Different [completed]

Part 28

Hello, hier is chapter 28 😘 Geniet van dit nieuwe hoofdstukkiee.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️️️️️️️️️️️️️️Pov Beca️✖️

Ik spring blij uit de bus als we eindelijk bij het hotel zijn aangekomen. Ik kijk glimlachend naar het gigantische hotel voor me. Langzaam komt iedereen uit de bus. Als Thomas ook uit de bus komt spring ik grijnzend in zijn armen. 'Dit worden de beste dagen ooit' mompel ik nog steeds grijnzend. 'Inderdaad' mompelt hij terug. Ik laat hem los en we lopen naar de andere jongens die al bij onze koffers staan. Ik ga er glimlachend bij staan. De jongens kijken me raar aan. 'Ik ben gewoon blij dat we even van de campus af zijn' mompel ik. Ze schudden lachend hun hoofd. 'Allemaal rustig meelopen naar binnen!' roept een docent. Ondanks dat hij 'rustig' zei loopt iedereen luid pratend naar binnen. De docenten geven ons soms wat geïrriteerde blikken maar zeggen niks. Wij ploffen ons neer op de banken in de lobby terwijl de docenten inchecken. Zayn staat bij een informatie bord te kijken. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen achterlangs om hem heen. 'Ze hebben hier een zwembad' mompelt Zayn. Ik zie zijn grijns al helemaal voor me. 'Dan moeten we daar gebruik van gaan maken' reageer ik grijnzend. Hij knikt even.

Ik pak langzaam mijn koffer uit. Na veel gedoe is het iedereen gelukt om zelf te beslissen waar we slapen. De docenten hadden al een indeling gemaakt waar niemand het mee eens was dus begonnen we te zeuren. Niall en Louis slapen bij elkaar op een kamer. Harry en Liam bij elkaar en Thomas en een vriend van hem bij elkaar. Dat betekent dus dat Zayn en ik bij elkaar slapen. Het is een simpele kamer. Een mini keuken, een tafel met wat stoelen, een badkamer , wat kasten en een twee persoons bed. We hebben een half uur de tijd gekregen om onze koffers uit te pakken. Daarna moeten we weer naar de lobby toe om te bespreken wat we allemaal gaan doen. Zayn ligt op het bed aangezien hij al klaar is met uitpakken. Daarentegen ben ik nog bezig met uitpakken.

~*~*

Zayn en ik lopen een beetje rond in het hotel. We hebben met z'n allen besloten dat we vandaag -wat nog maar een paar uur is- vrije tijd hebben. Morgen gaan we naar "Liverpool Town Hall", overmorgen naar "Merseyside Maritime Museum", de derde dag hebben we een vrije dag. Dan mogen we doen wat we willen, we mogen naar een museum ofzo maar we mogen ook winkelen. En de laatste dag gaan we naar "The Beatles Story" maar we gaan dan wel op tijd terug naar het hotel zodat iedereen nog tijd heeft om koffers in te pakken en aan het einde van die dag vertrekken we weer. Ik ben zo in gedachten verzonken dat ik tegen een deur aanloop. Ik val op de grond en kijk verward om me heen. Ik kijk omhoog en kijk naar Zayn die bijna op de grond ligt van het lachen. Ik kijk hem beledigd aan maar het helpt niet. Sterker nog, de tranen van het lachen stromen over zijn gezicht. Ik krabbel snel overeind waarna ik hem een klap tegen zijn schouder geef, 'Eikel' mompel ik. Hij stopt abrupt met lachen en kijkt me beledigd aan, alhoewel ik zie dat hij een kleine glimlach niet kan onderdrukken. Ik grijns naar hem en trek hem mee. Zayn slaat een arm om me heen en zo lopen we verder.

Ik heb eerlijk gezegd geen idee waar de andere jongens zijn. If you speak about the devil. De jongens komen gillend om de hoek rennen, het is echt een komisch gezicht. Ze stoppen voor ons en kijken ons eng aan. 'Verstoppertje!' roepen ze blij. Zayn en ik kijken elkaar raar aan maar knikken dan. De jongens kijken ons grijnzend aan. 'Ik ben hem!' roept Niall grijnzend. We halen onze schouders op en rennen dan als een paar kleuters weg. Of nou ja de meesten rennen, Louis en Harry huppelen grijnzend waarbij ze om de haverklap struikelen. Wij rennen lachend verder. Ik wil verder rennen maar Zayn trekt me ineens mee een kast in. Hij doet de deur dicht en gaat ervoor staan. 'Dit doet me denken aan die keer dat je me meetrok in de bezemkast' mompel ik grijnzend. Hij knikt met een grijns.

Voor ik het weet staan we omgedraaid en sta ik nu tegen de deur aan. Zayn heeft zijn armen naast me tegen de deur aangezet. 'Ontsnappen is onmogelijk babe' mompelt hij met hese stem. Ik wil iets zeggen maar hij drukt zijn lippen op de mijne als er voetstappen in de gang klinken. De voetstappen stoppen even maar lopen dan door. Ik duw Zayn van me af en doe de deur een stukje open. Ik kijk de gang in en zie Niall net de hoek om gaan. Ik zucht even en duw de deur verder open en ren de andere kant op. 'Hoezo ontsnappen is onmogelijk!' roep ik lachend naar Zayn. Ik hoor hem nog iets mompelen voor ik de hoek om ren. Ik ben natuurlijk de andere kant dan Niall op gerend. Ik kijk niet achter me en loop steeds weer de hoek om. Ik heb het gevoel dat ik rondjes ren maar ik kom toch steeds iets tegen wat ik nog niet eerder heb gezien. Ik kijk even achter me wat ik misschien beter niet had kunnen doen aangezien ik struikel over een drempel. Ik vloek zacht en vervloek de drempel. Als ik opsta hoor ik wat stemmen. Ik kan Niall, Liam en Thomas eruit halen. Alleen Harry, Zayn, Louis en ik nog. Als de stemmen dichterbij komen ren ik snel weg. Ik heb geen idee waarheen gewoon een paar hoeken om.