"
Çıkmaz yola girdim " dediğimizde karşımıza yeni yollar çıkar . Yeni bir başlangıç yapmak zorunda kalırız bazen , her şeyi sıfırlamak isteriz, bazen korka korka yaparız, bazense mutlulukla .
( Bir yerden başlamak gerekir değil mi ?)
Başlamak lazım!
"Savaşla konuştuktan sonra sahil kenarında yürüdüm ,çok düşündüm. Her şeyi bırakıp , ailemden kalan her şeye sahip çıkmayı dusunsemde aklım ve kalbim varlığını daha yeni öğrendiğim kardeşimdeydi . (Nerdeydi ? Napiyodu ? Nasıldı ) aklımda binlerce soru vardı.
Bir bank bulup oturdum hava serinlemeye başladığından eve gidip gitmemekte tereddüt ettim . Çantamdaki telefonum çıkarıp rehberde bakıp numaraları bir aşağı bir yukarı çekiyordum. Kimi arayabilirdim ki , Alya bile daha anlatmamıştım durumum , şuan için onu aramak doğru olmazdı . Diye düşünüp yazılı olan numarasını geçerek rehberi tekrar aşağıya kaldırdım. Tekrar arayabilecegim kişileri gözden geçirdim ama kimse yoktu . Telefonu kapatıp derin düşüncelere dalmistim . Elimde olan telefonum titremesiyle ekrana baktığımda savaşın olduğunu gördüm, açıp açmamakta tereddüt etsemde açmıştım.
Seni merak ettim ! İyi misin ?
Nasıl olabilir , kötüyüm ! Ne yapacağımı bilmez halde bir bankta oturuyorum
Nerde olduğunu söyle yanına gelim
"Yağmur çok kötü olduğunu bile bile eve gidemezdim. Bu durum endiselenmemi sağlıyordu . Kısa zamanda olsa ona alışmıştım , onu derdi benim derim olmuştu. Arabaya binip attığı konuma gittim . Bankta oturmuş öyle denize bakıyordu. Yanına gidip
Hadi kalk bana gidiyoruz
Nasıl yani
Seni böyle burada bırakamam , merak etme kimse bir şey diyemez
İkimizde yetişkin insanlarız , seni burada bırakırsam aklım sende kalacak hadi bin arabaya
Arabaya geçmek konusunda tereddüt etsemde başka çarem olmadığı için Arabaya bindim. Ehliyet kemerimi takıp arabayı çalıştırması beklemeye başladım. Kemerini taktıp arabayı çalıştırdı . Camdan yol kenarlarında olan ağaçları izliyordum. Aramızdaki sessizliği bozmak için radyoda müzik açıp sessizliğe son verdim . Biraz daha gittikten sonra arabayı rezistans önüne çıkıp arabadan inmemi istemişti. Arabadan inip rezistans kapısına yaklaştığında orası değil karşı bina diyince şaşırmıştım . Bina eski yapiliydi . Dışarıdan eski görünmede içerisi yeni yapılmıştı merdivenleri yeni kapanmıştı . Evinin olduğu daireye geldiğimde kapıyı açıp içeri gezdirmeye başlamıştı. Mutfağı , banyoyu kalacağım odayı göstermişti. Evi çok büyüktü tek kişi olmasına rağmen sorun etmiyordu. Neden bu kadar yalnız icindeydi anlayamiyordum arkadaşı yok gibiydi . Aile fotoğrafı bile yoktu evinde, sormakta tereddüt etsemde ,merkıma engel olamıyordum daha fazla ona doğru dönerek evinde neden aile fotoğrafın olmadığını sorduğumda soruya kaç cevaplar vererek geçiştirmeye çalıştı . Ama buna izin vermeden ona tekrar sorduğumda anlatacağın söyleyerek mutfağa geçip kahve suyu koydu ve anlatmaya başladı. Ailesiyle arasının İyi olmadığını ve hayallerine karşı çıktıklarını bu yüzden onlardan ayrı yaşadığını söyledi. Aklımda binlerce soru olmasına rağmen oni rahatsız etmemek için soru sormadım. Belki zamanla bana kendisi anlatır her şeyi diye düşünüp konuyu değiştirdim. Kahve suyunun kaynamış olduğundan mutfağa gidip kahveleri yapıp getirdi. yaptigi kahveden bir kac yumdum içtim. (Ee anlat bakalım ne düşünüyorsun dedi ) sorduğu sorunun cevabini ben bile kendime sormamistim . Ne düşünüyordum. Ne yapmak istiyordum . Sorduğun sorunun cevabını ben bile bilmiyorum ki sana anlatayım sadece onlardan uzaklaşmak istedim kendi düşüncelerime boğulmaya için buraya gelmeyi kabul etmiştim. Ona doğru dönerek sen anlat neden kapalı kutu gibi etrafta dolaşıyorsun neden ailenden kaciyorsun hadi benim kendimce sebeplerim var ama senin ne gibi sebebin olabilirki sana baktıkça gizemli bir yanın olduğunu düşünüyorum ve seni hakkında daha çok meraklandiriyor .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalperest
FantasyHayallerin peşinde koşan umudunu hiç bir zaman kaybetmeyen bir kadın... Taki onunla tanışana kadar... Hayalleri bu kadar gerçek olacağını kendisi bile bilmiyordu , peki gerçek hayat ,onun için hayal mi? Gerçek miydi? Sizce ? Hayat nedir?
