part-7

1.3K 110 2
                                    

္တဖြေးဖြေး အနားကပ်လာတဲ့ ဂျောင်ကု ကြောင့် ဆော့ဂျင်ခြေလှမ်းတွေကို ေနာက်ဆုတ်မိလိုက်သည် ရှက်လည်းရှက်လာသည်မို့ ဆော့ဂျင်၏မျက်နှာမှာ ခရမ်းချဥ်သီး အမှည့်က အဖေခေါ်ရလောက်အောင် ရဲပတောင်းခတ်နေသည် သူ့ဘက်က ဘလိုပဲ ဂျောင်ကုကို ချစ်နေပါတယ်လို့ စိတ်ထဲကပြောပြော ဒီလို အခြအနေကိုတော့ တစ်ခါမှ မတွေးထားမိခဲ့ ရှက်တဲ့စိတ်ရော ကြောက်တဲ့စိတ်ရောကြောင့် ဆော့ဂျင်ရင်ထဲ ကုလားဘုရားလှည့်သလိုလို အမျိုးအမည်မသိတဲ့ ခံစားချက် တွေကတော့ တခုပြီးတခု ဝင်လာခဲ့သည်
​ဆော့ဂျင် ခြေလှမ်းတွေကို နောက်ဆုတ်ရင်း ကုတင်နဲ့ခုနေတာကြောင့် ဆက်လည်းနောက်ဆုတ်မရာ ထိုင်လို့မရ ထလို့မရ ဘယ်လို အခြေအနေမှန်းကို မသိဘူး

"ဂျောင်ကု မင်းရှေ့ဆက်မတိုးနဲ့နော် မင်းရှေ့ဆက်တိုးရင် ငါ..."

"ငါ့ကို ဘာလုပ်မှာလဲ မင်းကမင်းငါ့ကို နိုင်မယ်ထင်နေလားဆော့ဂျင် မင်းငါ့ကို လုပ်ထားတွေး​ေသ​ြပီသာကို ငါတစ်ခုမကျန်မှတ်ထားတယ် မင်းသေပြီသာမှတ် "

"ဒုန်.... အင့် ..အွတ်"

ရုတ်တရက် ထိကပ်သွားသော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ
ချိုမြိန်လွန်းပါတယ် ပြန်လွှတ်မပေးချင်လောက်တဲ့ထိ စွဲမက်စရာကောင်းလွန်းတယ်
ပြန်လွှတ်ပေးဖို့မေ့နေလောက်အောင်ပင် ဖြစ်ရသည် အချိန်တော်တော်ကြာထိကပ်ပြီးတော်မှ ပြန်လွှတ်ရန် သတိရလိုက်က်သည်

"Sor.. Sorry... ငါခလုတ်တိုက်သွားလို့
ဟီး... "

"Aww.. အေး.... အေးပါကွာ ရပါတယ် ငါရေသွားချိုးလိုက်ဦးမယ်နော်"

"ဂျင်.. ဂျင် နေဦး အဲ့တာ ဝရန်တာဘက်သွားတဲ့ တံခါး ရေချိုးခန်းက ဒီဘက်မှာ "

"aww... ဟုတ်လား အေးအေး သွားချိုးလိုက်ဦးမယ်နော်"

"ရေကို အကြာကြီး မချိုးနဲ့နော် ဂျင် "

"အေးပါကွာ ဂျောင်ကုရာ"

^ဂျင်တစ်ယောက်ရေချိုးခန်းတံခါးကို အမြန်ပိတ်လိုက်ပြီး စဥ်းစားခန်း တွေးတောခန်းတေသာဖွင့်နေတော့သည်။
ထိုနေ့တွင် ရေချိုးခန်းထဲ၌စဥ်းစာခန်းဖွင့်နေတဲ့ ကောင်တေယောက်ရှိသလို အခန်းထဲမှာလည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် မယုံနိုင်ကာ အံဪနေတဲ့ကောင်လေးတယောက်လည်းရှိတယ်
သေချာတာ တစ်ခုကတော့ ကောင်လေး ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေထက်မှာ လှပတဲ့ အပြုံးလေးတွေ ချိတ်ဆွဲထားကြတယ် ဆိုတာပါပဲ^

အချစ်ရဲ့ ကျေးကျွန်Where stories live. Discover now