App

H10: Het Valentijnsbal I

Het gebouw waarin het bal gehouden werd was niet ver weg, dus we konden makkelijk gaan lopen. Jari en ik liepen hand in hand, maar het betekende niks. We hadden besloten te doen alsof, omdat Red Rose daar misschien in zou trappen. Diep van binnen voel ik wel iets voor Jari, maar dat heb ik jaren genegeerd. Nu doe ik dat niet meer. Tenminste, dat heb ik een paar seconden geleden besloten. Ik keek Jari aan. Aan zijn gezicht te zien was hij bang. Bang dat er iets gebeurd. Hij opende zijn mond en vroeg iets aan me. "Zou Red Rose daar binnen zijn?" vroeg hij toen. Zelf heb ik daar nooit over nagedacht, maar de kans is groot van wel. "Ik weet het niet. Wie mist er nu zijn eigen bal?" Hij zuchtte en keek naar beneden. Ik keek hem angstig aan. Hij probeerde iets te zeggen, maar hij had er moeite mee. Dat was van zijn gezicht af te lezen. "Ik ben bang dat.. Dat jou iets overkomt," zei hij en hij keek mijn kant op. Hij keek heel erg bezorgd, zo heb ik hem nog nooit gezien. Ik bedoel, hij is vaker bezorgd geweest.. Maar dit was echt bijna onmogelijk. Ik keek hem bezorgd aan en zei: "Mij overkomt niks. Zorg jij maar voor jezelf," zei ik met een glimlachje. We liepen verder naar het punt waar we zouden verzamelen. We waren niet de eerste. Haley en haar vriend waren er ook al. Haley zag ons en tikte op de schouder van haar partner. Het was iemand die ik niet kende. Haley en haar vriend kwamen naar ons toelopen en ze stelde ons aan haar vriend voor. "Emma en Jari, dit is Tom. Tom, dat zijn Emma en Jari." We gaven elkaar een hand en liepen toen terug naar het verzamelpunt.
Het was ijskoud. Gelukkig heb ik nog een jasje over mijn jurk heen aangetrokken. Nu nog maar hopen dat Red Rose fatsoenlijke kapstokken heeft, wat ik eerlijk gezegd niet verwacht van zo'n naar persoon.
Even later kwamen Isabel en Milan aanlopen. Milan was een oud-klasgenoot van ons, die naar een andere school ging na groep 8. Het was één van de aardigste jongens van de klas. Milan en ik begroetten elkaar en gaven elkaar een knuffel. We hadden een goede band, ook al hebben we niet zo veel contact meer met elkaar.
Nu alleen Amber nog. Ik begon een beetje ongeduldig te worden, maar dat kwam ook door de kou. Ik wil zó graag naar binnen, ik vries me buiten half dood. Ik keek om me heen en zag in de verte iemand aan komen lopen. Ik dacht eerst dat het Amber was, maar toen diegene steeds dichterbij kwam waren het twee bejaarden met een hondje. Ik voelde een hand op mijn schouder. Ik draaide me om en zag Jari glimlachend voor me staan. "Doe eens rustig, Amber komt heus wel. Je staat helemaal te shaken!" zei hij lachend. Hij wees naar mijn voeten, die ik dus de hele tijd bewoog zonder dat ik het door had. Ik zette ze stil en keek naar Jari. "Het komt ook door de kou, het is hier stervenskoud," zei ik eerlijk. Meestal loog ik over dat ik het koud had, maar deze keer deed ik het niet. Hij knikte en wees naar een straat. Amber kwam aanlopen, want ik zag twee mensen met ongeveer dezelfde lengte als ik. Naast Amber liep Mitchell, iemand van kamp waar ze smoorverliefd op was.. En blijkbaar is ze daar nog steeds verliefd op.

We liepen met z'n allen richting het gebouw waar het bal zou plaatsvinden. Eenmaal aangekomen zagen we een prachtig, groot en hoog gebouw. Je kon het bijna een kasteel noemen. Het zag er goed uit, er lag zelfs een rode loper voor de ingang. Toen we naar binnen liepen kwamen we in een grote hal, met om ons heen alleen maar kapstokken. Er hing nog geen een jas, wij waren de eerste en misschien wel de laatste. Voor ons stond een grote trap die leidde naar de zaal. In de zaal stond een grote dansvloer en daarachter een bar. Bovenaan de bar hing er een plek met allerlei soorten wijn en drank, maar dat soort drinken hoeven we niet.
Aan de zijkanten stonden gewoon tafeltjes en stoelen, waar je gewoon kon zitten en uitrusten. Ik vraag me af waar Red Rose is, zou hij wel komen? Als hij een bal organiseert, dan is het de bedoeling dat je zelf ook komt. Plots werden de deuren achter ons dichtgeslagen met een keiharde knal. De nooduitgang in het hoekje van de zaal ging ook dicht en er ging opeens keiharde muziek aan. Geen normale muziek zoals muziek van Maroon 5 of The Black Eyes Peas, maar harde muziek, hardcore. Hardcore kan soms leuk zijn, maar dit was echt een van de vreselijkste nummers ooit. Het geeft je echt gewoon een pissige stemming, en ik ben ook echt mega pissig.
De andere meiden stonden helemaal tegen hun vriendjes aan en verbazend genoeg stond ik ook heel dicht tegen Jari aan. Ik wurmde me een beetje los uit zijn armen, zo dichtbij hoefde nou ook weer niet.
Opeens verscheen er bovenaan het balkon een zwart gekleed persoon.

Red Rose?

----------------------------------------
Heeeyy,
Hier is deel I van 'Het Valentijnsbal'! Er komt nog een deel II en eventueel een deel III.
Oh, ik wou nog even iets mededelen! Mijn nieuwe boek is er! 'Proloog' is al gepubliceerd!
See you in the next chapter ツ
- MveBooks

Comment en Vote ✨