Different [completed]

Part 32

Heajj, daar ben ik weer. Dit keer met een niet zo late update. Dus ehm, mijn school begint morgen weer. Ik heb dus een hele nieuwe klas vanaf morgen, aangezien ik van 2 havo/vwo naar 3 vwo ga. Wish me luck :) Geniet van dit hoofdstuk.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️️️️️️️️️️️️️️Pov Beca✖

Ik loop zuchtend naar mijn lokaal. Zayn heeft vandaag eerste uur vrij, dus ben ik nu alleen. Vorige week zondag zijn we terug gekomen van Liverpool, het was echt super. Maar helaas moeten we nu weer naar de lessen. De vorige week moesten we ook al naar de lessen, maar toen is er niks interessants gebeurd. Ik verheug me enorm op de vakantie, dat is ook iets waardoor ik 's ochtends m'n bed uit kom. Ik denk aan het feit dat het jaar er bijna opzit en dan worden de dagen al iets beter. 'Hey Becs' zegt Thomas die vrolijk naast me komt lopen. Hij slaat zijn arm om me heen en drukt me tegen zich aan. 'Hello Mister Happy' grinnik ik. 'Ik kan er niks aan doen dat ik blij ben' mompelt hij quasi boos en hij trekt een pruillip. 'Ach arme jongen toch' mompel ik lachend. Hij grijnst en aait over m'n hoofd waardoor mijn haren door de war raken. 'Eikel' grinnik ik en ik strijk m'n haren plat. Hij steekt z'n tong uit en glimlacht daarna. 'Ben jij al begonnen met die brief?' vraagt hij nieuwsgierig. Ik schudt mijn hoofd, 'Ik denk dat ik er vandaag of morgen ofzo mee ga beginnen' zucht ik. Hij knikt als teken dat hij het begrijpt. 'Nog maar 1 hele week en een paar dagen naar de lessen en dan hebben we eindelijk vakantie' zucht Thomas blij. Ik knik vrolijk, 'Ik heb er heel veel zin in.'

~*~*

Ik staar verveeld uit het raam tijdens de uitleg van Mnr. Jenks. Hij is onze biologie leraar en hij is echt vreselijk saai. Ik speel met mijn pen en kijk vanuit mijn ooghoeken het lokaal door. Niemand let echt op en Zayn, die naast me zit, slaapt volgens mij. Ik grinnik even en speel ongeïnteresseerd verder met mijn pen. 'Beca zou je mij kunnen vertellen wat ik net heb gezegd?' vraagt Jenks ineens. Ik kijk hem verveeld aan, 'Nee, dat kan ik niet' zucht ik. 'Ik wil graag dat u oplet Mevrouw Jones' bromt hij. 'Niet alles wat we willen is mogelijk' zucht ik. 'Nee, dat weten we allemaal mevrouw, maar toch bedankt voor de mededeling' zegt hij en hij kijkt me streng aan. 'Graag gedaan, het was me een genoegen het te melden' reageer ik met een bekakte stem en ik maak zittend een kleine buiging. 'Niet zo brutaal mevrouw Jones' bromt Jenks. Ik rol mijn ogen, 'Ik zal het even uitleggen' zucht ik en ik sta op. Ik loop naar voren en pak een whiteboardstift. Ik schrijf wat random formules en dingen op het bord. Ik teken er nog wat figuurtjes en pijlen bij en doe de dop weer op de stift.

Ik begin naar wat random dingen te wijzen en volg af en toe een pijl. 'Kijk meneer, u wilt dat ik oplet, ik wil dat u leuk les gaat geven en niet zoals..tja, zoals u nu doet. In ieder geval, zoals ik al zei "Niet alles wat we willen is mogelijk". En dat weet iedereen hier aangezien iedereen hier wel eens wat wilt. Mijn punt is nu, het universum ervoor heeft gekozen om u saai te laten vertellen, maar het universum heeft er ook voor gekozen om mij ongeïnteresseerd naar buiten te laten staren. Daar kan ik niks aan doen, dus het is niet mijn schuld dat ik niet oplet. Als u nou eens iets nuttigs met uw leven gaat doen en ons niet gaat vervelen met deze les, dan is het een win-win situatie. U doet iets nuttigs en wij hebben geen les van u' vertel ik. Hij kijkt verbijsterd naar het bord en dan naar mij. Zijn gezichtsuitdrukking veranderd naar kwaad, meer naar woedend eigenlijk. Ik kijk hem grijnzend aan en kijk even naar de andere leerlingen die nu met volle aandacht naar voren staren. 'Eruit' sist meneer Jenks. Ik knik glimlachend. 'Schiet op! Eruit nu!' roept hij kwaad. Ik loop grijnzend naar mijn plek en pak mijn tas. Zayn geeft me een knipoog en grijnst. Ik grijns terug en loop dan rustig het lokaal uit. 'En ga je maar melden bij de directeur!' roept hij me nog na. Ik steek zonder achterom te kijken mijn duim op en loop weg.

Ik slenter rustig door de verlaten gangen naar het kantoor van de directeur. Ik klop op de deur en loop zonder op antwoord te wachten naar binnen. Ik plof me op een stoel neer en kijk glimlachend naar de directeur. Hij glimlacht kort maar kijkt dan weer serieus. 'Hallo Beca' begroet hij me. 'Hallo meneer' begroet ik hem. 'Wat kom je doen vandaag?' vraagt hij rustig. 'Ik ben eruit gestuurd bij meneer Jenks en ik moest me hier van hem melden' reageer ik. Hij trekt een wenkbrauw op, 'Wat heb je gedaan?' Ik glimlach even als ik me bedenk wat ik heb gedaan. 'Ik lette niet op en toen vroeg hij me of ik kon vertellen wat hij zei. Ik zei dat ik dat niet kon. Toen zei ik dat niet alles wat we willen mogelijk is. Toen moest ik niet zo brutaal doen. Even kijken, Oh ja. Toen liep ik naar het bord en schreef en tekende wat random dingen. Toen begon ik een uitleg over waarom ik niet oplette. Dus ik zei dat hij zijn tijd zat te verdoen. En nu zit ik hier' vertel ik. Hij trekt zijn wenkbrauwen op en gaat zuchtend goed zitten. Hij leunt naar voren en vouwt zijn handen in elkaar. Hij legt ze op zijn bureau en kijkt me even aan. 'Je hebt wel lef hè Beca' concludeert hij. Ik knik, 'Zo zou je het wel kunnen noemen ja.' Hij glimlacht kort, 'Kijk Beca, ik weet wat jullie van meneer Jenks vinden. Maar dat betekent nog niet dat je dit mag doen' begint hij. Ik knik zuchtend. 'Ik geef je geen straf aangezien het niks ernstigs is maar ik wil wel dat je op je gedrag gaat letten bij meneer Jenks' eindigt hij. Ik knik, 'Mag ik dan nu gaan?' Hij glimlacht en gebaart dat ik mag gaan. Ik zeg hem gedag en loop het kantoor uit.