Different [completed]

Part 26

Helleuww, sorry voor het super lange wachten maar ik heb niet zo veel inspiratie de laatste tijd. Ik doe echt mijn best om zo snel mogelijk te updaten maar dat gaat nou eenmaal niet altijd. Ik hoop dat jullie het niet erg vinden, hier is chapter 26.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️️️️️️️️️️️️️️Pov Beca✖️

Ik stap de bus in en ga zitten op een plek bij het raam. Het was vandaag super gezellig met m'n moeder. We hebben de hele middag gezellig bijgekletst alleen het gevoel dat ik werd bekeken werd steeds erger. Ik kijk even om me heen. De bus is zo goed als verlaten, op een oudere vrouw en de buschauffeur na. Het duurt nog wel even voor ik bij de campus ben dus ik kijk een beetje uit het raam.

Een tijdje later kijk ik weer naar buiten en merk ik dat ik bijna bij de campus ben. Ik kijk om me heen en zie iemand met een lange jas en een pet zitten. De oudere vrouw is een paar haltes geleden uitgestapt. Wow, wacht, wat? De persoon met de lange jas en de pet zat er net nog niet. Waar komt die vandaan? Er loopt een rilling over mijn rug en ik hoop dat we snel bij de campus zijn. Gelukkig stopt de bus net op dat moment. Ik pak mijn tas en vlucht de bus uit. Ik ren over de campus naar de kamer. Onderweg kijkt iedereen me raar aan.

Ik plof mezelf op de bank. Wie was dat en waarom staarde hij naar me? Ik krijg steeds weer de rillingen als ik eraan denk. Zayn is er niet, hij zal wel iets aan het doen zijn met vrienden. Ik kleed me om in een trainingsbroek en een trui en laat mezelf weer zakken op de bank. Ik zet de tv aan voor wat afleiding en ik pak wat drinken. Ik doe voor de zekerheid de deur op slot. Ik probeer me te concentreren op het programma maar het lukt niet. Mijn gedachten dwalen steeds af naar de persoon in een lange jas met een pet op. De deur gaat open en Zayn verschijnt in de kamer. Hij kijkt me met een glimlach aan. Ik glimlach een beetje en probeer me weer te focussen op de tv. 'Was het leuk met je moeder?' vraagt hij lachend en hij ploft zich naast me neer. Ik knik afwezig. 'Wat is er?' vraagt hij achterdochtig. Ik twijfel of ik het moet vertellen maar ik besluit het niet te doen. 'Er is niks hoor' mompel ik en ik zet een neppe glimlach op. 'Beca ik zie het aan je, lieg niet' zucht hij. 'Ik heb gewoon steeds het idee dat ik word bekeken en er zat vanavond een persoon met een lange jas aan en een pet op in de bus die er nogal eng uit zag' mompel ik. Zayn's blik verstrakt, 'Hoelang heb je al het idee dat je wordt bekeken?' Ik haal mijn schouders op, 'Vanaf dat we weer samen zijn volgens mij.' Hij knikt even en pakt z'n mobiel. Hij typt wat in en kijkt kwaad naar z'n mobiel. 'Wat is er?' vraag ik verbaasd. Hij schudt zijn hoofd en doet zijn mobiel in zijn broekzak, 'Niks hoor.' Ik kijk hem raar aan maar ik vraag niet verder.

De rest van de avond zitten Zayn en ik op de bank. Sinds ik hem heb verteld over de persoon in de bus is hij afwezig. Ik moet hem steeds een paar keer roepen voor hij antwoord geeft. Als het 00.00 uur is besluit ik naar bed te gaan. Ik druk een kusje op Zayn's lippen en dan loop ik naar de badkamer. Ik poets m'n tanden en kleed me om. Als ik klaar ben kruip ik onder de warme dekens.

✖️️️️️️️️️️️️️️Pov Zayn✖️

Ik moet er nu echt alles aan gaan doen om Beca te beschermen. Dean mag haar niet te pakken krijgen door mijn fouten. Ik moet ze zelf oplossen en daar mag Beca niet bij betrokken worden. Ik moet op de één of andere manier aan dat geld zien te komen. Ik snap heus wel dat Dean kwaad op me is en dat hij wraak zou nemen. Maar ik had altijd gehoopt dat hij me met rust zou laten.

Flashback

Ik ren met trillende benen het gebouw uit. Ik verstop me achter een busje dat ver van de opslagplaats staat. Waarom heb ik dit gedaan, ik krijg hierdoor sowieso ruzie. Ik kijk voorzichtig naar het gebouw maar er lijkt niks te gebeuren. Net als ik erheen wil lopen hoor ik een enorme knal gevolgd door flitsen. Even later staat het hele gebouw in de fik. Ik hoor sirenes in de verte. Wauw, die zijn snel. Ik blijf vanachter het busje toekijken. Er blijven knallen uit het gebouw komen en de vlammen branden het hele gebouw af. Er stoppen wel zo'n 15 politieauto's en busjes. Overal liggen restjes van de plastic zakjes. Langzamerhand komt er ook veel poeder bij te liggen. Er vliegt van alles door de lucht; zakjes, poeder, injectiespuiten en nog veel meer. Ik kijk er verwonderd naar en verstijf als ik van achteren word vast gegrepen. Ik kijk recht in het woeste gezicht van Dean. Ik slik en kijk hem met grote ogen aan. 'Jij vuile hufter' sist hij. 'Dit is de grootste fout die je ooit hebt gemaakt, ik pak je hiervoor terug. Dit spul heeft me 5000 euro gekost. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen met die drugs en de handel, maar ik had het blijkbaar mis' sist hij weer. Ik slik even maar duw hem dan van me af. Hij komt blijkbaar in het zicht van iemand want al gauw hoor ik voetstappen. Dean probeert weg te rennen maar ze hebben hem al vast. Ik verstop me net op tijd.