Chapter 4

17 1 0
                                    

Daniel's POV


Hayst. Malapit na talaga ang pasko. Ang Lamig lamig .


Siguro naman kilala nyo na ako diba? Ang daldal ba naman ng author.


(Hoi Daniel! Punyeta kaa! Tanggalin kaya kita sa story)

Hays. Hayaan nyo na yang Author na yan -_____-

So eto ako. Papasok Pa lang. Naglalakad. Malapit lang naman bahay namin sa School.


Papasok pa lang ako ng Gate ng biglang may kumalabit sakin.

Si Iya.


Natigilan ako sglit. Kase? Ang ganda nya.


"Hoi Daniel. Wag mo akong titigan lang dyan. Naiinitan ako -_____-" sbi nya.

Agad ko namang nilapit sa knya yung Payong.


"Hoi Lalaki. Kamusta na?" Tanong nya. Ang daldal talaga nitong babaeng to kahit kailan.


"Punyeta naman Daniel. Mukha akong tanga dito. Sumagot ka naman." Sabi nya ulit.

Napangiti ako. Haha. Ang cute nya.


"Okay lang naman." Tpos ngumiti ako sa knya.


"asdxfkjkkcodhsv" may binulong sya na di ko naintindihan.


"May sinasabi ka Iya?" Tanong ko.


"Ah. Wla. Patayin mo na yang payong mo. Nasa loob na tyo ng Building. Mukha kang tanga" sabi nya.


Ngayon ko lang napansin na nasa loob na pala kami ng building at paakyat na.

Pinatay ko na agad yung payong ko.

Pagtingin ko kay Iya, ayun. Nauna nang umakyat. Grabe thank you ha -____-

Pagdating ko sa Room, nakita ko na sya sa upuan namin. Nakatungo. Natutulog siguro.

Naupo na lang ako ng tahimik sa tabi nya.

Pagkaupo ko, nadampi sa kamay ko yung kamay nya.

Shet pare. Ang Init nya.


"Iyaaa" pang gigising ko sa kanya.


"Hui Iyaaaa" inaalog alog ko na sya.


"Hmmm..." tanging sagot nya


"Iyaa.. ayos ka lang ba?" Tanong ko.


"Daniel.. I-i L-love y-youu.." bulong nya. Pero malinaw kong narinig.


Ano daw? I Love You? Biglang bumilis yung pintig ng puso ko... Sana totoo yung sinabi nya...


Tama yung narinig nyo. Gusto ko si Iya. Simula first day of school. Nalove at first sight ako sa knya. Di ko alam e. Pero nung naging sila ni James, tinigil ko. Tnuloy ko yung panliligaw ko kay Lorraine.


Matagal ko ng nililigawan si Lorraine. Simula Grde 8. Mahal na mahal na mahal ko sya. Ayy.. mali. Minahal ko sya.


Nung naging si James at Iya, nabaliw ako ng sobra kay Lorraine. Saksi ako ng pagmamahal nila Iya at James.


At saksi rin ako ng pagiging miserable ng buhay ni Iya nung nagbreak sila ni James.


Mahal na mahal ni Iya si James. Naaawa nga ako sa knya. Kse araw araw syang umiiyak. As in araw araw. Wala naman akong nagawa nun.


Naging kami ni Lorraine. Nafall ako sa knya nung mga panahong yun. Una pa lang, alam kong niloloko nya lang ako. Pero dhil nga baliw ako sa knya, ayun. Hinayaan ko. Hanggang sa unti-unti nang nawala lahat ng nararamdaman ko. At kinalaunan, nagbreak kami.


Nung una, di ako makapaniwalang wala na kmi. Pro nagising ako sa katotohanan. At yun ang naging daan para maka move on ako agad.


Sa tuwing nakikita ko si Iya na nakangiti, masaya, bumabalik yung nararamdaman ko sa knya.


Kso ang pagkakaalam ko, may iba syang gusto. Taga ibang room.


Wala namang masama magkagusto di ba? Di ko din naman sasabihin sa kaniya.


"Daniel.." tawag sakin ni Iya..


Nabalik ako sa Reyalidad nung tinawag nya ako. Oo nga pala. Kelangan ko syang alagaan. May sakit sya.


"Iya.. Anong Problema? May masakit ba?" Tanong ko.


"Daniel... nilalamig ako." Matamlay nyang sabi..

Di ko alam kung gising ba sya o nananaginip e.

Matawag na nga lang si Alex.


"Alex!" Tawag ko .


Isa to sa mga close ni Iya at lagi nyang kasama. Siya lang ang close ko sa mga

kaibigan ni Iya. Kaya, sya na lang tinawag ko.


"Oh bakit Pre?" Tanong nya. Saka napatingin kay Iya. Nakita ko ang pagaalala sa mukha nya.


"Iyaa! Anong nangyayare sayo?" Sabi nya saka itinaas yung mukha ni Iya.

Shit. Namumutla sya.


"Iyaaa! Iyaaa! Ayos ka langg? Iyaaa!" Ginigising nya si Iya.

Dumilat sya. Ang tamlay ng mata nya..


"Alex.. y-yung g-gamot ko..." sabi nya kay Alex.

Gamot? Para saan?


"Inaatake ka na naman! Ano na naman kasing pinag gagagawa mo!" Nagaalalang sabi ni Alex.

May kinuha sya sa bag ni Iya puro Gamot..

Para sa yan? May sakit ba si Iya?


Sa sobrang dami ng tanong sa isip ko, siguro wala nang mapaglagyan, kaya di ko napigilang magtanong kay Alex.


"Alex, ano bang nangyayare kay Iya?" Tanong ko. Nakikita ko pa din sa mukha nya ang magkahalong kaba, takot, at pag-aalala. Lalo tuloy akong naguluhan and at the same time, mas lalo akong nacurious.


"Ahm. May sakit sya. Inatake na naman sya ng sakit nya. Tigas kase ng ulo e." Sabi nya.


Sakit? Si Iya may sakit?


Ibig sabihin... Kailangan ko ng magtapat talaga. Kailangan nya ako.

The Search for Forever with Mr. SeatmateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon