THE GIRL WHO LEFT BEHIND [COMPLETED]

CHAPTER TWENTY NINE

SOPHIA

Hindi ako sumama dito just to baby sit this Freya Domingo.

"Ano kamusta si Freya?" I'm talking with this crazy girl Meg siya lang naman ang nag pla-plano ng lahat... tss why don't she just mind her own business?

" For God sake Meg kanina ko pa sinasabi na ok lang siya.

"pero dapat hindi siya ok! I mean dapat apektado siya sa nangyari sakanila kagabi ni Ylona" napabuntong hininga na lang ako habang pinagmamasdan na magkandapa-dapa ang mga miyembro ng team ko, buti nalang si Irene ang nag organized ng activities ngayong araw.

"Alam mo Meg may mga bagay na dapat hndi na natin pinapakielaman tulad yun ng kung ano man ang namamagitan kila Irene at Freya."

"bkit ayaw mo bang suportahan si Irene sa pag mo-move on niya sayo? o baka naman ayaw mo pa talagang mag move on si Irene?"

"that's not my reason Megan, gusto ko lang na this time mapunta si Irene sa tamang tao sa taong hindi siya sasaktan tulad ng ginawa ko." tiningnan ko si Meg ng tapikin niya ang braso ko.

"at si Freya yun, kaya nga ginagawa ko ito dahil nahihirapan parin si Irene na tanggapin ang feelings niya para kay Freya."

"and what do you think will happen with Ylona?"

"marami ng sinakripisyo si Irene para kay Ylona, at alam mong isa ka dun..." napasandal ako sa upuan at napapikit habang inaalala ang pangyayaring yun

- - - - 

"Sophia Moore will you marry me?" nanlabo ang  mataa ko dahil sa luha, sa luha na nagpapakita kung gaano ako kasaya.

Para sa iba marumi akong babae, pero iba si Irene simula nung una ay hndi niya ko iniwan and now ito siya ang isang Irene Ansly ay nakaluhod sa harapan ko to marry me.

"Yes Irene!!! Yes!" pagkasuot niya ng singsing sa daliri ko ay tumayo at naramdaman ko na ang pagdampi ng labi niya sa labi ko.

"I love you so much Irene." pinagdikit niya ang noo naming dalawa at nakita ko kung gaano siya kasaya sa naging sagot ko sakanya.

"I'll never let you go Sophia" parang panaginip lang ang lahat ng ito.

Pero makalipas ang isang linggo kung kailan unti-unti ng nabubuo ang plano naming kasal, ang plano ni Irene na ihinto na ang pagiging isang Ansly, nakapag patayo nadin siya ng bahay na galing mismo sa pinaghirapan niya at kai-isang bahay na nakapangalan sa pangalan niya, everything is happening according to our plan but isang insidente ang nakapag pagulo ng lahat, kumalat sa buong bansa ang ginawang pagpapakamatay ng asawa ng Uncle Rico niya at dahil dito ay nadungisan ang panglan ng pamilyang Ansly.... Si Rico Ansly kilala bilang blacksheep ng pamilya, kaya kahit na mas matalino at magaling siya sa kanyang kapatid ay hindi sakanya pinamana ang kompanya dahil kadalasan ay nasasangkot ito sa gulo.

Dahil dito ay maraming umatras na mag invest sa pagpapatayo ng isa pa sanang major branch ng Ansly Company, unti-unti ay palugi ng palugi ang lahat, hanggang sa nakaisip ang Castell na pakasalan ang isa sa magkapatid na Irene at Ylona. But of coure because Irene love her sister so much I know She'll do everything for her.

After a month supposedly the wedding of us, kinasal siya but not with me... but with Carlos Castell, I don't know what to do that time kaya bumalik ako sa bar kung san ako dating nag tra-trabaho, wala na kong pakielam kung sino man ang makasama ko, but one man caught my attention Rico Ansly he's there and he's the one who won the bid, he took me into our room pero wala siyang ginawa sakin ni hindi niya dinampi ang kapirasong balat niya sa balat ko.

"alam ko kung ano ang nangyayari sainyo ni Irene, she loves you and I know you love her too, and that ring that you wear siya ang bumili niyan."

"How did you know about that?"

"I know everything about her, you still love her?"

"what a stupid question was that Mr.Rico Ansly?"

"be my mistress, I know how happy she is whenever she's with you."

"I know you Mr. Rico Ansly at anong makukuha mo dito?"

"just let her to keep her into her nerves para hndi siya tuluyang mapunta sa mga Castell I know how greed that family is and with Irene potential alam kong gagamitin lang siya ng mga Castell to take advantage with that." napaismid ako at uminom sa wine na nakalagay sa gilid ng lamesa at naupo sa kama,

"alam mong matalino si Irene."

"I never doubt her, at alam din yun ng mga Castell at alam din nila hindi totoonng Ansly si Irene." pero napangiti siya.

"Just agree wit it Sophia Moore, lalo na kapag nalaman ni Irene na bumalik ka na ulit dito sa tingin mo anong mararamdaman niya?"

- - -

"Ms.Sophia!" naiinis akong napatayo ng tamaan ako ng laruang bola na ginagamit nila.

"sorry talaga Ms.Sophia hindi ko sadya" hindi ko naman makuhang magalit sa Freya Domingo na to, really?! this kiddo?! ito ang pinallit sakin ni Irene? how can this kiddo satisfy her in bed?!  but it caught my attention ng makita ko ang bahagyang pagtawa ni irene sa isang sulok.

"Tsss" naglakad na lang ako papasok sa cafeteria para dumukot ng ice cream.

"pikon ka parin?" hindi ko na kailangan lingunin kung sino ang nagsalita dahil alam ko na agad na kay Irene ang boses na yun. 

"hindi ako pikon gusto ko lang talagang kumain ng ice cream"  inabutan ko na din siya ng favorite niyang strawberry ice cream.

"hindi mo naman nasabi na magka kuntsaba na pala kayo ni Meg? k ganyan mo na ba ako suportahan?"

" I have no choice hindi naman ako titigilan ni Meg hanggang hindi ako tumutulong sakanya." natatawa na lang siya ng sinimulan na niya ang pagkain sa ice cream na inabot ko sakanya. 

"dun mo din ba siya dinadala sa bahay na pinagawa mo para sating dalawa?" napahinga na lang siya ng malalim.

"hindi mo alam kung ilang babae ang nadala ko sa bahay na para saating dalawa, but nakalipas na yun."

I want to explain myself with her tungkol sa nangyari dati.

"I loved you so much, to the point na pinatawad na kita kahit hindi mo pa sinasabi, you don't know how you hurted me Sophia ng makita ko na magkatabi kayong dalawa ng Tito Rico."

I bit my lower lip para pigilan ang sarili ko sa pag-iyak kung alam mo lang Irene.

"atleast you know that I'm not worth with your love, well it's a win win situation para saamin ni Rico, I can satisfy him and he can give me everything I want." but it's a lie.... I mean Rico is not that bad, honestly he's the most gentleman I ever met, sa tagal ng nagpapanggap naming dalawa hindi pa kami nagkatabi ni Rico sa iisang kama (wll bukod sa ginawa naming scene ng maniwala silang lahat na may namamagitan nga saamin ni Rico) ako lang ang natutulog sa kama habang siya ay sa couch natutulog.

"and that's what I hate about you Sophia, kahit niloko mo lang ako kahit na ginamit mo lang ako, yung mga panahong pinagsamahan nating dalawa ay hindi ko piangsisihan, I loved you with all my heart but maybe I am not enough for you." naglakad na siya palabas ng cafetria habang ako ay natatawa na naaiyak.

Natatawa dahil sa pagtawa ko sa sarili ko na ito na yung pagkakataon para sabihin ko sakanya ang totoong rason ko kung bakit ko yun nagawa, at naiiyak dahil alam kong kahit sabihin ko pa ang rason ko na yun ay wala ng magbabago dahil hindi na niya ko tinitingan kagaya ng pagtingin niya sa tuwing tinitingnan niya ngayon si Freya Domingo.

"Kung alam mo lang Irene, you're more than enough, you deserve someone better and I know that's it's not me anymore, maybe Megan is right this time about Freya Domingo." 

----