Chapter 7

2.3K 60 1
                                    

Killian’s POV

“They already knew about kai existence” nag-aalalang wika ni theon.

“I know” sagot ko.

You knew? How?”

I balled my fist when I remembered why. Those fucking idiots are really trying my temper. I just want to buy things for kai but they always followed us where ever we go! I don’t want her to worry so I just keep my mouth shut. She doesn’t know what kind of person I am and I hope it stay that way.

“Those morons were like a fucking dog” nasabi ko nalang.

I heard him sighed. “What are your plans, then? Hindi mo naman pwedeng pagbawalan na lumabas si kai dahil magtataka yon”

“Call someone from your mafia and tell them to guard my house 24/7. Tell them to follow kai where ever she’ll go and don’t fucking take their eyes off of her” I seriously said while smoking.

“Got it. Anything else?” he asked.

“Call our trusted mafia group and tell them I need a lot of high profile guns. I don’t care how much it cost just send it here immediately”

Umalis na sya matapos kong sabihin yon. I looked at my Roger 1911 Commander before  taking a sip on my drink. Hindi ako basta basta pwedeng kumilos habang wala pa akong plano, I need to think of a plan that will surely benefit me.

Ring....Ring....Ring....Ring

Nabalik ako sa wisyo ng tumunog ang aking cp. I looked at the caller and see it was james, one of the bodyguards I assigned to look on kai.

“Yes?”

“Sir nandito po kami sa mall, naboboring na po daw sila miss kai” saad nya.

I harshly stand from my seat and walk back and forth. I can’t help it! I’m concern on kai since she’s carrying my son.

“How many bodyguards are with you?”

“Approximately 50 bodyguards sir. 30 are with miss kai and the rest are guarding the area” dinig na dinig ko ang ingay sa background.

“Just don’t keep your eyes off of her. I’ll be there in a minute” utos ko at binaba na ang tawag.

I’ll just told to my secretary to cancel my appointments for today since it wasn’t that important. Pagkadating sa parking lot ay dumaretso na ako saking kotse at pinaharurot ito paalis.


Azelline’s POV

“Kanina pa tayo pinagtitinginan ng mga tao” mahinang bulong ni sari. “Ang dami kasi nating kasamang bodyguards. Taray mo teh, dinaig mo pa ang presidente ng pilipinas”

Actually, kanina pa ako naiilang sa tinging ibinibigay nila. Alam ko namang nagtataka sila kung bakit ganito nalang kadami ang men in black na kasama ko. Hindi naman ako sikat na artista o model pero kung bantayan nila ako ay parang anytime may mangyayari saking masama.

“Tumahimik kana nga lang! Kung makapagsalita ka parang ilang na ilang ka naman dyan, tingnan mo nga yang lakad mo, kulang nalang ay kumendeng ka riyan” sita ko sa kanya.

Gustuhin ko mang bumili ay hindi ko pa naman nakukuha yung 10 million na ibibigay dapat ni brix kaya nagkasya nalang ako sa pagtingin tingin sa paligid. Window shoping kung sa iba man hahaha.

“Si brix, oh” biglang wika ni sari.

Sinundan ko kung saan sya nakatingin at tama nga sya, naglalalad papunta sa kinaroroonan namin si brix. Diretso lang sya sa paglalakad at hindi alintana ang mga taong lumilingon sa kanya. Maski iyong mga naglalakad ay kusang napapatigil upang pagmasdan sya.

Carrying The Son Of The Mafia BossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon