Οι μέρες περνούσαν και ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά. Ο Στέφαν βρισκόταν σε μία μεγάλη αποθήκη, όπου φαινόταν να είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για γυρίσματα ταινιών. Διάφοροι τοίχοι με πράσινα πανιά μεγάλα και από αριστερά και δεξιά σκηνικά. Ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης καθόντουσαν σε δύο καρέκλες και παρακολουθούσαν την διαδικασία, με λίγους ηθοποιούς να παίζουν κοντά στα σκηνικά.
Κοντά τους ήταν και λίγοι άνθρωποι με ειδικά διαμορφωμένα πράσινα κοστούμια, χωρίς να μιλάνε αλλά να κάνουν κινήσεις. Ακόμη, στα καμαρίνια είχε πολύ δουλειά, με πολλούς ηθοποιούς να ντύνονται και να βάφονται. Ο δυνατός άντρας παρακολουθούσε από πιο πέρα την δημιουργία της ταινίας, έχοντας τα χέρια του σταυρωμένα. Του άρεσε από ότι φαινόταν όπως έπαιζαν οι ηθοποιοί, κάνοντας μερικές κινήσεις με τα χέρια του, σαν να φαντάζεται την ταινία να εμφανίζεται μπροστά του.
Ξαφνικά, εκεί που είχε και τα δύο χέρια του μπροστά, τον σκούντησέ από πίσω ο σκηνοθέτης με εκείνον να ξαφνιάζεται. <<Συγγνώμη κύριε Στέφαν. Δεν ήθελα να σας ενοχλήσω.>> είπε λίγο μαγκωμένος ο σκηνοθέτης.
-<<Τι συνέβη με την ταινία?>> ρώτησε ο Στέφαν με σοβαρό ύφος στα ιταλικά.
-<<Όλα καλά κύριε. Βλέπετε, έχουμε κάνει ήδη το 25% των γυρισμάτων σε εξωτερικούς χώρους και το 50% για τους εσωτερικούς. Επίσης, διάφορα σκηνικά δεν φαίνεται να έχουν ετοιμαστεί ακόμη όπως και κουστούμια.>> είπε, δείχνοντας του παράλληλα σε χαρτιά που κρατούσε με τον Στέφαν να κοιτάει προβληματισμένος.
-<<Έχουμε ήδη αργήσει το ξέρεις αυτό?>> είπε, κοιτώντας τον με σοβαρό ύφος.
-<<Ναι κύριε. Αν και περνάει από το χέρι σας να γίνουν πιο γρήγορα οι διαδικασίες.>> ανέφερε ο σκηνοθέτης, κοιτώντας τον με χαμόγελο.
-<<Κατάλαβα. >> είπε ξεφυσώντας ο παραγωγός, βγάζοντας ένα βιβλιαράκι επιταγών από την τσέπη του. Με ένα στυλό έγραψε γρήγορα ένα ποσό και την υπογραφή του, καθώς και ότι άλλο χρειαζόταν. <<Ορίστε. Εδώ υπάρχει όσα θα χρειαστείς για τα διαδικαστικά καθώς και για σένα.>> είπε, με τον ίδιο να κοιτάζει έκπληκτος και χαρούμενος παράλληλα το ποσό.
-<<Μείνετε ήσυχος. Και νωρίτερα θα είναι έτοιμη.>>
-<<Πρόσεχε όμως. Ξέρεις τι θα πάθεις αν αργήσεις...>> είπε ο Στέφαν, κοιτώντας τον με ένα ύπουλο ύφος. Ο σκηνοθέτης κούνησε καταφατικά το κεφάλι του, έχοντας τρομοκρατηθεί λίγο και καταπίνοντας το σάλιο του. Όπως γύρισε και πήγε να φύγει έπεσε κατά λάθος πάνω στον μπράβο του παραγωγού. Μόλις είδε το τρομακτικό-σοβαρό ύφος του Βόλντακ του κόπηκαν τα πόδια, πηγαίνοντας κατευθείαν στην θέση του. Ο ίδιος τον κοίταξε αδιάφορα και πήγε προς το αφεντικό του.
YOU ARE READING
B.J.
Mystery / ThrillerΠόσο περίεργη μπορεί να είναι η ζωή ενός δεκαοχτάχρονου μαθητή? Ο Τομ Τρίστε είναι ένας μαθητής ο οποίος ζει στο κόσμο της βαρετής καθημερινότητας για εκείνον, με μόνη απόδραση τα μαθηματικά. Ο χαρακτήρας του σοβαρός, λιγομίλητος και απόμακρος σε σχ...