My Arrange Marriage [COMPLETED]

CHAPTER 4

Ellaine's POV

Nagulat ako nang makita ko si Nathan sa labas ng University. He looks handsome and cool while leaning on his car. But I know him, he's gay. I looked at Erica and Stephanie and they're looking at Nathan. Actually, lahat ng lumalabas sa University ay napapatingin kay Nathan, lalo na ang mga babae at mukhang kinikilig pa ang mga ito. Hindi ko naman sila masisisi dahil talagang gwapo naman talaga si Nathan.

"He's so handsome." Sabi ni Erica.

But he's gay. Sabi ko sa isipan ko.

Tumayo ng tuwid si Nathan nang makita niya ako at naglakad ito palapit sa kinaroroonan namin. Nathan smiled. "Hi." He greeted me.

I smiled a little. I looked at my friends and their jaw almost dropped and looked at me with wide eyes. Nginitian ko lang sila at tumingin ako kay Nathan.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko.

"Sinusundo ka. You're my fiancée now so I need to take care of you." Sabi ni Nathan.

I don't know if he sincerely said it or he's just doing his role as my fiancée.

"Fiancée?!" Gulat na sabi ni Stephanie at Erica.

Pareho kaming napatingin ni Nathan sa mga kaibigan ko.

"Ellaine, what is he saying?" Gulat na tanong ni Stephanie.

I shrugged my shoulder. "You heard him. I am his fiancée," I said.

"You must be kidding."

Umiling ako. "No, I'm not." Sabi ko at napatingin ako kay Nathan nang hawakan niya ang braso ko.

"Let's go."

Tumango ako at nagpaalam sa mga kaibigan ko. "We have to go. Bye."

Erica waved her hand and smiled at me. She thumbs up. Napailing na lang ako at sumunod kay Nathan. Pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse at sumakay naman ako.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko nang makapasok siya sa driver seat.

Nathan smiled at me. "Seatbelt, please."

I put my seatbelt and looked at him. "Saan tayo pupunta? Kailangan kong magpaalam sa parents ko."

"No need." Sabi ni Nathan. "Nasabi ko na sa kanila ang tungkol dito. They agreed."

Napatango ako.

"I will bring you to my favorite restaurant. Let's have dinner there." Nathan said. "Okay lang ba sa 'yo?" He asked.

Tumango ako. "Okay." Sabi ko.

Habang humaharurot ang kotse, napaisip ako. Ano naman kaya ang nakain ng isang 'to at niyaya niya akong mag-dinner kaming dalawa? But I have already an idea in my mind. Mukhang kakausapin niya ako tungkol sa gender niya. But I'm okay with it. Para na rin malaman niya ang dahilan kung bakit ako pumayag na magpakasal sa kaniya.

He stopped the car in front of a fine-dining restaurant. Hindi na ako nagtaka. Mayaman, eh. Alangan naman na kakain siya sa isang ordinaryong restaurant.

Pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse. Pumasok kaming dalawa sa restaurant at dinala kami ng waiter sa isang VIP Room. We ordered food.

Uminom ako ng tubig habang hinihintay ang order namin.

"So, how was your day?" Nathan asked me.

"Okay lang." Sabi ko at nagkibit ng balikat. "So, bakit mo ako inayang kumain?" I asked him.

Nathan smiled. "I just want to know you more. We're engaged to be married now. May masama ba doon?"

Ngumiti ako. "Hindi naman masama na kilalanin natin ang isa't-isa. Why not? Titira tayo sa iisang bubong pagkatapos ng kasal. Pero ayaw ko ng plastikan. Ngayon na nasabi mo na kilalanin natin ang isa't-isa. I think I should tell you why I agreed to marry you." Sabi ko.