ĐɆVłⱠ ØⱤ ɆVłⱠ ×[bbh]

Devil 👿

Hadi bakalım artık hasret finish. Ben bile sıkıldım bir çıkamadı kızın karşısına şapşik şey.

Neyse iyi okumalar

-------------------------

Sabah uyandığında en sevdiği tavanı ile karşılaştı. Dur bir dakika Yoona yataktaydı. Kalkıp etrafa baktı gece salonda uyuyakaldığını hatırladı. Nasıl geldi buraya? Düşünmeye çalıştı ama en son hatırladığı kızların oğlan için kavga etmesiydi.

Şüphe ve korkuyla kalktı yataktan. Banyoya gidip elini yüzünü yıkadı ve mutfağa indi. Hiç bir şey yiyesi yoktu vazgeçip salonda televizyon izlemeye  karar verdi. Mutfaktan çıkmak için hareket etmeye başlayınca mutfağın kapısı kapandı. Korkuyla gözlerini açan Yoona olduğu yerde çivi gibi çakılmıştı. Baekhyun olup olmadığına emin değildi bu yüzden korkuyordu.
"Yemek yemeden burdan çıkamazsın" tanıdık ses içini rahatlatmıştı. Ama şaşkındı bu Baekhyun du.

Şaşkınca etrafa bakındı hayal gördüğünü düşünüyordu. Tereddütle
"Baekhyun sen misin?" dedi Yoona. Çok Uzun sürmeden cevap gelmişti.
"Başkasını mı bekliyordun?" dedi. Yoona kaşlarını çatıp
"Nerdesin tam olarak oraya bakıcam?" dedi Yoona kızgın bir ses tonuyla.

Tam dibinde hissettiği Baekhyun un nefesi çarpıyordu kızın dudaklarına.
"Burdayım" dedi Baekhyun. Yoona hareket etmeyi bırak nefes almayı unutmuştu "Tam karşında" dedi tekrar Baekhyun. Yoona nın gözleri dolmuştu karşısında emin olduğu Baekhyun vardı bir ay boyunca göremediği, konuşamadığı. Kırgındı ona hemde çok.

Baekhyun Yoona nın ağlamasını istemiyordu artık. Göz yaşını silip karşısında harap olmuş kıza baktı
"Ağlama artık Yoona lütfen" dedi ortaya çıkan Baekhyun. Yoona onu karşısında görünce daha çok ağlamaya başladı. Baekhyun istemiyordu bu kızın böyle olmasını onu böyle görmekten nefret ediyordu.
"B-baekhyun.. " ağlayan Yoona konuşamıyordu. Baekhyun bu kızı kendine çekip sıkıca sarıldı. Yoona onu özlemişti ne ara bu kadar bağlamıştı ki?

Şeytana aşık mı olmuştu? Neydi imkansız hep en cazip olan değil miydi? Yoona Baekhyun dan ayrılıp göz yaşlarını sildi. Baekhyuna baktı cidden burdaydı kafayı yememişti.
"Ağlama artık güzelim" diyerek göz yaşlarını sildi. Yoona ağlamayı kesip onu bırakan bu zalim şeytana baktı.
"Gidicek misin?" dedi. Baekhyun gülümseyip
"Hayır artık hiç bir yere gittiğim yok. Kurul izin verdi" dedi. Kız kırgınca ona baktı
"Peki neredeydin bir ay boyunca?" Baekhyun gülerek
"Yanında" dedi. Yoona biliyordu Ensesinde hissettiği şeyin Baekhyun olduğunu. Gitmemesine sevinmişti ama ona olan kırgınlığı geçmemişti.

Baekhyunun zoruyla günler sonra ilk defa yemek yiyen Yoona ve Baekhyun salonda oturuyorlardı. Yoona koltuğun bir ucunda oturuyordu Baekhyun dan uzak da. Baekhyun ona tuhaf tuhaf bakıp
"Trip mi atıyorsun?" dedi. Yoona ona bakmadan
"Sence hakkım değil mi?"
"Yani konuşmıcaksın benimle?"
"Seni affedene kadar Evet" Baekhyun gülerek Yoona nın yanında belirdi. Yoona ona ters ters bakıyordu. Baekhyun gülerek.
"Ne? Kendimi affettirmeme ızin yok mu?"
"Düzgün durduğun sürece var" dedi.

Baekhyun gülerek yanında oturduğu kızı belinden kavrayıp kendine çekti. Yoona Baekhyuna bakıyordu kuduruk şeytan sırıtarak kıza bakıp
"Kendimi affettiriyorum" dedi. Yoona kalbinin heyecanını bir kenara itip Baekhyuna baktı
"Hayır olmaz bırak beni." ona ilk defa karşı gelen bu kız şuan çok tatlı geliyordu gözüne. Baekhyun zorlamak istemediği kızı gülerek bıraktı. Yoona hala ona bakıyordu
"Kalk yanımdan şeytan etkisi bırakıyorsun üzerimde buda heyecanlanmama neden oluyor" dedi. Baekhyun gülerek koltuğun diğer tarafında belirdi.

Yoona onu takmıyormuş gibi yaparak programı izlemeye başladı. Kapı çalmıştı Yoona kapıya baktı Baekhyun gülerek
"Her seferinde aynı tepkiyi vermen çok tatlı. Beni istemediğim sürece göremezler." dedi. Yoona ayağı kalkıp şeytana baktı
"Bak kapıyı açınca düzgün duracaksın tamam mı?" Baekhyun sadece gülerek kapıyı açmaya giden kıza baktı.

Gelen annesiydi Yoona çok iyi görünüyordu evet hala tam toparlamasada iyiydi. Annesini İçeri davet etti ve salona geçtiler.
"Nasılsın yavrum? Yemek yedin mi? Aç mısın? Bak ben getirdim yemek." Yoona annesine bakıp
"İyiyim anne yemek yedim ve oturmuş televizyon izliyordum" Annesi kızına baktı yalan söylenmiyordu.
"Sıkılmıyor musun? İstersen eve dönelim ha Ne dersin?" Karşı koltukta oturan Baekhyun kıza bakıyordu. Annesine bakıp
"Anne sıkılmıyorum. Eve gelmek istemiyorum orda rahat hissetmiyorum. Ben burda mutluyum"
"Ama aklım sende kalıyor"
"Kalmasın ben iyiyim. Hergün de gelme ıki üç günde bir gel" Annesi kızının iyi olmasına şükretti. Gerçekten evde olduğu gibi değildi.

Tabi iyi olursun kıza bak hele bir iyi olma. Evde Baekhyun ile yaşasam sırf onun eksilmesin diye havadaki oksijeni ona bırakır nefes almam.

Hey hey hey yanlış anlamayın oppacı değilim. Yani sadece bilirsiniz benimkiler küçük masum hayallerden ibaret 😉😉😏😏

Hayatımı sorgularken ben

Neyse iyi geceler