İLTİCA

İLTİCA-02

Efnan bir süre adamın yüzüne anlayamaz bir şekilde baktı, duyduklarını idrak ettiğinde "Sen ne saçmalıyorsun" diyerek koltuktan kalktı. Adam evrakların üzerine notlar almaya devam ederken, sert bir şekilde "Dediğimi duydun, şimdi yerine otur" dedi.

Efnan adamın dediğini yapmazken etrafına bakındı elbet bu evden kaçacak bir yer bulabilirdi. Adam göz ucuyla Efnan'ı izlerken "Bakınmayı bırak, buradan kaçamazsın, kaç kere daha deneyeceksin? Beni yormaya ve sinirlendirmeye başlıyorsun" Efnan adamın yüzüne bakarken, içinden herhalde en uzun cümlesini kurdu diye geçirdi.

Adam haklıydı geldiğinden beri dört kez kaçmayı denemişti fakat sonuç hep hüsrandı, Efnan kendini hep eve sürüklenirken buluyordu. Sert bir şekilde, tekrardan "Şimdi otur" dedi.Kız kalktığı koltuğa tekrar geçerken "Neden buradayım?" diye sordu. Cevap alamayacağını düşünürken adam onu şaşırtarak "Emre'nin özel ve iş hayatında olan tek kişi sensin" sorusunu cevapladı.

Efnan, adamın sorusuna cevap verdiğine şaşırarak hiç vakit kaybetmeden "Yani, benle ilgisi ne?" diyerek ikinci sorunu sordu. Herhalde geldiği günden beri ilk defa bu kadar sakin bir şekilde konuşuyorlardı. Adam bu sefer evraklardan yüzünü kaldırıp Efnan'nın suratına bakarak "Yani hem onun iş hayatında hem de sevgilisi olarak özel hayatındasın, onu iyi tanıyorsundur." Dedi.

İkisi birbirinin gözlerine bakarken Efnan sakin kalmaya çalışıyordu eğer sinirlenirse adam daha çok sinirleniyordu bunu Efnan son birkaç gündür çok iyi öğrenmişti. Sakin kalmalı ve sorularının cevaplarını almalıydı.

Hala bakışırlarken Efnan konudan alakasız bir şekilde "İsmin Ne?" diye sordu. Adam bunu beklemiyormuş gibi kaşlarını çatarak kafasını yana eğdi bu kızı çözemiyordu, önce kızı inceledi daha sonra kafasını evraklara çevirirken "Karan" dedi.

"Bak Karan, Emre'yle derdin ne bilmiyorum ama o kendi halinde biri, kimseye zararı olmaz" diyerek söze başladı bir yandan da Karan'ın tepkilerini ölçüyordu. Son kelimeyi söylerken bir anda not tuttuğu evrakları sağ eliyle sıkıştırarak yumruk yaptığın izledi, Karan'ı bu sözlerin sinirlendirdiği belliydi.

Karan daha sonrasında yavaşça kafasını Efnan'a çevirirken gözlerinden çıkan ateş resmen Efnan'ı yakıp kül edecek cinstendi. Kız ne dedim şimdi diye düşünürken Karan sakinleşmek ister gibi gözlerini yumarak kafasını yere eğdi.

Yaklaşık yirmi saniye sonra sakinleşmiş olacak ki Karan gözlerini açarak evraklarla uğraşmaya geri döndü. Efnan hala onu izlerken karşısındaki adamın tepkilerini çok iyi kontrol edebildiğini düşünüyordu. Bu kadar sinirli olmasının sebebi neydi ki?

Adam orta sehpanın her yerine dağılmış evrakları toplayarak aradığı sigara paketini buldu. Evrakları eskisi gibi sehpanın üzerine gelişi güzel koyarak paketten çıkardığı bir dal sigarayla ayağa kalktı, elinde kalan sigara paketini koltuğa atarken cama doğru yürüdü. Sigarayı dudaklarının arasına yerleştirirken gözleri Efnan'a kaydı, oda dikkatlice adamı izliyordu. Adamın gözleri tekrardan camdan dışarıya bakarken cebindeki çakmakla sigarayı ateşledi.

İçine çektiği dumanı dışarı üflerken "Ya safsın ya da rol yapıyorsun" dedi kıza dönerek. Efnan adama anlamayarak bakarken adam bu sefer gözlerini kısarak kızı incelemeye başladı ve tekrardan sigarasını içine çekti o kadar yavaş hareket ediyordu ki bu yavaşlığı Efnan'ı rahatsız ediyordu. Tekrardan dumanı dışarı üflerken incelemesi bitmiş olacaktı ki "Rol yapacak kadar zeki değilsin" Efnan bu kadar aşağılanmaya dayanacak bir kız değildi. Hışımla yerinden kalkarak adamın karşısına geçti. "Beni tanımıyorsun bile" aralarındaki boy farkı sebebiyle Karan kafasını eğip sessiz ve korkutucu bir sesle "Emin ol tahmin ettiğinden çok daha iyi tanıyorum" dedi ve sigaradan son kez içine çekerek kızın yüzüne nefesini üfledi. Efnan'ın sigaraya alerjisi olduğu için yüzünü ekşiterek arkasını döndü ve öksürmeye başladı. Bu hep olurdu bazen çok etkilenmezdi ama bu sefer duman çok yakından üflendiği için boğazına kaçmıştı bu durumlarda ilacına ihtiyaç duyardı ama maalesef ki buraya gelirken adama bir eczanede dur diyecek vakti olmamıştı. Adam cam kenarında duran küllükle sigarasını söndürdükten sonra salondan çıktı. Koridordaki çekmecelere yöneldikten sonra ikinci açtığı çekmecede kıza lazım olan ilacı buldu ve geri salona doğru ilerledi.