U
.
.
ဆေးရုံးရောက်တော့ ကျွန်တော်အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။မိုးပြည့်ကြယ်ဆိုတဲ့ ကောင် ေလးတစ်နည်းအားဖြင့်ကျွန်တော့်ရဲ့အသက်ကလေးဟာ ပါတင်းပေါက်ဘက်ကို မျက်နှာတည်လျှက် ကျောပြင်တွေ လှုပ်ခတ်သွားသည့်အထိငိုနေသည်
"မင်းငိုနေတာလား"
စကားစပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်ကိုနာကျည်းတဲ့အကြည့်နဲ့ ကြည့်လာကာ မျက်ရည်ကိုခတ်ကြမ်းကြမ်းသုတ်လိုက်သည့် ကျွန်တော်ရဲ့ အသည်းလေး
"ငါနင်နဲ့နေရတာ အထီးကျန်တယ်ကျော်ပိုင်ထက်ဦးမာန် ငါနင့်ကိုကြည့်လိုက်တိုင် ငါ့နှလုံးသားထဲမှာ အမုန်းတရားတွေနဲ့ပဲပြည့်နက်နေတယ်"
"အခုငါနင့်ကိုရှင်းရှင်းလေးပဲ ပြောချင်တယ် ငါ့ရည်းစားပြန်လာတော့မယ် ဒါကြောင့် ကွာရှင်းရအောင်"
ကွာရှင်းမယ်စကားကြားလိုက်တိုင်း ထက်ဦးမာန်တစ်ယောက် ဒေါသများထိန်းမရအောင်ထွက်လာသည်
"တောက် ..မိုးပြည့်ကြယ် နင့်မှာငါ့ကို ပြောစရာစကားအဲလောက်ရှားတာလား ဘာလို့ ကွာရှင်းမယ့်စကားခဏခဏပြောနေရတာလဲ"
"မင်းသိနေရက်သားနဲ့ မင်းမရှိရင် ငါသေနိုင်တယ်ဆိုတာ ငါလက်မခံနိုင်ဘူးကွာရှင်းမယ့်ကိစ္စကို"
"ဒါမယ့်မင်းငါကိုနင့်အနားမှာထားတော့လဲ ဘာထူးလဲ နင်အဲလောက်တောင်"အ"တာလား နင်ရဲ့ပညာအရည်အချင်း၊နင့်ရဲ့ဂုဏ်အရာအားလုံးပဲ ပြောရရင်ငါ့လိုအဆင့်နိမ့်တဲ့ omegaကနင်လိုအဆင့်မြင့်တဲ့ alphaနဲ့တောင်မတန်းမှန်း မင်းအသိဆုံး"
"အဲတာတွေ ကိုယ်ဂရုမစိုက်ဘူး မင်းအတွက်နဲ့ ကိုယ့်အရာအားလုံးစွန့်လွှတ်နိုင်တယ် ဒါပဲကိုယ်သိတယ်"
"အဲတာပဲသိ၊အဲတာနဲ့ပဲ တကိုယ်ကောင်းဆန်းသိလား တောက်.... ဆိုက်ကိုကောင်"
"ဒါမယ့်တစ်ခုတော့ရှိတယ် နင်သိထားဖို့က ငါ့ကောင်လေးပြန်လာရင် နင်ငါကိုမကွာပေးရင်တောင် ငါတော့နင့်အနားကနေထွက်သွားမှာပဲ"
"သဘောလေ မင်းကိုယ့်အနားကနေထွက်သွားရင်တောင် ကိုယ်ကတော့ မင်းအနားကနေတစ်ဖဝါးမှ မခွာဘူး"
YOU ARE READING
WHY (U+Z)
RomanceOmegaverseပုံစံလေးနဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေး ရေးထားတယ်ဆိုပေမယ့် dramaတော့ နည်းနည်းထက်ချိုးထားပါတယ် Omegaverseပုံစံေလးနဲ႕ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး ေရးထားတယ္ဆိုေပမယ့္ dramaေတာ့ နည္းနည္းထက္ခ်ိဳးထားပါတယ္
