O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler , arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer .
Dayanılması o kadar zor değildir , büyük ayrılıklar bile , en güzel başlatılsaydı eğer .
Utanılacak bir şey değildir ağlamak , yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer .
Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık , çalınan birinin kalbiyse eğer .
Gözleri kor ateş gibi yanmasına rağmen direniyordu .
Sığınabileceği kimsesi yoktu .
Ama elline aldığı kaleme her defasında derdini anlatıyordu ... kağıtlar da derman olup sonra kor ateş gibi yakıyordu İz ' i .
Gözyaşları dinince ,
içindeki çığlıklara son verince ,
yanan ' canının ' bir kıymeti kalmayınca ...
Bitkin bir şekilde ' Defterin yüzüne doğru yavaşça ' eğilip, derin bir nefes aldı .
" Bir gün ellimin arasındaki kalem tükenirsen , sen yapılan fedakarlığı unutmadan sayfalarınla yaşat beni ."
Bu sözleri ona söyleten , bunları ona yaşatan ve onu bu halle sokan tek kişiydi Aras ve son kişi olacaktı .
Kalem yavaştan İz ' in güçlü ve uzun parmakları arasından , defterin üzerine düşerek tok bir ses çıkartı .
Paytak adımlarla balkona çıkınca gözüne ilk takılan yemek masası olmuştu çünkü Aras' la zamanında çok kahve içmişlerdi bu masada.
İnsanalar yaşadıklarının toplamıdır derler... Yaşadığıkları sayesinde bu hale gelmişti kendisi , bu yüzden de yemek masasının üzerine çıkıp , açtığı şarkı eşliğinde gökyüzünün dolu gözlerle izlemeye çalıştı .
Ay , ne için yaşıyorum dünya?
Bilerek kanıyorum dünya yalana.
Yar, bu değil mi yaşamak?
Sen sonunu gördüm say .
Kim için yaşıyorum dünya?
Bilerek kanıyorum dünya yalana.
Yar, bu değil mi yaşamak?
Sen sonunu gördüm say.
Kaçıncı panik oluşum bu? Kaçıncı kaygı duyuşum?
Her gün farklı yollardan yapınca aynı buluşu.
Zarardan pay almayanlar nedense hayrı bölüşür.
Yüzüme gülen herkes arkamdan ayrı konuşur .
Hayatın tarzı duruşu bu; istemem gayrı kuruşun.
Aç kalırım da yapmam şu pis düzene saygı duruşu.
E rüzgar süt limanken söğüt dalı bile güçlü.
Asıl mevzu, fırtına koptuğunda koruyabilmek aynı duruşu .
Her nazım kanar; akar da kaybolurum içinde kanın .
Çirkin biçim ve tavır.
Asalak adi züppeler.
Alayınızdan tiksiniyorum bunu da söylemesem içimde kalır.
Kalır ya kahır, kafada kaybolmalı sıfatlar.
Ben korkmuyorum sınavdan; gel yaz sonrayı sırattan.
Bir şans olmayı kınarlar. Sen tutun umuda.
( Çünkü sırf güneş geceyi sevmedi diye ay doğmayı bırakmaz . )
İz gülümsedi... Yüzüne gülen yoktu ama gülmeyene de ağlamadı .
Çektiği acıyı dibine kadar yaşıyordu , sadece sigarası ve rakısı eksikti .
Kafasının içinde dolanan tilkileri umursamamaya çalışarak tekrardan şarkının sözlerine odaklandı .
Ay, ne için yaşıyorum dünya?
Bilerek kanıyorum dünya yalana.
Yar, bu değil mi yaşamak?
Sen sonunu gördüm say.
Kim için yaşıyorum dünya?
Bilerek kanıyorum dünya yalana.
Yar, bu değil mi yaşamak?
Sen sonunu gördüm say.
Hiç olmasın param, keşke yerine konsa zaman.
Onca anı ve onca zarar.
Kalk kendini bir toplasana.
Halta yaramaz yoksa sanat, hayat Hip-Hop'la sana.
Yaz sisteme, yaz dostuna, yaz kendini bir bok sanana.
