👤Albay Series 1: Perfect Strangers

👤Chapter Three

Svetlana

Many days had passed. We've sucessfully finished our research and did our final defense. Hindi man kami ang best in research but that's okay, atleast we did our best. Ang mahalaga ay natapos namin and we did it.

Nagka-ayos na kami ni Rai after our fight weeks ago. We said sorry to each other naman na and we both lowered our pride.

We're back again at school to practice a dance for our dance project. Hindi namin kasama si Rai kasi iba ang ka-grupo niya at hindi kaming dalawa ni Zhei. Si sir kasi ang pumili ng grupo at hindi kami. Swerte nalang ay magka-grupo kami ni Zhei.

"Lana, kelan pala natin ipapasa 'yung form sa BU?" tanong sa akin ni Zhei.

"Susundo-" I responded.

"Hay nako, kung sumabay na lang kasi kayo sa amin nuon papuntang Legazpi, edi sana nakapasa na kayo."

Napalingon kaming dalawa ni Zhei sa nagsalita. It was Mira, together with her friends, Mae and Lisa. They were at the entrance at kakapasok lang nila. The trio looked at us, the way they stare at us, para bang mga alila lang kami na sila ang mga amo.

Well, poor them. Hindi ko nakikita na superior sila sa akin- sa amin. Mga feelingera.

Agad na kumulo ang dugo ko nang makita ko ang tatlo. I know wala naman sila ginagawa sa akin physically, but I hate their presence. Lalong lalo na sila Mae and Mira. I hate their toxicity and napaka-plastic nila, mayayabang din.

On the other hand, Lisa is quite friendly kaso minsan nasosobrahan ang bungaga. The three of them are friendly din naman... sometimes.

"Nakatipid pa kayo ng pamasahe, kotse namin ang ginamit, e. You know... " dagdag pa ni Mira.

Umirap ako sa isipan ko. Eto na naman siya, bragging about their brand new car. Duh, meron din kaming kotse, dalawa pa. Ihatid sundo pa namin siya, e.

"Oo nga, sayang naman. Nakapag-bonding sana tayong lahat." sabad pa ni Mae.

Nakita kong natawa si Lisa na nasa likod niya. Hindi ko sila pinansin at nilabas ang cellphone ko. I chatted Trixcy, leader ng grupo namin, na hindi kami makaka-practice ni Zhei dahil may pupuntahan kami. She said it's okay at ire-resched nalang ang practice.

After that, I faced the three of them. Nakaupo na ngayon silang tatlo, waiting for their other groupmates.

"No need, we can manage naman papuntang Legazpi... " I smiled while looking at Mira. "May kotse din kasi kami... you know." at ginaya ko ang pagkakasabi niya kanina.

I secretly smiled nang makita kong medyo nainis siya. Kahit na nakangiti siya, alam kong deep inside ay naiinis siya sa sinabi ko. What a shame, so platic.

Sakto naman ang pagdating ng kotse namin, bumusena kasi ito na ikina-lingon namin duon. It makes me wonder tuloy kung ano ang mas mahal, ang Fortuner o Chevrolet? Mas lalo akong napangisi nang mapagtanto na mas mahal ang sa amin.

Meron din naman kaming kotse but I never bragged about it. Hindi ko iyon pinagmayabang knowing na hondi naman sa akin nanggaling ang perang pangbili duon.

Hinawakan ko sa kamay si Zhei pagkatapos ay hinala papunta sa kotse. I waved my hands at them, inaasar pa sila lalo. They are smiling their faces but behind that, I know, they are making faces.

"What a show..." dinig kong sabi ni Zhei. "Desurb."

Pumasok kaming dalawa ni Zhei sa kotse only to find out na si kuya Luse pala ang nagda-drive, together with mommy and Lanka.