Rebirth of a Cannon Fodder from a Novel(BL)

Bölüm 118

Mo Liu Gui hapse girmeyi reddetti.

Daha önce babasını ve erkek kardeşlerini hapishanede ziyaret etmişti ve buranın insanların yaşaması için tasarlanmadığını biliyordu.

Hapishane kıyafetleri giymek, saçlarını kesmek, kötü yemek yemek, her gün çalışmak ve hatta mahkûmlar tarafından zorbalığa uğramak zorunda kaldılar. Korkunçtu!

Beş yıldan bahsetmiyorum bile, orada bir hafta bile yaşayamazdı!!!

Orada ölecekti!

Ancak Mo Liu Gui akıl hastası olduğunu kabul etmekte isteksizdi. İnsanlar gittiği her yerde parmaklarıyla onu işaret ederdi. Evden nasıl çıkacaktı?!

Mo Liu Gui gözleri acıyana kadar ağladı. Bacakları yumuşarken Mo Er Qian'ın kıyafetlerini yakaladı ve yere yığıldı.

Ama Mo Er Qian ne kadar üzülün hissederse hissetsin, sadece onu ikna etmeye devam edebilirdi. Yakında gitmesi gerekiyordu ve onu teselli edecek zamanı yoktu.

Sonlara doğru Mo Liu Gui sonunda kafasını temizledi. Hapse girmek yerine ikincisini tercih ederdi. Polis elini zorlamadıkça Mo ailesinin onu akıl hastanesine göndermeyeceklerine inanıyordu. Ve o zaman, sadece Mo Er Qian'ın söylediklerinin doğru olduğunu, sadece kısa bir süre için özel bir hastanede yaşamak zorunda kalacağını umabilirdi. Bundan sonra özgür olacaktı...

Ama başka bir açıdan bakıldığında, bu hiç de bir seçim değildi. Pratik olarak onu seçmek zorunda kaldı.

Mo Liu Gui başını sallayarak onayladığı an, Mo Di'ye olan nefreti eşi görülmemiş bir seviyeye yükseldi. Kanını istiyordu!

Göğsü ağrıyordu ve nefesi ağırlaştı. Mo Di ölmeyi hak etti! Neden ölmedi?! Neden?! (Beyin yerine sebzeye mi sahipsin dünya üzerinde bu kadar aptal bir insan olamaz çünkü)

Mo Di, Mo Liu Gui'nin ondan o kadar çok nefret etmeye başladığını, gözleri kan çanağına döndüğünü ve nefes almakta zorluk çektiğini bilseydi, muhtemelen gülerdi.

Mo Liu Gui, geçmiş yaşamlarında yaşadıklarının onda birini yaşasaydı, nefret içinde boğulur ve ölürdü.

Ama şimdi, Mo Di'nin Mo Liu Gui'nin zihniyetini düşünecek zamanı yoktu.

Mo Liu Gui bir keresinde tıbbi kaydı tahrif etmişti, bu yüzden tekrar yapmak kolay olmayacaktı. Qin Cheng Yi ve Mo Er Qian'ın mevcut kaynaklarıyla bu imkansız bir başarıydı. Yani şu anda Mo Di ve Mu Tian Heng'in yapabileceği şey onlara yardım etmekti.

Qin Cheng Yi tutuklandıktan sonra, Mo Er Qian, Mo Liu Gui'nin yolunu açmak için Qin Cheng Yi'nin sağladığı parayı ve bağlantılarını kullanıyordu.

İlk başta iyi gitmedi.

Ancak mülklerin büyük bir bölümünü dağıttıktan ve elindeki tüm kaynakları tükettikten sonra sonunda başardı!

Mo Liu Gui'ye hafif şizofreninin yanı sıra paranoya teşhisi kondu. Böyle bir teşhisle tamamen temize çıktı!

Mo ailesi onu almaya geldiğinde, Mo Liu Gui biraz mutlu oldu. Mo Er Qian'ın kollarında ağladı.

"Kardeş kardeş..."

"Önemli değil. Artık bitti," Mo Er Qian Mo Liu Gui'ye sarıldı ve saçını okşadı, "Seni eve götürmeye geldik."

"Hım." Mo Liu Gui hıçkırarak ağladı. Başını kaldırdı ve Mo Shi Hong'a ve Mo Er Qian'ın arkasındaki diğerlerine baktı.

"Anne, Baba, Amca, Üçüncü Kardeş, Beşinci Kardeş..." Mo Liu Gui onları selamladı.