"Baba," diyerek Levi'ın omzunu okşadı Y/N. "Daha iyi misin?" Elindeki bir fincan çayı oturduğu sandalyenin önündeki masaya bıraktı."Hayır." diyerek itiraf etti. "Hiç... hiç iyi değilim." Gözlerini yumdu, başını sandalyeye yasladı.
Y/N yere çömeldi. Levi'a uzanıp kolunu adamın boynuna doladı ve kendine çekip yüzünü omzuna gömdü.
"Baba, benden çekinmeme gerek yok biliyorsun değil mi? Burada ağlayabilirsin." Elini siyah saçların arasından geçirdi ve saçlarını okşadı, oynadı.
Omuzlarının ıslandığını hissetti Y/N.
"Kızım," diye mırıldandı Levi boğuk bir sesle. "Bebeğim." diyerek onun saçlarını okşadı.
"Baba, senin hatan değildi." Levi'ın sırtını sıvazladı.
"Kendini suçladığını biliyorum, ama hiçbiri senin yanlışın değildi. Sen hata yapmazsın ki!"
Levi'ın hıçkırıklarını hissetmesiyle Y/N de ağlamaya başladı.
"Geçecek baba, inan bana, geçecek."
,,,
Levi ile ağlaşıp ondan bunu kimseye söylememesi gerektiğine dair tembihlendikten sonra Eren'in yanına geldi.
Ancak o da dizlerini kendine çekip kafasını gömmüştü.
"Eren?" dedi Y/N. Yatağın ucunda Eren'in yanına oturdu ve dizine elini koydu. "Bana bak bakayım."
"Hayır." diyerek itiraz etti Eren. "Git odamdan!"
Y/N onun emrine uymadı, onu kendine çekti ve sarıldı.
"Yapma..." dedi Eren. Ağzından bir hıçkırık kaçtı. Y/N onu başının yanından tuttu ve göğüsüne bastırdı.
"Zor olduğunu biliyorum." dedi kahverengi saçlarını okşarken. "Altında ezildiğin yükün büyüklüğünün farkındayım, ve ne kadar ağır olduğunun."
Eren, elini Y/N'in boynuna atıp kendini kıza daha çok bastırdı. Bunu, hıçkırıkları duyulmasın diye yaptı.
Y/N eğilip onun saçlarını öptü. "Her zaman yanında olacağım Eren, en yakın arkadaşın olarak."
Eren kafasını kaldırdı. Kırmızı, turkuaz gözler E/C gözlerle birleşti.
"Teşekkür ederim Y/N, hayatımda olduğun için."
,,,
"Y/N?" dedi Armin, kafasını eğip durgun bir ifadeyle duran kıza baktı. "Bir şey mi oldu?"
Y/N kafasını kaldırdı ve mavi gözlere baktı.
"Sefer sonrası çok zor oluyor," diye mırıldandı. "Önce babamı, sonra Eren'i teselli ettim ve..." derin bir nefes aldı. "Sevdiğim insanların böyle acı çekmesini görmek bana daha çok acı veriyor."
Armin'in gözündeki ışıltı gitti. "Evet," diye mırıldandı vee önüne döndü. "Sevdiğin insanlar... Baban ve aşık olduğun kişi," dedi sesi titreyerek. "Zor olmalı."
"Ne diyorsun?" dedin ona dönerek. "Eren'e aşık olduğum falan yok seni aptal!"
"Bak," dedi Armin kafasını hafifçe kıza çevirerek. "Mikasa onu sevdiği için belki bunu kendine bile itiraf etmiyordun ama-"
"Ne sikim saçmalıyorsun?" diyerek ayağa kalktı Y/N öfkeyle. "Eren'den hoşlanmıyorum diyorum, salak mısın?"
"O zaman neden seni sürekli onunla görüyorum?"
Bu, Armin'in Y/N'ye ilk kez sesini yükseltişiydi.
Buna Y/N kadar Armin de şaşırdı ama ikisi de bozuntuya vermedi.
"Çünkü o benim en yakın arkadaşım!"
"Peki ben neyim?" diyerek bu sefer daha çok bağırdı Armin. "En yakın arkadaş, arkadaş, hiçbir şey?"
"Armin..." dedi Y/N sesi titreyerek. "Sen,"
"Tanıştığımız günden beri senden hoşlanıyorum ve bunu görmüyorsun!" dedi Armin. Sesi, az öncekine göre daha kısık çıktı, normal bir ton.
cus gunde ıkı bolum nabeeer
ŞİMDİ OKUDUĞUN
៚ childie | armin arlert [✓]
FanficArmin Arlert x Fem! Okuyucu "Hayır, Arlert. Aptal kitaplarını okumayacağım."