Our Twisted Love Story

[Special Chapter] Life after Marriage 2

Kambal? Kambal ang anak ko? Nakatotoo yung panaginip ni Eya.

Si Winter Cross at Reah Summer. My babies. My prescious babies.

Hindi ko alam akung ano ang nararamdaman ko sa oras na ito, parang sasabog ang puso ko dahil sa tuwa. Daddy na ako, isang buong pamilya na kami. Pero...

"But what? What's the problem Doctor Mariano? How's my wife? Eya? She's okay right? Tell me Doctor okay lang asawa ko di ba?!" Naghi-histerikal na ako, ang tuwang nararamdaman ko kanina ay unti-unti ng napapalitan ng takot at pangamba.

Ayoko ng ganito. Kinakabahan ako..

"Mr. Sanford please calm down." 

"What the f*ck! Calm down? How can I calm down if there's something wrong with my wife? I'm telling you Doctor Mariano, kapag may nangyaring masama sa asawa ko ipapasarado ko ang hospital na ito!!" 

"Mr. Sandford, nothing bad happen to your wife I guess, she's just.." sagot ni Doctor Mariano sa akin, bigla akong napatingin sa kanya. Hindi ko alam kung matatawa ako sa itsura niya. Daig niya pang binuhusan ng suka dahil sa pamumutla.

"Are you sure?! She's just what? Pwede bang huwag mo akong binibitin?!" sigaw ko kay Doctor Mariano, I don't care kahit siya pa ang head ng hospital na ito.

"Kayo na lang po ang pumasok sa loob ng malaman niyo." Sagot niya sa akin , sabay talikod. Yun lang yun? Pagkatapos niya akong pakabahin aalis na lang siya? Napatingin ako sa loob ng Operating Room, biglang nanlambot yung mga tuhod ko.

"Cross, are you okay?" tanong ni Chad sa akin. Tumango lang ako. Paano ko ba sasabihin sa kanila na takot ako sa hospital? Kaya lang ako nandito ay dahil kay Eya -____-

No choice. Kailangan kong pumasok sa loob, para malaman kung anong nangyari kay Eya. I hope she's fine. I hope everything is fine.

Parang pelikulang unti-unti kong binuksan yung pinto, anlakas-lakas ng kabog ng dibdid ko. Pinagpapawisan ako, nangangatog ang tuhod ko. Nanlalabo ang mga mata ko. Geez daig ko pang artista sa ginagawa ko -____-

And there's Eya. Lying peacefully on the bed. She looks like. NO what am I thinking she's not DEAD? But she's not moving.

I look around, may mga nurse na busying-busy sa ginagawa nila. So ganun, walang pansinan? Sa gwapo kong ito deadma sila sa akin? Ahh nevermind, lumapit ako kay Eya. Nanginginig yung kamay kong pinatog sa shoulder niya.

Niyugyog ko siya ng dahan-dahan. but she's not moving. Nilakasan ko ng konti yung pagyugyog sa kanya. Atlast she opened her eyes.

Bigla kong nahigit yung kamay ko sa shoulder niya. Grabe nakakatakot si Eya *o* Nanlilisik yung mga mata niya. Bigla ko tuloy naalala yung pinanuod naming Vampire story. Ano nga ba yung tittle nun? Ahh ewan basta parehas sila nung bidang babae nakakatakot yung mata.

"Ahh hehehe, kamusta na ang pakiramdam mo CookieBear?" tanong ko sa kanya. Ano bang kasalanan ko? Ansama ng tingin niya sakin, kulang na lang sakmalin niya na ako -____-

"Cross...." tawag ni Eya. Medyo pabulong lang iyon pero rinig ko pa din. Pati boses niya nakakatakot. Ano ng nangyayari dito? Horror na ba ang story namin?

"Hahaha bakit?" dinaan ko na lang sa tawa ang takot ko. Nagha-hallucinate lang siguro ako, dahil sa takot ko sa hospital.

"Lumapit ka sa akin.." bulong ni Eya sabay taas ng kamay niya. Kinikilabutan talaga ako sa kanya. Nanginig yung tuhod ko ng mahawakan ko ang kamay niya. Anlamig, anlamig-lamig ng kamay niya. Hinila ako ni Eya palapit sa kanya. At----

Binatukan niya ako ng pagkalakas-lakas. Parang hihiwalay na yung ulo ko sa katawan ko. Nahilo ako dun ahh. Nagtataka akong napatingin sa kanya. "What's the problem?!!!!!" sigaw ko sa kanya, yung pag-aalala na nararamdaman ko kanina napalitan ng inis. 

"Tinatanong mo kung okay lang ako? Muntik na akong mamatay kanina!! Ayoko na!! Ayoko ng magbuntis at manganak!! Last na yan Cross!!" sigaw ni Eya sa akin.

"Pero CookieBear---"

"Basta ayoko na!!! Kung gusto mo ikaw na lang manganak!!" sigaw pa rin niya. Ganito ba yung epekto ng naturukan ng anesthesia? Nakakatakot si Eya, para siyang nagtransform bilang monster.

Pero---But--- paano na lang yung pangarap kong magkaroon ng maraming anak? Yung tipong meron na kaming sariling basketball team. Naranasan ko na kasing maging isang anak lang. Malungkot, walang kalaro. Kaya gusto kko maraming anak. Pero ayaw na ni Eya. BAKEEEEEET???

"PAPASUKIN NIYO AKO!! UMALIS KAYO SA HARAP KO KUNG AYAW NIYONG MAPASARA ANG BULOK NA HOSPITAL NA ITO!!"

Okay? Sino naman itong epal sa pagmo-moment ko. Ang yabang lang ahh? Akala mo kung sino, kung umasta siya parang si Lolo--- MOTHERFATHER si Lolo ba iyon? Pero---Anong----Bakit---

Biglang bumukas yung pinto. Daig ko pang nakakita ng multo. Si Lolo galit na galit yung mukha, mas nakakatakot pa siya kesa kay Eya, kasama niya si Ysaw na hindi rin maipinta ang mukha. Anong ginagawa nila dito?!!!!

"Bakit kayo nandito?" tanong ko sa kanila...

Hindi sila sumagot, instead nagtinginan lang silang dalawa at ngumiti. Yung ngiting may binabalak na masama.....

A/N: Ang mag comment ng "BITIN" at "UPDATE" itatapon ko sa outer space.. seryoso >.> kayo kaya magsulat at magko comment ako ng Bitin at update matuwa ka kaya? Bakit di ka na lang magpasalamat or better not to comment? Geez