10. Bölüm | Özledim Dedi Adam Hemde Delicesine

393 25 9
                                    

Evimin olduğu sokağa girince bir araba çekti dikkatimi. Deniz’in arabasına çok benziyordu. Sanırım komşulardan birinin arabasıydı ama bizim evin önüne park etmesi tuhaftı. Biraz daha yaklaşınca sarı saçları gördüm. Sanırım gözüm yanılıyordu. Bu kadar mı özlemiştim de bu adamı hayalini görüyordum. Evin önüne geldiğimiz zaman gördüğümün hayal değil de kanlı canlı Deniz olduğunu fark ettim. Neden buradaydı?

      “Hoş geldin Umay,” dedi hafif gülümseyip.

      “Sen burada ne arıyorsun?” dedim şaşkınlıkla.

      “Seni bekliyordum,” dedi elimdeki poşetleri alıp.

      “Burada olduğumu nereden biliyorsun?” diye sordum.

      “Ben söyledim!” diye atladı Burcu.

      “Dün seni aradım, kardeşin açtı telefonu o söyledi bugün geleceğinizi.”

      “Anladım…” diye mırıldandım.

      “Abla kollarım koptu çıkalım artık yukarı!” diye sızlandı Burcu.

      Başımı sallayıp yukarı çıktım. Deniz ve Burcu içeri girip poşetleri mutfağa bıraktılar. Ardından salona geçtik.

      “Umay, benden kaçmaya mı çalışıyorsun?” dedi Deniz birden.

      “Ne kaçması? Asla öyle bir şey yapmıyorum!” dedim sesimi biraz yükseltip.

      “Aramalarıma ve mesajlarıma neden geri dönüş yapmadın o zaman koca bir ay?”

      “Çok meşguldük evde,” dedim.

      “Hayır, değildik. Yalan söylüyor!” diye kıkırdadı Burcu.

      “Burcu!” tekrar Deniz’e döndüm. “Bazı sebeplerden dolayı geri dönüş yapamadım. Ufak çocukların bilmeyeceği sebepler.”

      “Abi! Ben Burcu!” diye öne atıldı Burcu.

      “Bende Deniz,” diye gülümseyip elini sıktı Deniz, Burcu’nun.

      “Fotoğrafından daha yakışıklıymışsın Deniz abi, abla sence de öyle değil mi?” dedi Burcu omzuyla kolumu dürtüp. Yüzüm kızardı anında ve ne cevap vereyim diye düşünürken Deniz sohbeti devam ettirdi.

      “Çaktırma ama sende ablandan daha güzelsin,” diye göz kırptı.

      “Bunu ablam lise sondayken fark ettim. Nasıl çirkindi Deniz Abi bilemezsin.”

      “Nasıldı?”

      “Dur cep telefonumda fotoğrafı var.”

      Burcu telefonu çıkardığı gibi elinden kaptım. İkisi de kahkaha attılar.

      “Tepkisini gördün, işte o kadar çirkindi,” dedi Burcu.

      “O kadar değildi bence,” diye gülümsedi Deniz.

      “Deniz Abi! Bizimle yemek ye! Yoksa akşama bu cadı beni kazana atar fotoğrafı sana söyledim diye!”

      Deniz bir cevap vermeden önce bana döndü. Gülümseyip hafifçe kafamı eğdim.

      “Ne yiyeceğiz?” diye sordu.

      “Abla pizza söylemedin bari sen yap!” dedi Burcu.

      “Yine mi?” diye dudak salladı Deniz. Oda neden bu kadar sıcak olmuştu? Sanki görebildiğim her şeye mozaik çekilmişti, Deniz’in dudakları hariç. Elif! Kendine gel! Elif! Çaktırmadan kendime hafif bir çimdik atınca görüntü de normale döndü.

Son ÖpücükHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin