Efnan tekrar saate baktı tam on beş dakikadır koltukta kollarını bağlamış, ayaklarını sallayarak adamı izliyordu. Bu kadar inceleyecek ne vardı ki? Adam önünde dağılmış olan kağıtları gerekli konulara göre ayırarak desteler halinde sehpanın üzerine dizmekle uğraşırken kızın ona göre saçma hareketleri dikkatini dağıtıyordu. "Ayaklarını sallamayı keser misin?"
Kız bir an bana mı dedi der gibi etrafına baktı daha sonra Karan'a dönerek "Gel dedin, on beş dakikadır konuşmuyorsun" dedi.
"Biraz sabırlı ol"
"Yaklaşık on gündür fazlasıyla sabırlıyım"
Karan kağıtlardan kafasını kaldırarak gözlerini kıza dikti "Gerçekten çok sabırlısın, kaç kere kaçmayı denemiştin?" resmen kızla dalga geçiyordu. Ama ne yazık ki haklıydı Efnan hiç sabırlı biri değildi.
"Çok komik" gözlerini kısarak ve yapmacık bir gülüşle adama baktı.
"Emre'nin şirketinde çalıştığını biliyorum ama hiç otelle ilgilendin mi?" hala kağıtları düzenleyerek gerekli yerlere notlar alıyordu.
"Hayır" Adamın sorularını cevaplayarak Emre'yle derdi ne anlayacaktı. Beklediği on beş dakikada bulduğu harika plan buydu.
"Daha önce Emre'yle birçok kez yemeğe gittin otele dikkatini çeken bir şey oldu mu?"
"Hayır" Ne güzel cevaplıyordu soruları bu şekilde kesinlikle derdi ne öğrenebilirdi!
"Emre otel hakkında senle bir şeyler paylaşır mıydı?"
"Ben şirkette çalışıyordum, otelle niye ilgileniyorsun?"
"Çünkü Emre'yi bitirecek şey otelde." Efnan adamın dediği şeyi anlayamadı. Otelde ne olabilirdi ki? Gayet üst düzey insanların tercih ettiği bir yerdi.
"Neymiş o?"
"Merak etme öğreneceksin." Efnan sessiz kaldı daha sonra adam tekrardan "Abinin otelde ki muhasebeyle de ilgilendiğini biliyor muydun?"
"Abim sadece şirkette çalışıyor."
"Güzel senden bunu da saklamış." Adamın bu sözleriyle kız hızla ayağa kalkıp "Ne diyorsun sen? Abim benden bir şey saklamaz, sen yalan söylüyorsun."
Adam sinirli bir şekilde "Otur yerine, kimin yalan söylediğini göstereceğim sana." Dedi. Efnan gözlerini kapatarak sakinleşmeye çalıştı, birkaç saniye sonra yavaşça gözlerini açarak adama baktı ve "Abim sadece şirketin muhasebecisi, otelle bir ilgisi yok olsaydı bilirdim." Diyerek geri yerine oturdu.
"Abin sadece şirketin muhasebesiyle ilgilenseydi ve normal bir muhasebeci olsaydı yani normal bir muhasebecinin maaşını alsaydı emin ol şuan yaşadığın hayatı sana sunamazdı." Efnan adamın sözleriyle düşündü evet gayet iyi bir hayat yaşıyordu, özel bir okulda okuyor, iyi bir semtte yaşıyor ve abisi şirkette çalışmasaydı bir yıl önce kendi arabası olmasına rağmen kız kardeşine de araba alamazdı.
"Evet lüks bir hayatım olmasa da isteklerimin karşılandığı bir hayat sürüyorum ama bunu abim çalışarak, emeğiyle bana sunuyor."
Karan histerik bir gülüş atarak kafasını salladı "Doğru emeğiyle kazanıyor, Emre'nin pis işlerinden kazandığı paraları koruyor bu iş fazla emek ister." Dedi. Efnan sesli bir şekilde nefes alarak kendine sakin ol...sakin ol... diyordu. Yoksa bu adamın abisi hakkında dediklerine dayanamayarak üzerine atlayacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLTİCA
ChickLitArabadan indiğimde hafif yağmur sebebiyle şapkamı kafama örterek onu takip ettim. Yağmurdan hoşlanmadığını biliyordum ve sanki ıslanmak ister gibi ahşap evin önündeki verandanın altına girmeden iki adım gerisinde durdu... Uzun uzun eve baktıktan son...