yeni başlangıç

87 22 15
                                    

                                                               Umuda yelken açmıştım halbuki okyanusa açtıgımı ve kaybolacağımı bilmeyerekten  yelken açtım.
Gökyüzü kollarını aydınlığa bıraktığını görünce bedenim hastalıklı gibi hissettiriyordu  uykusuzluk bütün bedenimi sarmıştı işte o
gece sanki ailemle birlikte ruhumu bende toprağa koymuştum sanki.
Şu 3 aydır yüzümün güldüğünü bilmiyorum hayatım maffetttilmişti sanki.
Adım asel omzumda dünyanın yükü birikmişti sanki.
Ailemi kazada kaybettiğimden berri neden bende onlarla birlikte gitmedim diye gecelerim sabah olmuyordu.
Bugün yeni sabaha uyanmıştım karar vermiştim ayağa kalkacağıma tabi ki can kardeşim zeynebim sayesinde çocukluğum destekçimdi.
Bugün iş için ayarlanmıştık can dostum erkenden gelmiş kahvaltımı bile hazırlamıştı .
"Asel hadi inmiyor musun uykucu kalkamadın ben mi iş görüsmesine  gideceğim sanki"

"Geldim kuzum ben bile bukadar heyecanlanmıyorum."

"Çünkü sen duygusuz canlısın."

"Başlama gene Zeynep sadece halen yastayım ben ."

"Hadi kahvaltını yap asel daha seni hazırlayacağım ."

"Ben iyiyim ne varmış halimde."

Masaya baktığımda iştahım kabarmıştı ne yalan söyleyim  çok becerikliydi  arkadaşım ben el yeteneği yerine beyin gücüne  gittim mimarlıkta 1.likle ailemi gururlandırmak istedim ama onlar burda olmasada beni izliyorlar görüyorlar umudum bu yönden yana.

Düşünceleri kafamdan atmak isteyerekten tıkınmaya başladım. Canım arkadaşım yukarıda kıyafet arayışına girmişti beni bir felaketin beklediğini bekliyorum  resmen burda tıkınaraktan.
Sonunda doymuştum ortalığı toplayıp yikamam lazımdı bulaşığı masayı topladım hemen bulasıgıda makinaya düzdüm  ve tamamdır  .
Şimdiii sıra iç savaştaydı ayağımı süreyerekten  yukarıya cikyordum resmen .
Zeynep yüzüme birseyler planlıyormuşcasına bakıyor aklında ne tilkiler geçtiğini bilemiyorum.

"Hey canımıniçii ne planlıyorsun öyle .
Bana böyle bakmaya devam edersen heran  vazgeçebilirim. "

"Herşey hazır sadece yapacağım itiraz yok."
   Etrafı incelediğimde bu kıyafetler benim değildiki  ben açık giyinmeyi severdim ama ortamına göre giyinmeyi seven insanım.

"Bu kıyafetler sanki biraz parti kıyafeti gibi resmi giyinmeyi tercih ederdim."

"İtiraz etmek yok yoksa saatlerce başının etini yerim."

"Tamam ozaman canımıniçi."

Mini bir elbise giydikten sonra sıra makyaja gelmişti nekadar itiraz etsemde herşeyim abartı olmuştu .
Üstüme giydiğim siyah elbiseyle aslında harika olmuştum normalde kendimi beğenmeyen insanlardanımdır.

Resim medyada .

Ve sonunda tamamen hazırdım.
Aslında mirasın tek varisi bendim sayılı ailelerden biriydik ama ben buralara kendi emeklerimle geldiğim için kendimi hazıra atmak istemedim.
Ki zaten hazır değilim ailemin emanetini sırtlanmaya.
Düşüncelerden sıyrılmamı  sağlayan zeynebin sesiydi.
"Asel diyorum beni duymuyor musun."

"Duyuyorum canım sadece dalmışım. "

"Kraliyetinden çıkta artık adresi vereyim sana gerçi yerinde olsam kimsenin elinin  altında çalışmam şirketlerin varken."

" Bu konuyu kapasak daha hazır değilim adresi at bana bende gitsem iyi olacak. "

"Bir zahmet prensesimize."

"Doğru canım bu halimle baloya giden biri gibiyim halbuki resmi giyinmem lazımdı."

"Bu seferlik böyle olsun herkesi  kendine aşık edeceksin bugün bende gelmek isterdim."

siyahın rengi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin