Soylu prens

11

Ben tüm bölümleri bu şarkı eşliğinde yazıyorum. Cidden çok hoş oluyor.

Hikayenin duyguları sanki bu şarkı da gizliymiş gibi...

Size de dinlemenizi tavsiye ederim.

***

"Ah! Taehyung,bizde şuan Jeongguk ile konuşmak istiyoruz fakat hiç de yeri ve zamanı değil tamam mı? Sakin olmalı,iyi olmaya bakmalısın sen."

"Ya Yoongi Hyung,çocuklar cidden iyiyim diyorum! Bakın...içimde bir his var tamam mı? Kendimi daha güçlü hissediyorum.Jeongguk'un sesini eğer duymazsam asla rahatlayamam... Şuan kim bilir ne durumda! O çok ağır şeylerle karşı karşıya ve onun yanında olmamız gerekiyor anladınız mı... Yanında olmalıyım. Hiçbir şey bilmiyor ve eminim ki şuan kafayı yiyordur. Lütfen... Bırakında ona ulaşayım. Bırakında Jungkook'un yalnız hissetmesini önleyeyim..." Taehyung bu uzun cümlesin sayesinde derin soluklar çekmişti kendine.

"Uh... Tamam. Hadi yap şunu. Yalnız bırakma Jeon'u. Kendini sakın fazla zorlama ama. Bunu yapabilirsin Tae."
Yoongi bu gencin böylesine heyecanlı,istekli ve de hüzünlü olmasına dayanamayıp Taehyung'a,Jungkook'a ulaşması için iznini vermişti.

Taehyung sevinçle gülümsemiş ve Jungkook'a odaklanmıştı.

"Dikkatli ol Taetae..." Jimin her ne kadar Jungkook'a ulaşmak istese bile Taehyung'un tekrar zarar görmesinden korkuyordu. Ama hiçbir şey söyleyemezdi. Kral Min çoktan onu onaylamıştı bile. Haddine düşmezdi.

Taehyung gelen ani güç ile daha çok Jungkook'a yoğunlaşmıştı. Başı hâlâ ağrıyordu fakat bunu takmadı. Takmak istemedi;şuan takması gereken tek şey Jungkook'a ulaşmaktı...

Taehyung o kadar büyük bir güç hissediyordu ki,neredeyse hissettiği güç ile çığlık atacaktı.

Gözlerinin parladığı anda Taehyung'un etrafında beyaz bir ışık belirmeye başlamıştı. Çocuklar şaşkınlık nidalarıyla Taehyung'a bakıyorlardı.

Jin endişeyle solumuş,

"Şey...bunun olması,doğru mu?"demişti.

Hoseok başını olumsuz anlamda sallayıp elini kalbine koymuştu.

"Çocuklar! B-benim içimde bir his va-"diyemeden Hoseok gözlerini hızlıca yummuştu.

Jimin'de ellerini başının arasına almış bağırınıyordu.

"Tanrım! Neler oluyor! C-canım acıyor!"

Hepsi gelen bu ışık ile ellerini gözlerine siper etmişti.

Bir anda tanıdık farklı bir ses duyuldu. Çocuklar duydukları ses ile gözlerini açmış o kişiye bakmışlardı...

Hepsi bir ağızdan,

"Jungkook..."demişti.

"Ç-çocuklar! Tanrım bu gerçek mi?!" Jungkook gözlerini pörtletmiş çocuklara bakmayı sürdürmüştü.

"Jungkook! N-nasıl?..." Namjoon karşısında gördüğü genç ile yaşadığı şeyleri hazmetmeye çalışırmışçasına derin nefesler almaya başlamıştı.

Yoongi,

"Hadi ordan! Bu nasıl mümkün olabilir?..." Çocuklar şaşkın şaşkın gençe bakarken başka bir ses duyulmuştu.

"Bu kadar şaşırmayın ve hemen işe koyulun lütfen. Fazla dayanamam bu şekilde..." Taehyung yakınırcasına çocuklara bakmıştı.

Jungkook'un odak noktası direkt Taehyung olmuştu o an.