aan dat je dan ook weer bij Zayn intrekt' zegt hij. Ik knik weer een beetje, 'Vind je het erg?' Hij schudt zijn hoofd, 'Ik snap het Beca, het was heel gezellig met je' zegt hij lachend. Ik zucht opgelucht, 'Dan wil ik dat jullie gaan praten en vrienden worden, dan ga ik m'n spullen pakken' zeg ik met een grijns. Ik druk Zayn naast Thomas op de bank en loop zelf naar m'n kamer.

Als ik weer bij de jongens kom zijn ze enthousiast over voetbal aan het praten. Ik rol mijn ogen en hoest even overdreven. Ze kijken me allebei met een glimlach aan. 'Dus jullie zijn nu vrienden?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. Ze knikken enthousiast. Ik glimlach even en trek Zayn dan omhoog. 'Wij moeten gaan want ik heb honger' zeg ik grijnzend. 'Sukkel' mompelt hij grijnzend. Zayn en Thomas geven elkaar nog zo'n "mannelijke knuffel". 'Wees lief voor Beca, ze heeft je nodig' hoor ik Thomas mompelen. Zayn knikt en hij loopt vast naar buiten. Ik zet mijn tas neer en vlieg Thomas om de hals. 'Bedankt voor alles wat je voor me hebt gedaan en bedankt dat ik hier mocht "wonen". Ik zie je morgen weer' zeg ik met een glimlach. 'Ik ben blij dat het goed is tussen Zayn en jou' zegt hij glimlachend. Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd en dan laten we elkaar los. Ik pak mijn tas en roep nog 1 keer gedag voor ik de deur achter me dichtsla. Zayn pakt de tas van me over en loopt naar de kamer. Ik kijk hem grijnzend na en loop dan achter hem aan.

'Ik ben blijf dat alles tussen jou en Thomas is opgelost' zeg ik glimlachend als we de kamer binnen komen. 'Ik ook' zegt Zayn tevreden. Hij zet de tas neer en slaat zijn armen om je heen. 'Eindelijk ben je weer terug in onze kamer' zegt hij grijnzend. 'Ik heb je gemist' vervolgt hij. Ik grinnik zachtjes en sla dan ook mijn armen om hem heen. Zayn duwt me zachtjes op de bank en komt boven me hangen. Hij kijkt me grijnzend aan en zoent me dan. Ik grijns tussen de zoen door en ga met mijn handen door zijn haar. 'Zayn?' murmel ik tegen zijn lippen aan. 'Hmm?' murmelt hij terug. Ik duw hem zachtjes van me af, 'Ik heb honger' zeg ik grijnzend. 'Dan halen we wel pizza' reageert hij lachend. Ik wil nog iets zeggen maar Zayn drukt zijn lippen weer op de mijne.

'Ga nou maar pizza halen' zeg ik grijnzend. Zayn pakt lachend zijn portemonnee en loopt de deur uit. Ik heb Zayn van me af moeten duwen en weg moeten sturen anders lagen we nog op de bank. Ik pak vast bestek en leg het op de tafel. Ik loop naar het raam en zet het open. Ik deins achteruit als ik Jake zie staan. Hij heeft zijn ogen op mij gericht en hij staat bewegingsloos naar me staren. Ik kijk met grote ogen terug en loop achteruit. Ik laat mezelf op de bank zakken en staar voor me uit. Hoelang stond hij daar al? Ik loop voorzichtig terug naar het raam en kijk naar buiten. Weg. Ik zucht gefrustreerd en laat me weer op de bank zakken.