Love Between Lies (Completed)

Ours

Chapter 27

Nakita ko siyang nakayuko habang nakatayo kaya agad-agad akong lumapit sa kanya at pinayungan siya nagulat pa ata siya at nagtaka kung bakit ako nandoon.

"Balak mo bang magkasakit? What are you doing here anyway?"

"If it's the only way to see you, I'll do it everyday. Reese, sobrang miss na kita … please let's go home." Ewan ko kung yung tumutulo ba sa mukha at mga mata niya ay ulan parin o luha na. Unti-unti na kasing yumuyugyog ang balikat niya.

"Honestly speaking, I d-dont know what are you saying." Umiiling pa ako at nakipag titigan sa kanya. Damang dama ko yung lungkot sa mga mata niya, parang ang gusto ko nalang gawin ay ang pasayahin siya. But how?

"K-Kamukha ko b-ba siya?" Kumunot ang noo niya.

"Yung a-asawa mo, g-ganun ko ba siya kahawig at napagkamalan mongg akong siya?" Hindi ko masabi ng diretsa kasi parang kahit ako hindi sang-ayon sa ideang may asawa na siya.

"R-Reese, I am really stupid to leave you two years ago. You just can't stop me see you after two fucking years. B-Babe please umuwi na t-tayo." Narinig ko pa ang pag piyok niya habang nakatingin sakin at nakahawak sa dalawang braso ko.

"MR. TY! HINDI AKO ANG ASAWA MO. LEAVE ME! YOUR RUINING MY SANITY!" Bahagya niyang naluwagan ang pagkakahawak sakin and I felt … Unsafe?

"Reese … a-alalahinin mo na ako please? Bumalik ka na sakin please? Sobrang sakit na! Umuwi na tayo sige na naman. Mamamatay na ako pag nawala ka sakin. I'm fucking lost babe! Your the only piece missing yet I feel incomplete. I am not contented to the award I received, ikaw lang talaga ang kukumpleto pero after knowing your situation para akong namatayan …ang problema nga lang buhay ka, kumikilos, nakikita ko, nadidinig ko pero para lang akong hangin.  Para akong bagong character sa buhay mo. "

I don't know what to say … gusto kong maintindihan pero sarado na ang puso't-isip ko para dun. Ang gusto ko lang naman ay makapag-isip pa, kung totoo man yung sinasabi niya ano nga bang gagawin ko? Sasama ba ako sa kanya?

"Levi … umuwi ka muna. Pupuntahan kita pag handa na ako."

Nakita ko ang pag liwanag ng mukha niya at parang nabuhayan ng loob.

"Promise me Reese, babalikan mo ako." Nakangiti niyang sabi, lalo tuloy siyang gwumapo dahil dun.

"Kailangan ko lang mag-isip Levi. Give me more time."

Tumango-tango siya. I cupped his left cheek, di ko alam pero bigla nalang siyang gumalaw na parang nag-sasabing iyon ang pinaka matagal ko ng dapat ginawa. Hinawakan niya ang kamay ko at pumikit tila dinadama ito.

Sino ka ba talaga? Bakit pakiramdam ko ang tagal na kitang kasama parang kilalang -kilala ka na ng puso ko. Kailan ko ba malalaman?

Dumilat siya at tumingin sakin gamit anp mapupungay na mata. What he did next shocked the whole part of me. He kissed me on my lips and the moment our lips joined together sent me an unexplainable sparks, kilabot, sarap and errr---- kilig. Nanatili lang yun na magkalapat, nakadilat ako at nakapikit siya tinitigan ko siya at kinabisa ang kanyang mukha. The moment he moved his lips doon na ako napapikit we are kissing passionately exchanging salivas, I felt him pull me more and hug me napabitaw ako sa payong nadala ko just to surround my arms in his nape. He teased my mouth to open and I gladly did.

"Hmm-Ohh-Mmn." I don't know who moaned what I just know is that we won't gonna let even a single raindrop get in between.

I always find kissing in the rain a cheesy thing. Na ginagawa lang ito sa mga movies para magkaroon ng effects but now, I am actually doing it with the who calls me HIS WIFE.

Sandali kaming nag hiwalay ng maramdaman naming nauubusan na kami ng hininga. Magkadikit  ang mga noo namin at ramdam ko ang hingal niya kaya pa chucle ako.

"I Love You, Reese." He looked at me intently and actually got me with what he said.

"I know … wag ka munang sumagot kung naguguluhan ka pa. I can wait for that moment na maka alala ka … na maalala mo ako, whatever it takes just to be with you again."

I was amazed with what he said to the point na he is kissing me again and all I can do is to kiss back.

This is our moment. It's ours. Might as well sulitin nalang 'coz sooner or later it'll end.

Sabi nga niya, Whatever it takes.

AN

Hahabaan ko sana kaso inantok ako bigla … SORNA :3

1:22 AM (4.9.15)