Çalar saatimin sesine uyanmıştım gözlerimi açtığımda pencereden içeriye güneş ışıkları giriyordu, yatağımdan kalkıp perdeleri çektim, gökyüzü bugün hiç olmadığı kadar bulutsuz ve maviydi , dolabıma doğru yöneldim , içerisinde dar paça pantolon ve siyah tişörtümü bir de kot montumu giyip odamdan çıktım , annem kahvaltıyı hazırlamıştı, çayları dolduruyordu,hemen masaya oturup bir bardak çay içip , evden çıktım . Yolda yürürken Savaşı arayıp her zaman buluştuğumuz yere gelmesini istedim .
- Sen ne zaman geldin Savaş!!
- Fazla olmadı !
- En son nerede kalmıştık ?
-En son küçük kızı anlatıyordun!!
- Yaz başlıyorum anlatmaya!
" Küçük kız topladığı çiçekleri annesine göstermek için salondaki merdivenleri yavaş yavaş çıkıyordu . Merdivenleri sonun vardığında hemen yan taraftaki odaya girdi ,annesine seslendi (anne !anne!) , ses veren olmadı,o an korkmaya başlamıştı . Annesi yoktu, ne zaman annesine seslense hemen gelirdi, (efendim güzel kızım derdi) bu kez gelmemişti,korkusu daha da artmaya başlamıştı ,elindeki çiçekleri sımsıkı tutup odan çıktı. Diğer odalara yöneldi , bu odanın kapısı kaplıydı , içeriye girdi ve içeride bir erkek çocuğu vardı ondan bı kaç yaş küçüktü ,
"Alaz ,annem nerede biliyor musun?"
"Bilmiyorum abla"
Evet odadaki küçük kardeşiydi ,onunda yanına alıp , diğer odaları gezmeye başladılar bir iki (Anne! Anne , Anne ) diye seslendiler yine ses veren olmadı , bakmadıkları son bir oda kalmıştı ...."
- Eee sonra ne oldu yağmur !
-Daha fazla devam edemeyeceğim !! Ah !! Başım çok ağrıyor !!
- iyi misin sen!! Yağmur !!
"Savaşa daha fazla devam edemeyeceği mi söylerken , başıma inanılmaz bir ağrı saplanmıştı , o an gözlerim kararmaya başlamıştı bile , çok geçmeden bayılmışım , savaş beni hemen hastaneye getirmiş."
- Ne oldu kızıma ! Doktor kızımın neyi
var?!!!- Sakin olun lütfen , kızınızın durumu iyi sadece bir atak geçirmiş!!
- Ne atağı doktor bey, hani kızım iyidi !!? Son zamanlarda hayallerde görmüyor du
- Evet ! Ama kızınız tetikleyen bir şey olmalı ,son zamanlarda onu etkileyecek bir şey yaşadı mı?
-Hayır yaşamadı !!
- Sanırım benim yüzümden oldu !!
-Sen de kimsin??
- Ben yağmur arkadaşıyım, o bana kitap yazarken yardımcı oluyordu ,bu yüzden oldu sanırım!
- Kitap mı ? Sana ne anlatı da bu hale geldi !!
- İşte bunları anlatırken oldu!!
-(Olmaz !! Bu nasıl olur? ! Bunları hatırlaması imkansız!!) ...
- Bı şey mı dediniz
- Yok!! Bı şey demedim !! Ben yağmur bakım bi!
" Kendime geldiğimde hastaneydim , etrafa bakarken annem gelmişti odaya ,ama bı şeyden korkmuş gibi bir hali vardı ,( ona iyi misin ? )diye sorduğumda ilk tepki bile vermemişti, bana doğru dönerek"
- Yağmur !! Bir daha o çocukla görüşmeyeceksin , kitap yazmak falan yok!! unut !! Sadece derslerine odaklanacaksın !!!
- Anne neden böyle davranıyorsun iyiyim ben !
- Görüş meyeceksin !!
- Anne !!
- Konu kapandı !! Şimdi dinlen biraz
Annem ilk defa bana böyle davranıyordu ,neden sevmemişti savaşı anlayamıyordum , bana karşı bu kadar net konuşmuştu , savaşa söz verdiğim için bu kez annemi dinlemeyecektim ne olur olsun ona yardım edecektim. Anneme tamam diyip geçirmiştim.
- Yağmur iyi misin ? , Çok korkutun beni !!
- Korkma ! İyim ben
-Neden bayıldın ?
- Bilmiyorum , sana o hikayeyi anlatırken zihnimde bir şeyleri tetikledi sanırım
- İstersen bırakalım burada , hem sana iyi gelmiyor
- Olmaz !!söz verdim, sana yardım edeceğim
-Tamam !!
- Savaş git artık !! Annem seni görüp sorun çıkarmasın !
- Neden sorun çıkarsın ki ? Hem sen baygın yatarken benimle çok güzel konuştu!
- Gerçekten mi? ( peki neden bana böyle söyledi ki)
- Gerçekten , hem bana yardım ettiğin bölümü bile okudu ,
- Okudu mu? , Peki okuduktan sonra nasıl davrandı!?
- Biraz garipti aslında , verdiğim kağıtları okurken tedirgin olmuştu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalperest
FantasyHayallerin peşinde koşan umudunu hiç bir zaman kaybetmeyen bir kadın... Taki onunla tanışana kadar... Hayalleri bu kadar gerçek olacağını kendisi bile bilmiyordu , peki gerçek hayat ,onun için hayal mi? Gerçek miydi? Sizce ? Hayat nedir?