7 yıl sonra~ (Kiyomi 9 yaşında)
Takemichi:
"Bebeğim, nasılsın?"
Kiyomi:
"İyiyim anne. Biliyor musun bugün öğretmen beni tebrik etti. Ayrıca çok hızlı öğrendiğimi söyledi."
Takemichi:
"Akıllı kızım benim."
Kiyomi:
"Baba, sence ben akıllı mıyım?"
Mikey:
"Herkesten daha akıllı olduğuna yemin edebilirim."
Chifuyu aniden içeri girdi:
"Patron! Merhaba Kiyomi-san. (Takemichi'ye döner) Yarın nakliyat gemisi varacak sizden imza istiyorlar."
Takemichi:
"Pekala (evrakları halleder) bu kadar yeter mi?"
Chifuyu:
"Evet yeterli."
Kiyomi ona neşeli bir şekilde sarıldı.
Kiyomi:
"Chifuyu Abi bu akşam Baji Abiyle sizde kalabilir miyim?"
Chifuyu Takemichi'ye izin ister gibi baktı.
Takemichi:
"Eh benim için sorun yok."
Chifuyu:
"Tamam Kiyomi-san ama lütfen beni işimin başında meşgul etme."
Kiyomi:
"Tamam Chifuyu Abi."
Chifuyu:
"Akşam seni alırım. Ben gidiyorum patron."
Takemichi:
"Görüşürüz."
Chifuyu çıkıp kapıyı kapatır.
Mikey:
"Fıstığım Chifuyu Abin seni reddedemiyor diye çok yüklenmiyor musun sence de?"
Takemichi:
"Karışma çocuğa."
Kiyomi:
"Hayır. Chifuyu abim dedi ki, senden başka hiçbir çocuk bu eve girmeye lâyık olamadı dedi"
Mikey:
"Ciddi söylediğini sanmıyorum fıstığım."
Kiyomi:
"Hayır, ciddi dedi."
Takemichi:
"Mikey."
Mikey:
"Şaka dedim haha"
Akşam oldu. Saat 7 gibi Chifuyu Kiyomi'yi arabayla Takemichi'nin ofisinden aldı. Ben de yanında geldim. Arabada gidiyorduk.
Chifuyu:
"Baban geldi mi kuzum?"
Mikey (navigasyon ekranını kullanarak):
"Evet arkadayım salak."
Kiyomi:
"Chifuyu abi bence senin gözlük alman gerek. Babamı nasıl görmezsin?"
Chifuyu:
"A-a-a görmemişim kuzucum, benim hatam."
Mikey (navigasyon ekranını kullanarak):
"Salak."
Chifuyu (navigasyon ekranını kullanarak):
"Tamam be kızma."
Sonunda Baji ile Chifuyu'nun evine gittik. İçeriye girip takıldık işte öyle.
Baji:
"Şu anasını *bip*tiğimin Mikey'ini ben neden göremiyorum. Ne zaman gelse pot kırıcam diye korkuyorum."
Chifuyu:
"İdare et canım ya."
Kiyomi:
"Baji Abi birkaç hareket öğrendim. Sen de geçmişte iyi bir dövüşçüymüşsün. Senin üstünde deneyebilir miyim?"
Baji:
"E dene bakalım."
Kiyomi bu sözü duyar duymaz Baji'nin ensesine ona öğrettiğim tekmeyi attı. Bu Baji'yi yıkmasa da sağlam bir tekmeydi.
Baji:
"Ah! Küçük hanım çok güçlenmiş."
Mikey:
"Aferin benim kızıma."
Baji:
"Bu hareketi nereden öğrendin?"
Kiyomi:
"Babam öğretti."
Chifuyu:
"Mikey'in tekmesi bu. Kendi bilgisini Kiyomi'ye aktarmış."
Baji:
"Hakikaten de çok kolay öğreniyorsun."
Kiyomi:
"Haha sağol Baji Abi."
2 yıl sonra~ (Kiyomi 11 yaşında)
Kiyomi~
Yine sıkıcı bir okul günüydü. Öğleden önceydi. Son derslerden biriydi.
Mikey:
"Selam fıstığım."
Kiyomi:
"Ah! Baba ya birden çıkıvermesene."
Mikey:
"Ahah özür özür. Neyse hadi bugün doktor randevun var. Öğretmeninden izin al da çıkalım hadi."
Kiyomi:
"Hocam! Doktor randevum var da çıkabilir miyim?"
Öğretmen:
"Ailenden biri geldi mi?"
Kiyomi:
"Şey babam var ama."
Arkadan bir çocuk:
"Hahaha yine babasının hayaletiyle konuşuyor."
Başka çocuk:
"Yine aptalca yalanlarınla öğretmeni kandırabileceğini mi sanıyorsun? Şizofren sikik!"
Öğretmen:
"Sessizlik! Kiyomi çık kızım."
Bir şey demeden babamla sınıftan çıktım. Babamı görmemeleri benim suçum değil. Kör birkaç sığır.
Mikey:
"Yemin ederim bu veletler bir gün elimde kalacaklar. Kimin kızı olduğunu biliyorlar mı acaba?"
Kiyomi:
"Boşver baba uğraşmaya değmez."
3 yıl sonra~ (Kiyomi 14 yaşında)
Takemichi~
Takemichi:
"Kiyomi, hoşgeldin canım. Günün nasıl geçti?"
Kiyomi:
"Eh işte."
Takemichi:
"Hayırdır pek konuşmuyorsun?"
Kiyomi:
"İyiyim anne. Bir şey yok."
Takemichi:
"Öyle olsun bakalım."
Kiyomi bu yıl çok garip davranıyordu. Bana söylemediği bir şey vardı ama bir türlü bulamıyordum. Bir umut birşeyler öğrenirim diye yarın onu okuldan almaya giden korumayla okula gidecektim.
Ertesi gün okul çıkışı
Okul çıkışında Kiyomi'yi bekliyordum.
Çocuk:
"Babasız piç!"
Kiyomi:
"Kapa çeneni."
Başka çocuk:
"Babam yok diyerek kendini İsa falan zannediyor herhalde yazık."
Kiyomi:
"Bir şey bildiğiniz yok."
Çocuk:
"Hehe tabi öyledir. Katıksız pezevenk!"
Başka çocuk:
"Aman boşver bırakalım da gitsin. Uğraşmaya değmez."
Çocuk:
"Seni bu okulda barındırmayacağız kızım."
Kiyomi yerinden doğruldu ve az önce hiçbir şey olmamış gibi yanımıza geldi.
Kiyomi:
"Ah anne sen mi geldin?"
Ona bir şey demedim. Direkt arabaya bindi. Arkada ben de yanına oturdum. Bir süre sessizce oturdu.
Takemichi:
"O çocuklar sana neden zorbalık ediyorlar. Bana söyleseydin ya. Hiç olmadı baban sana dövüşmeyi öğretti. Yapıştır iki tekme."
Kiyomi:
"Tekme atsam okuldan atılırım. Ayrıca seni de meşgul etmek istemedim."
Takemichi:
"Yakuza kızı olduğunu biliyorlar mı?"
Kiyomi:
"Hayır. Geçmişte bunu söylediğim herkes benden uzak duruyordu."
Takemichi:
"Ne yani böyle hakaretler yemeye devam mı edeceksin?"
Kiyomi:
"En azından hayat böyle sıkıcı olmuyor."
