Yaşamadığın bir duygunun nasıl hisetirdiğini bilmiyorken ,
" seni alıyorum " demek
apatlıktırda... Hadi diyelim anladın .
Peki karşındaki insan tüm acılarına direnip , seninle konuşmaya çalışmasını söylesem ; farkına varmadan,
' anladığını 'söyleyip ' anlamadığını ' ele verirsen ne olacak .
İşte şuan Aras ve Sibel ikilisi için durum buydu .İz' i bir türlü anlayamıyorlardı ama ' anlıyoruz ' demektende geri durmuyorlardı .
" Odadan çıkarmısınız . " İz en sonunda kendisini konuşmaya zorlayarak sadece Sibel' i muhatabı olarak gördü .
" Daha konuşacaklarımız var ama ..."
" Sibel ! Çıkın sonra konuşuruz ."İz , Sibel' in gözlerine bakarak zor bella konuştu.
Sibel " Ben gideyim o zaman , evi bir güzel temizler gelir seni alırım ." Dedi .
" Tamam " diyen İz , Sibel gittikten sonra Aras' ın gitmeyeceğini tahmin etmemişti.
Sessiz odada canını yakan insandan hem çekiniyordu hem de görmezden geliyordu ama bu Aras' ın canını sıkmaya başlayınca sessizliğe son verdi .
" Neyin var ... Ne yaptın da kendini bu hale getirdin ? ". Diyiyordu ama " Ne yaptım da, seni bu hale getirdim ."demiyordu Aras .
Aras kendinde kusur aramadığı sürece, hep kaybeden taraf olacaktı ve bu değişmeye tek gerçekti .
Konuşmazsan suçlu durumuna düşersin, konuşursanda suçlusundur zaten . Bu olgunun insanlar tarafından değişmeyen tek gerçek olduğunu hiçbir zaman unutmadı İz .
Aras' ın acımasız konuşmaları , İz' i daraltıp bunaltıyordu .
Cevapsız bırakınca soruları ,
" Kime diyiyorum kızım ... Bak ! Bak ! Bir yüzüme baksana sen ."diye bağırdı Aras .
Beyninde mitingler veren İz ... gözlerini aralayıp , karşında öfkeden kuduran Aras' a meydan okurcasına baktı .
" Hah oldu şimdi . Neyin var , neden konuşmuyorsun ?
Sana hiçbir şey yapmadım ... Adam aklı
' seni seviyorum ' diyemeden , seni evden
apar topar hastahaneye kaldırıyorum ."
Cevapsız kalan sorularını yok sayıp , tekrardan kırgın bir sesle konuştu Aras .
" Seni yerde ölü gibi gördüğümde neler yaşadım biliyormusun ? " dedi.
İz , duyduğu hicbir şeye tepki vermiyor , konuşmuyor , sadece susuyordu .
" Anlaşıldı . Konuşmaya dahi tenezül etmiyorsun... Bari bir cümle kur . Onca yaşanmışlıklarımızın hatırına bir şeyler söyle ."
İz dudaklarını araladığıda ,Aras biran umutlandı.
" Daha önce de söylediğim gibi ... Defol hayatımdan ! "
İnsanlar patlamaya hazır mayınlar gibidirler . Eğerki o mayını patlatacak kadar yürekliyseniz , düyadaki merhamet ve vicdanı da kaybetmiş olacaksınız bunu sakın unutmayın.
Aras ' ın gözleri kan çanağına dönmüştü ama o kan değildi . Asıl kan yatakta kıvranan sevdiği kadının yüreğinden akıyordu .
Aras yanan gözlerini ovaladıkça , yanma hissi daha çok artıyordu son defa gözlerini açabildiği kadar açıp,yatakta uzanan İz' e yaklaştı .
" Demek hayatından defolmamı istiyorsun öylemi , yanlış duymadım galiba ?"
Bir cevap bekledi ama boş duvarlarda tok sesi yankılandı durdu .
" Konuşmayackasın ...
Peki tamam sen istedin bunu ."
Aras' ın güçlü kollarıyla , İz' i yataktan kaldırması ve sırtına atması bir anda oldu .
